Vorige week werd in het Leuvense Museum M het boek ‘Vredeskoers’ feestelijk gelanceerd. Politicoloog en econoom Steven Bulté brengt in zijn werk de meest prestigieuze wielerronde in het communistische Oostblok terug tot leven. Dat doet hij door zich in het spoor te zetten van de enige Belgische eindwinnaar ooit: Marcel Maes. Het resultaat is een fietstocht doorheen de politieke geschiedenis van de 20e en 21e eeuw.

Achter het IJzeren Gordijn
De 39-jarige Bulté is een gewaardeerd academicus aan de KU Leuven die zich op professioneel gebied bezighield met de Vlaamse en Europese arbeidsmarkt. In zijn vrije tijd verslindt hij de koers en houdt hij van geschiedenis en muziek. Niet onlogisch dus dat hij ons al meteen meeneemt naar een aprildag in 1991 waarop de radio onophoudelijk ‘U can’t touch this’ van MC Hammer speelt en de oorlog in Irak live op televisie te volgen is.
Het verhaal brengt ons al snel bij de Vredeskoers, een wedstrijd waardoor de schrijver gefascineerd raakte. Hij hoort hoe televisiecommentator Mark Vanlombeek de wedstrijd beschrijft als ‘De Ronde van Frankrijk achter het IJzeren Gordijn’, ontdekt dat er daar ook mythische hellingen liggen als de Steile Wand van Meerane, dat het publiek er rijen dik stond en dat er tussen de eindwinnaars met Maes ook een Belg staat.
Daarmee raakt Bulté meteen de kern van het verhaal. De Vredeskoers werd sinds 1948 georganiseerd en trok traditioneel langs de 3 hoofdsteden van het Oostblok: Praag, Warschau en Berlijn. Op de erelijst staat met Piet Damen ook een Nederlander, al zijn de bekendste eindwinnaars voornamelijk Duitsers. Zo wonnen Olaf Ludwig, Uwe Ampler en Jens Voigt deze rittenwedstrijd. Steffen Wesemann is met 5 eindzeges zelfs recordhouder en op de erelijst herkennen we ook nog de Tsjechen Jan Svorada, Pavel Padrnos, Ondrej Sosenka, de Pool Piotr Wadecki en de Deen Jakop Pill.
Van Remco tot Koning Richard
Later verloor de Vredeskoers veel van zijn pluimen. De betreurde Michele Scarponi won de voorlaatste editie in 2004, Gianpaolo Cheula was na een jaar onderbreking de allerlaatste eindwinnaar. Toch kreeg de Vredeskoers een nieuw leven als prestigieuze koers voor junioren. Met eindwinnaars als Fabian Cancellara, Michal Kwiatkowski, Magnus Cort Nielsen, Brandon McNulty en Remco Evenepoel kan je wel spreken van een klinkend palmares.
Bulté bllijft vooral stilstaan bij de wedstrijd voor 1990. Hij vraagt zich af hoe Marcel Maes het als onbekende Belg heeft klaargespeeld om in het hol van de leeuw de eindzege te behalen. In een bui van ongekend enthousiasme en “onverantwoorde roekeloosheid”, zoals hij het zelf mooi verwoordt, besluit hij om de editie van 1967 ter ere van Maes opnieuw te rijden. De Vredesduif van Deurle kon zich wellicht geen beter eerbetoon inbeelden.
Na de proloog legt het boek nog 8 hoofdstukken af tussen Sint-Martens-Latem en Zevergem. Alle andere etappes situeren zich natuurlijk in steden als Gdansk, Leipzig en Usti Nad Labem. De lezer ontdekt hoe het is om te koersen in een radioactieve wolk of in de lelijkste stad van het land en maakt kennis met ‘de Eddy Merckx van het Oosten’, die ook wel ‘Koning Richard’ werd genoemd.
Nostalgische reis
Dat Bulté een kind van zijn tijd is, wordt doorheen het hele boek duidelijk gemaakt. Hij vermeldt de bekendste series uit de 90’ies als Friends en Beverly Hills en maakt geregeld muzikale referenties naar nummers als The Boys of Summer (van Don Henley uit 1984) of groepen als Led Zeppelin. Ook Keanu Reeves en Sandra Bullock uit de actiefilm Speed worden niet vergeten. Zo wordt het boek ook een nostalgische reis naar lang vervlogen tijden. Dat je er als lezer gratis een geschiedenisles bij krijgt, is natuurlijk leuk meegenomen.
Dat Bulté met zijn werk een passend naslagwerk heeft geschreven over een koers met een geweldig verhaal, staat buiten kijf. De Vredeskoers verdient het om op deze manier in de picture te worden geplaatst, omdat het meer was dan louter een wielerwedstrijd. Dat Michel Wuyts spreekt over een “mustread voor wie van koers, nostalgie en maatschappelijke geschiedenis houdt”, valt zeer goed te begrijpen. Ook Hendrik Vos van UGent spreekt van een “fascinerend verhaal”.
Vredeskoers, De Ronde van de witte Duif is verkrijgbaar bij uitgeverij Ertsberg en telt 288 bladzijden.
Je kan het boek ook hier meteen online aanschaffen!