Een droomseizoen. Zo beschrijft junior Xander Baele zijn straf 2023. Met 4 overwinningen, een 2e plaats, 4 derde plaatsen en 19 keer bij de eerste 10, mag hij zich in elk geval op de borst kloppen. De Wetteraar kon zich vorig jaar niet onderscheiden, maar heeft deze winter hard getraind. “Bij de beloften zal ik uitkomen bij DCR Cycling Team, want ik voelde er een goede klik bij.”
Van duivenmelker tot winnaar
Oost-Vlaming Xander Baele stond enkele jaren geleden nog bekend als de fietsende duivenmelker. Bij de nieuwelingen won hij in oktober 2020 zijn allereerste wedstrijd in Oostrozebeke. 2022 was echter niet top. Niet dat Baele werd weggereden, maar het was voor hem moeilijk om met de juiste vlucht mee te zijn en in een groepssprint is hij geen afmaker. Dit jaar vloog de renner van Isorex plots over de Vlaamse wegen.
“Deze winter heb ik dus veel inspanningen geleverd. Meestal kwam ik om 17 uur thuis van school en ging ik dan nog urenlang trainen. Soms wel tot 22 of 23 uur. Met lichtjes op de fiets trok ik de buitenlucht in. Ik weet dat veel collega’s op Zwift zitten, maar ik denk dat het juist mijn geheim is dat ik altijd in verse lucht zit. De zuurstof doet me goed, dan krijg ik zin om er nog een uurtje bij te doen, op de rollen rijd ik niet graag”, vertelt de poulain van trainer Yves Crombeen.
Baele won in Waarschot-Lievegem, Harelbeke en Deinze in een dolle maand mei. Daarna was het wachten op 24 september 2023 voor hij nog eens het zegegebaar kon maken. “Dat was misschien wel de mooiste overwinning van allemaal. Ik glipte mee met een sterke kopgroep. Daarin dacht ik nooit te kunnen winnen, maar in de finale konden we met 3 weggeraken. Vervolgens klopte ik Simon Bril en Arnaud Jaecques in de sprint.”
Pech in grote koersen
In de grote koersen zat het Baele niet echt mee dit jaar. “Er kwam altijd wel wat pech bij. Natuurlijk wil ik het in de toekomst beter doen, maar ik vind dat de regionale wedstrijden soms onderschat worden. Er wordt even hard gereden en we zijn vaak ook met meer dan 100. Het lijkt alsof die koersen niet tellen, maar geloof me: het niveau ligt overal hoog!”
“Ik merkte ook dat de renners me steeds beter beginnen te herkennen. Doorgaans vormen de toppers een kliekje onder elkaar, toch merkte ik dat de appreciatie voor mij groeit. Dat kan ook frustrerend zijn, want in de wedstrijden wordt mijn wiel wel eens geviseerd.”
De Wetteraar denkt zich de komende tijd te ontwikkelen als renner voor de zware wedstrijden. “Als de aanvallers aan zet zijn, ben ik in mijn sas. Massasprinten zijn niet mijn ding, ik hou niet van de risico’s en durf het echte wringwerk dan ook niet aan. Laat mij maar op de macht rijden en dan in een klein groepje sprinten. Dan weet ik dat ik wel snel kan zijn.”
Yves Lampaert
Bij DCR, het project van Kris Smet en Mattias Nys, kan Baele verder groeien. “Deze winter zal ik het op dezelfde manier aanpakken als vorig jaar, al denk ik wel een keer vaker naar de crossfiets te grijpen. Die staat hier immers toch en ik doe dat wel graag. Misschien waag ik me eens aan een wedstrijd. Het mountainbike of de baan is voor mij een onbekende wereld. In 2024 hoop ik mij in de 1e plaats om mij op de weg geregeld eens te tonen. En gezond blijven is natuurlijk mijn allergrootste wens, daar begint alles mee.”
Vrienden vergelijken Baele wel eens met Yves Lampaert. Dat hij studeert aan de tuin- en landbouwschool, een liefde heeft voor dieren en graag in de buitenlucht is, heeft daar vast wel wat mee te maken. “Maar ik heb nog geen bijnaam als John Deere”, geeft de student van het Scheppersinstituut in Wetteren mee. “Al zou het wel fijn zijn als ik zo hard als hem kon rijden.”
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. De winnaar wordt persoonlijk verwittigd!