Skills verlies je niet! Ellen Plas (46) keerde vorig jaar als verzorger terug in het wielrennen. Nadat ze zelf 6 of 7 jaar koerste, ging ze rond de eeuwwisseling aan het werk als soigneur. Toen ze in Duitsland haar man leerde kennen, begon ze te werken voor Adidas en Puma, in het voetbal. Tot ze vorige zomer dacht de draad als verzorgster opnieuw op te pakken.
Saturn Cycling
Wielrennen is de rode draad in het leven van de Brabantse familie Plas. “Mijn vader Jef is van 1949 tot 1962 beroepsrenner geweest”, wijst Ellen Plas naar de kiem. “Hij won een 40-tal koersen. Onder meer het criterium in Aalst in 1957. Papa is intussen bijna 93 en fietst wekelijks nog 400 kilometer. Ook mijn broer David heeft gekoerst. Bij Asfra is hij 1 jaar prof geweest. En Michel Zanoli, die bij Motorola heeft gereden, was een neef.”
Om maar te zeggen dat Ellen Plas opgroeide tussen coureurs. Ze sprong ook zelf op de koersfiets. “Vanaf mijn 15e heb ik 6 of 7 jaar gekoerst”, weet ze. “Ik werd 2 keer Brabants kampioene op de weg en 3 keer in het tijdrijden. Ook op de piste behaalde ik medailles, maar als juniore reden we de Belgische kampioenschappen bij de elite. Vandaar dat maar 1 titel geregistreerd is. Ik ga dat nog eens moeten aankaarten bij Belgian Cycling.” (lacht)
Nu ze weer in het wielrennen zit, zal ze zonder twijfel 1 van de bonzen tegen het lijf lopen. “Na een cursus sportverzorger ben ik als freelancer bij diverse ploegen aan de slag gegaan”, gaat Plas verder. “Onder meer bij Polti, Jack & Jones, Asfra, Farm Frites, enzovoort. Ik was toen aan het werk bij Belgacom. In 2001 gaf ik mijn ontslag en ging ik vast in dienst bij Saturn Cycling. Een ploeg met onder meer Judith Arndt, Ina Teutenberg en Petra Rossner. In het vrouwenwielrennen was Saturn toen wat SD Worx nu is. In Europa was ik hoofdsoigneur bij dit Amerikaanse vrouwenteam.”
Sportmarketing
Arndt, 4 maal wereldkampioene en goed voor 3 Olympische medailles, verhuisde naar een ploeg uit Nürnberg. “Ze namen mij als verzorgster mee naar de Duitse ploeg”, vertelt Plas. “In die periode heb ik mijn man leren kennen. We kregen 2 kinderen en ik begon in Duitsland te werken. In sportmarketing: 8 jaar voor Adidas, 5 jaar voor Puma. Waarbij ik de agenda’s van bekende voetballers als onder meer Thierry Henry en Cesc Fàbregas deels vastlegde.”
Toch keerde Ellen Plas terug naar het wielrennen. “Onze kinderen zijn 13 en 17 jaar”, verhaalt ze. “Vorige zomer is gebleken dat ze mij niet meer nodig hebben. Met USA Cycling ben ik 6 weken op pad geweest. In die periode wilde ik uitvissen of ik het nog aankan. Want de meeste verzorgers zijn jonge mensen. Als soigneur klop je lange dagen, het werk is vrij intensief.”
Het lukte. Zodat ze op zoek ging naar volgende opdrachten. “Mijn broer David beweerde altijd dat ik als masseur gouden handen had”, lacht de vrouw die in de buurt van Dortmund woont. “20 jaar heb ik niet gemasseerd. Blijkbaar ben ik het niet verleerd. Het is zoals fietsen: eens je het kan, verleer je het nooit.”
Moederfiguur
Eind 2022 zocht ze naar een ploeg, maar vond ze niets. Dus koos ze om als freelancer aan de slag te gaan. “Afgelopen winter heb ik nog gewerkt, maar mijn hart ligt bij de koers”, benadrukt Plas. “In Europa ga ik weer mee met de Amerikaanse nationale ploeg en ook het vrouwenteam FDJ Suez bezorgde me al enkele opdrachten. Zo was ik vorige week met het Franse team in Engeland. En volgende week trek ik met USA Cycling naar de Vredeskoers voor beloften.”
De manier van werken kan heel verschillend zijn. “FDJ-Suez beschikt over topmateriaal”, weet Plas. “In Engeland deden wij het met een camper en een bestelwagen. Bij USA Cycling rijden de renners nog mee met de verzorgers. Dan is het werken zoals 20 jaar geleden bij Saturn, heb ik de ervaring die ik toen opdeed nodig. En probeer ik de standaard toch hoog te houden.”
“Eens binnenkijken bij verschillende ploegen vind ik heel tof”, beweert Ellen Plas. “Intussen probeer ik als verzorgster eerder een moederfiguur voor de renners en rensters te zijn. In de tijd dat ik zelf koerste, was ik een zacht eitje, te lief voor de sport. Intussen deed ik op diverse domeinen ervaring op. Ik woon 20 jaar in Duitsland en spreek 6 talen vloeiend: Nederlands, Frans, Duits, Engels, Spaans en Italiaans. Ik heb een talenknobbel. Volgende week in Tsjechië probeer ik snel wat woorden op te pikken zodat ik de mensen in hun eigen taal kan bedanken voor wat ze doen.”
1 comment
Mooi artikel hoor, fijn dat Ellen het eens vertellen kon. Fijn dat jullie wilde luisteren. Succes Ellen. Je Mama en Papa.