Jesse Vandenbulcke (27) moet voor volgend seizoen op zoek naar een andere ploeg. Haar overeenkomst bij Human Powered Health, de Amerikaanse WorldTour-ploeg, wordt niet verlengd. Een verrassing voor de gewezen Belgisch kampioene. Voor ze in de kermiskoers in Prosperpolder haar enkel brak, zag het er naar uit dat ze voor 2 jaar kon verlengen.

Papa gestorven
Het verhaal van Vandenbulcke begint in november 2022 wanneer ze verneemt dat Le Col-Wahoo het budget voor 2023 niet rond krijgt. Nochtans voelde ze zich thuis bij de Britse ploeg. In allerijl moest ze op zoek naar een alternatief. Snel vond ze een plaatsje bij Human Powered Health. In Cyprus schonk ze haar nieuwe ploeg ook al meteen een overwinning.
In Parijs-Roubaix reed ze meer dan 100 km in het offensief, onder meer in het gezelschap van de Canadese winnares Alison Jackson. Ze eindigde 20e. “Eigenlijk had ik op de piste van Roubaix moeten sprinten voor de winst”, blikt Vandenbulcke 4 maanden later terug. “Toen zat ik met andere beslommeringen in mijn hoofd. Mijn papa, amper 52 jaar, overleed begin dit jaar. Na een coronabesmetting kreeg hij problemen met de longen. Hij raakte in een coma, kreeg nadien een hersenbloeding en overleefde het niet. Hij stierf toen ik in Spanje op oefenkamp was. Voor ik afreisde, had ik wel afscheid kunnen nemen.”
Na een overlijden moet heel veel worden geregeld. “Ik heb 2 broers, maar de erfenis en alles wat daar komt bij kijken, rust op mijn schouders”, verduidelijkt Vandenbulcke. “In Parijs-Roubaix was ik daardoor mezelf niet. Inzake energiepeil zat ik vrij laag. Iets wat de ploegleiding wist.”
Snel herstel
Vandenbulcke haalde nadien nog de top 10 in Leiedal Koerse, een soort Ronde van Vlaanderen, maar kende 1 week voor het Belgisch wegkampioenschap brute pech. Bij een val in de kermiskoers in Prosperpolder brak ze haar enkel. Intussen is ze opnieuw aan het fietsen. Vermoedelijk zal ze op 15 september 2023 in de Tour de Romandie Féminin opnieuw in competitie komen.
“Veel sneller dan verwacht”, aldus Vandenbulcke. “Nadat ik op zondag mijn enkel brak, onderging ik dinsdag al een operatie. De chirurg voorspelde dat het 8 maanden ging duren voor ik weer aan koersen mocht denken. Ik herstel een stuk sneller. Op weekdagen zit ik elke dag anderhalf uur bij de kiné. Om de spieren rond de breuk weer soepel te maken. Ik trek ook veel naar de fitness.”
Zaterdag werkte de West-Vlaamse die naar Gent uitweek een trainingstocht van niet minder dan 170 km af. Voor ze naar Romandië trekt, zal ze wellicht ergens een regionale koers afwerken. Op voorwaarde dat ze na controle groen licht krijgt. “In mijn enkel werd een plaat met 7 bouten aangebracht”, verduidelijkt ze. “Bij zwaardere belasting durft nog wel eens een ontsteking opduiken. Daar moet ik toch een beetje voorzichtig mee zijn.”
Geen data
Intussen is Jesse Vandenbulcke al 2,5 maand uit beeld. Vervelend, want enkele dagen geleden kreeg ze van de ploegleiding van Human Powered Health te horen dat er volgend jaar voor haar geen plaats is. “Verrassend, want na het voorjaar zag het er helemaal anders uit”, beweert de nationale kampioene van 2019. “Dan ging ik voor zelfs 2 seizoenen mogen bijtekenen. Waarom dat nu niet doorgaat, daarover blijft het team vaag. Omwille van het letsel dat ik opliep, zo kreeg ik te horen.”
Nochtans lijkt op dat vlak alles in orde te komen en zal Vandenbulcke een min of meer normale voorbereiding op het seizoen 2024 kunnen maken. “Door die enkelbreuk heb ik van de voorbije 2,5 maanden geen uitslagen, de ploegen zien me niet aan het werk”, beseft de mama van Fabian, die vrijdag z’n eerste uren in het 1e leerjaar beleefde. “Tegenwoordig wordt enkel naar data gekeken. Ik heb er momenteel geen. Ik ben 27 jaar, denk dat ik een team en haar jongere rensters nochtans heel wat ervaring kan doorgeven.”
Uiteraard wil Vandenbulcke nog enkele jaren doorgaan. “Dat is de bedoeling”, besluit ze. “Voor mij moet het financieel haalbaar zijn. Als renster bij een UCI-ploeg ben je een half jaar in het buitenland. Altijd weg van huis, dat moet worden gecompenseerd. Met andere woorden: voor een appel en een ei ga ik niet koersen. Aan mijn papa heb ik gezien dat het snel kan gaan. Mijn beste vriendin is zwaar ziek. Dat doet je nadenken. We leven maar 1 keer. Zo lang ik het leuk vind, wil ik blijven koersen. Maar er moet iets tegenover staan, want je moet veel doen en laten.”
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. Het door Remco Evenepoel gesigneerde boek over zijn comeback na Lombardije werd gewonnen door Camille Wambeke. De winnaar werd persoonlijk verwittigd! Gefeliciteerd en veel leesplezier!