Fausto Delmé droomt van een 1e selectie voor een Wereldbekercross, maar de Vlaams-Brabander van AA Drink Young Lions beseft dat het moeilijk wordt. De 1e jaars junior uit Weerde drukt de voetsporen van zijn vader Davy, die 2 jaar lang prof was, en zijn oudere broer Mauro, die bij de beloften de overgang maakt naar Stageco.
Koeienbellen
Fausto Delmé meet 1m71 en wacht nog op een groeischeut. Voor de 16-jarige Weerdenaar dreigde de overgang naar de junioren dan ook een zware dobber te worden, maar dat bleek nog best mee te vallen. “In de B-cross van Kessel viel de 1e kennismaking reuze mee”, klinkt het. “Nadien koos ik overwegend voor A-crossen. Het niveau ligt er een stuk hoger en de bezetting is beduidend sterker, maar ik vind die crossen gewoon een stuk leuker. Ik trok ook al naar Zwitserland, Duitsland en Slovakije, waar ik een totaal nieuw deelnemersveld kruiste. Dat was eveneens interessant.”
Intussen heeft Fausto Delmé ook al zijn 1e UCI-punten beet. “Ik trok bewust naar het buitenland om daar in de UCI-crossen punten te oogsten. De startorde wordt bepaald op basis van de UCI-ranking en als 1e jaars startte ik met een blanco puntentabel. In Slovakije lukte het opperbest, waardoor ik met een korf UCI-punten huiswaarts keerde. Ik finishte 2e na de Hongaar Zsombor Takács, de nummer 2 op het EK in Pontchâteau na de Franse thuisrenner Aubin Sparfel.”
“In Zwitserland kregen we dan weer een weidecross voorgeschoteld. Het parcours was best zwaar, maar ik vond het een leuke ervaring tussen het geklingel van de koeienbellen. Ook in Duitsland kon ik telkens punten mee graaien. Buitenlandse crossen betekenen uiteraard telkens wel een verre trip met de wagen, maar toch vond ik het elke keer een leuke uitdaging. Ik maakte de verplaatsing telkens met mijn vader en mijn broer Mauro, die op zijn beurt als belofte met succes op zoek ging naar UCI-punten.”
Van Den Boer en Bossaerts
Fausto Delmé kaapte in Ruddervoorde een 10e plaats weg en trekt zich daar aan op, maar betaalt nog leergeld en zakt in de finale vaak door het ijs. “Bij de nieuwelingen dienden we slechts 30 minuten te crossen, maar bij de junioren werd de afstand opgetrokken, waardoor we 40 minuten moeten afmalen. In mijn 1e cross in Kessel ging het uitstekend tot ik in de laatste ronde een heleboel plaatsen verloor. Dat overkwam me naderhand nog wel vaker. De laatste 5 minuten van een veldrit zijn er voor mij dikwijls te veel aan”, beseft hij.
Delmé hoopte om als 1e jaars al eens een nationale selectie te versieren, maar beseft dat die opgave niet evident wordt. “Ook Arthur Van Den Boer stapte pas over van de nieuwelingen, maar hij is fenomenaal sterk en steekt er werkelijk bovenuit. Ook mijn ploegmaat Senn Bossaerts wordt steeds sterker en is van een hogere categorie. Na die 2 toppers liggen we met een 10-tal renners in balans. Ik blijf dus wel stiekem hopen dat een appeltje uit de kast valt, maar besef best wel dat de kans eerder klein is dat ik dit seizoen nog de nationale selectie haal.”
Delmé kruiste het BK in Meulebeke in rood aan. “Enkel via een knalprestatie op het BK kan ik misschien de poort naar de nationale ploeg nog openen. Indien het blijft regenen zoals de voorbije weken, zou het BK wel eens een moddercross kunnen worden en dat is niet meteen mijn geliefde omloop. Liefst cross ik op snelle parcoursen. Daar kom ik het best uit de verf. Op de Koppenberg liep het bijvoorbeeld helemaal mis. Die loodzware cross met vele hoogtemeters ging mijn petje te boven.”
Ander type dan broer Mauro
Fausto Delmé trad in de voetsporen van zijn oudere broer Mauro, waarbij beide renners ook kunnen rekenen op de steun van Davy Delmé, zelf ex-prof. “Ik vind mezelf wel een ander type dan mijn broer”, legt hij uit. “Mauro is veeleer een klimmer en gaat eerder voor de weg terwijl ik een betere crosser ben dan wegrenner. Mauro ruilt zijn ploeg Antwerp Cycling Team Kontich in 2024 voor het Stageco Cycling Team. Zelf zweer ik AA Drink Young Lions trouw. Ik koers al sedert de miniemen bij dat team. Eigenlijk zette in mijn eerste stapjes in Keerbergen in het BMX. Via een zijsprongetje naar het mountainbike kwam ik in het veldrijden terecht, wat nog steeds mijn speeltuin is.”
Fausto Delmé nam in de zomervakantie van 2023 ook een personal coach onder de arm met Ward Vermeulen, een universitair met een Master LO en Bewegingswetenschappen met een specialisatie in de richting ‘Training en coaching wielrennen’. “Ward Vermeulen woont in Aarschot en is dus wel een gouwgenoot maar niet meteen een buurman. Ik leerde hem kennen via mijn broer, die al langer onder zijn vleugels evolueert en tevreden is over zijn aanpak.”
Heusden-Zolder en Diegem schragen de kalender van Delmé op weg naar het BK in Meulebeke, waar hij graag wil pieken. “Op Kessel, Baal en Knesselare na snijd ik dit seizoen enkel A-crossen aan. Ik maakte dit seizoen conditioneel nog geen bokkensprongen voorwaarts nadat ik bij de nieuwelingen als 2e jaars wel 4 keer won. Toch timmer ik verder aan de weg richting het BK. Aan de materiaalpost zal het alvast niet liggen, want daar staat steevast mijn vader en we zijn goed op elkaar ingespeeld.”