Net als wereldkampioen Remco Evenepoel is Tom Pidcock 23 jaar. Op deze jonge leeftijd verzamelde ook hij al een hele reeks topresultaten. In diverse disciplines. Olympisch kampioen mountainbike, wereldkampioen veldrijden, Tourritzege op Alpe d’Huez en nu winst in de Strade Bianche. Voor de Brit – wegrenner, veldrijder én mountainbiker – z’n 1e zege in een 1-dagswedstrijd van de WorldTour, officieus het 6e Wielermonument. Een overzicht.
Juniorentitels
In 2016 en ‘17 verwierf de kerel geboren in Leeds voor het eerst faam bij de volgers van het jeugdwielrennen. In september 2016 zette hij in Remouchamps La Philippe Gilbert op z’n naam. De winter die daarop volgde won hij zowat alles wat er te winnen viel: Europees kampioen veldrijden in Pontchâteau, wereldkampioen in het Luxemburgse Bieles en tussendoor ook nog zeges in de Wereldbekers in Namen en Hoogerheide. Een lijn die hij tijdens z’n 2e campagne bij de U19 gewoon doortrok: winst in Parijs-Roubaix, rit- en eindwinst in de Zwitserse GP Rüebliland en ook nog wereldkampioen tijdrijden(!) in het Noorse Bergen.
Parijs-Roubaix U23
Bij de beloften moest Pidcock, nadat hij in het Deense Bogense wereldkampioen cyclocross werd, even wachten op een 1e zege op de weg. Die boekte hij in april 2019 in België, in een halve etappe van de Triptyque des Monts & Châteaux. 2 maanden later zette hij Parijs-Roubaix voor beloften op z’n naam. Die zomer won hij de Ronde van de Elzas, een rittenkoers waarin hij ook een etappe won. In het coronajaar 2020 fietste hij tijdens de Baby Giro iedereen op een hoopje. Enkel Dentergemnaar Henri Vandenabeele kon de schade beperken.
INEOS Grenadiers
Uiteraard liep Pidcock in de kijker bij Dave Brailsford, de manager van INEOS Grenadiers. Zijn contract bij de Britse WorldTour-ploeg loopt tot eind 2027. Hij schonk het team al snel een succes. Want half april 2021 zette hij de Brabantse Pijl op z’n naam. In Overijse nam hij snelle mannen als Wout van Aert en Matteo Trentin te grazen. Enkele dagen later kwam hij millimeters tekort om z’n 1e topklassieker te winnen. De fotofinish kwam eraan te pas om aan het einde van de Amstel Gold Race Van Aert als winnaar uit te roepen.
Olympisch goud
In de zomer van 2021 trok Pidcock met veel ambitie naar de Olympische Spelen in Tokio. Het jaar voordien kroonde hij zich bij de beloften tot wereldkampioen mountainbike. De Brit had zich in extremis als enige vertegenwoordiger van zijn land kunnen plaatsen voor de Olympische mountainbikewedstrijd. Onder meer dankzij Wereldbekerwinst in het Tsjechische Nove Mesto. In het 2e deel van de Olympische race fietste hij iedereen uit het wiel. Verrassend, want hij was pas hersteld van een sleutelbeenbreuk. Hij won met 20 tellen voorsprong op de Zwitser Mathias Flückiger en de Spanjaard David Valero.
Alpe d’Huez
Vorig jaar nam INEOS Grenadiers Pidcock voor het eerst in de selectie op voor de Ronde van Frankrijk. Het jaar voordien reed hij z’n 1e Vuelta. In de Tour beleefde de Brit een fantastisch moment. In de etappe tussen Briançon en Alpe d’Huez – de rit voordien had hij veel tijd verloren – sloeg hij z’n slag. Met ex-Tourwinnaar Chris Froome reed hij naar enkele vroege vluchters. Op de Alpencol met 21 bochten gooide hij iedereen uit het wiel. De Brit van 1m70 karakteriseerde deze overwinning als 1 van de meest memorabele momenten in zijn nog jonge carrière. Er volgen zonder twijfel nog zo’n topprestaties.
Strade Bianche
Om zich voor te bereiden op het wegseizoen besloot Pidcock zijn wereldtitel in het veldrijden niet te verdedigen. Je moet het durven. Hij paste voor het WK in Hoogerheide en beperkte zich in de aanloop naar het klassieke voorjaar tot de Ronde van de Algarve. Een week geleden werd hij 5e in de Omloop Het Nieuwsblad. In de Strade Bianche sloeg de Brit al 50 km van de streep in Siena z’n slag. Toen enkele achtervolgers dichterbij kwamen, vreesde hij te vroeg in het offensief te zijn gegaan.
In de slotkilometers liep hij toch weer verder weg. En pakte hij z’n 1e zege in een topklassieker. Het hoeft niemand te verbazen dat Pidcock dit soort wedstrijd, over meer dan 60 km onverharde wegen, kan winnen. Hij heeft het vermogen, hij heeft de technische capaciteiten en durft zich smijten. Uiteraard karakteriseert Tom Pidcock de Strade Bianche als z’n lievelingskoers.
