De ketchupfles is losgekomen: sinds Dina Scavone (22) dit jaar begonnen is met winnen, kan ze niet meer stoppen. Afgelopen weekend was ze de sterkste in een massasprint in Bornem, 2 weken na een knappe overwinning in Zottegem-Erwetegem. “En toch moet ik nog veel leren en verder groeien om de top te bereiken. Niet iedereen staat er direct”, klinkt het wijselijk bij de Lommelse sprintsensatie.
Prof worden
Bij de junioren werd Dina Scavone in 2019 Belgisch kampioene in Anzegem. Ze versierde daarmee een transfer naar Doltcini-Van Eyck en mocht geregeld starten tussen de grootste rensters, zoals Lorena Wiebes, Emma Norsgaard en Elisa Balsamo, waarmee ze 2 jaar later de Scheldeprijs reed. Toch bleek de stap wat te groot en had Scavone tijd nodig om te groeien. “Bij de junioren moest ik eigenlijk niet veel doen om op niveau te zijn”, legt ze uit. “Om dan van pakweg 8 uur training per week naar 20 uur te gaan, daar moet je lichaam wel even aan wennen.”
Dus leerde de Limburgse de afgelopen jaren steeds serieuzer met de koers bezig te zijn. Dat wierp zijn vruchten af, want in Middelkerke veroverde ze in 2022 de zilveren medaille op het BK voor clubrensters. De jonge telg van S-Bikes Doltcini bezorgde het team heel wat media-aandacht. Commentator Ruben Van Gucht ontdekte met televisiekijkend Vlaanderen dat Dina de dochter is van oud-voetballer Daniel, ooit nog bekerfinalist met Lommel SK en tot 2022 actief als trainer bij voetbalclub KFC Eksel, dat uiteindelijk de nationale voetbalreeksen bereikte.
Dit jaar is Scavone bij Carbonbike Giordana by Gen Z helemaal tot ontbolstering gekomen. Na ereplaatsen her en der won ze 4 keer, waaronder ook de GP Mazda Schelkens in Borsbeek. Als klap op de vuurpijl volgde ook nog een bronzen medaille op het BK voor clubrensters. “Het had veel slechter gekund”, lacht ze wanneer haar die resultaten worden voorgelegd. “Al had ik wel nog wat beter willen doen in de UCI-koersen, want ik wil op een dag prof worden en daar kijken de grote ploegen wel naar.”
Vertrouwen bij ploegmaten
Afgelopen weekend in Bornem was het dus opnieuw prijs voor de sprintster. “Onderweg is het aan mijn ploegmaten om zich te mengen in het aanvalswerk. Zelf houd ik de sterke vrouwen in het oog zodat er geen gevaarlijke groep wegrijdt zonder mij. Het is de afspraak dat we met de ploeg mijn kaart trekken als de bel voor de laatste ronde luidt en een massasprint mogelijk is. Ik heb ondertussen wel vertrouwen in mijn sprint en mijn ploegmaten brengen me steevast in goede positie naar de meet.”
De focus van Scavone lag deze zomer op het BK, dus met de medaille op zak zou je denken dat ze enigszins zonder druk rondfietst. “Ik blijf mezelf echter wel druk opleggen”, reageert ze. “Van de buitenwereld valt dat wel mee, maar ik ben nu eenmaal een winnaar en overal waar ik start, wil ik meedoen voor de zege.”
Dat de Lommelse nu op dit niveau gekomen is, toont ook wederom aan dat ook talent tijd nodig heeft om zich te ontwikkelen. De stap van de junioren naar de elite is groot bij de vrouwen. “Ik heb echt mijn tijd nodig gehad en moeilijke jaren gehad”, bekent ze. “Het was voornamelijk een kwestie van volume kweken. Je kan heus niet zomaar aansluiten bij de toppers. Ook de komende jaren moet ik nog verder stappen zetten.”
Trainen op de piste
Hoewel het al een beetje kriebelt wanneer Scavone op tv de sprints tussen Wiebes, Balsamo en Kool bekijkt, blijft ze nuchter over haar eigen carrière. “Mijn droomploegen hebben me nog niet gecontacteerd, maar ik ben nu ook nog niet echt bezig met de overstap. We hebben met de ploeg wel al eens besproken of het mogelijk zou zijn om dat pakweg in juli 2024 te doen, maar dan moet ik eerst de kans al krijgen. Sowieso ben ik daar nu nog niet klaar voor, ook op mentaal vlak.”
Nu in het Limburgse Zolder de nieuwe wielerpiste is geopend, plant Scavone in elk geval wel een paar tripjes naar het Circuit. In het verleden werd ze nog Belgisch kampioen in de Sprint en werden haar snelle benen gevormd op de pistes van onder meer Apeldoorn en Gent. “Het kriebelt nu we in eigen provincie over zo’n baan beschikken. Ik ga er zeker mijn rondjes rijden, al kan ik nog niet zeggen of ik daadwerkelijk aan wedstrijden zal deelnemen. Sowieso is de piste altijd een goede manier om mijn sprint verder af te stellen.”
De rappe vrouwen in de Benelux zijn dus gewaarschuwd.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. Het door Remco Evenepoel gesigneerde boek over zijn comeback na Lombardije werd gewonnen door Camille Wambeke. De winnaar werd persoonlijk verwittigd! Gefeliciteerd en veel leesplezier!
