De dokters wisten niet of Michael Valgren nog ooit zou kunnen fietsen. In juni 2022 stortte de Deen in La Route d’Occitanie in de ravijn en moest hij zich met een bekkenbreuk tegen een klif vasthouden in afwachting van de hulpdiensten. Het was een lange weg terug, maar wonder boven wonder is er beterschap op komst. Valgren werd 8e in Dwars door Vlaanderen, juist de wedstrijd waarin een aantal andere jongens zwaar ten val kwamen.
Kunstheup
Met winst in de Omloop Het Nieuwsblad en de Amstel Gold Race in 2018 was Michael Valgren 1 van de Denen die een grote toekomst werden toegedicht. Een echte doorbraak bleef nog even uit, maar in 2021 werd hij wel knap 3e op het WK in Leuven en na een moeizaam voorjaar kwam hij er in juni van 2022 door. Na een 2e plaats in de 2e etappe van La Route d’Occitanie nam hij echter wat veel risico’s in een afdaling, met vreselijke gevolgen.
Valgren ging over de balustrades en had geluk dat Taj Jones hem zag vallen en de organisatie naar de ravijn stuurde. 10 meter dieper hield de Deen zich staande tegen een klif. Een straffe stoot als je weet dat hij zijn bekken en knie had gebroken en zijn heup was ontwricht. Er werd getwijfeld om hem een kunstheup te geven. Aan het profpeloton moest niet worden gedacht, opnieuw kunnen wandelen was al een 1e uitdaging.
De Deen maakte een lijdensweg mee die maanden bleef duren. De feestdagen van 2022 beleefde hij in twijfel over zijn toekomst. Toch besloot hij door te zetten. En met succes. De ploegleiding van EF Education-EasyPost plaatste hem een jaartje bij het Development Team en in april 2023 hervatte Valgren in de Region Pays de la Loire Tour. Een maand later werd hij al 3e in de Grand Prix Herning, maar het duurde lang voor er prestaties op het hoogste niveau volgden.
Lange revalidatie
Daarvoor was het uiteindelijk dus wachten op Dwars door Vlaanderen. Terwijl grote namen als Wout van Aert en Jasper Stuyven zwaar ten val kwamen en aan het begin van een lange revalidatie staan, beleefde Valgren na zulke lange revalidatie zijn wedergeboorte. Hij reed weg met de beste renners in koers en ging uiteindelijk pas diep in de finale overboord. Samen met de overgebleven vluchter Thomas Gachignard, landgenoot Mathias Norsgaard en de bedrijvige Jonathan Milan bleef hij het peloton voor en op die manier werd hij aardig 8e.
“Terug de finale rijden van een semiklassieker voelt zo goed”, deelde Valgren na zijn wedstrijd met de wereld. “Helaas zag ik ook de zware valpartij en de impact die deze had op de wedstrijd. Dat doet pijn… Zelf wil ik iedereen bedanken voor alle steun sinds mijn valpartij een aantal jaren geleden. Dit betekent veel voor mij.”
Het is nog niet duidelijk of we Valgren binnenkort ook in de Amstel mogen bewonderen. Nochtans beschouwt hij de zege in 2018 als de grootste in zijn carrière. Hij was er 2 jaar eerder ook al eens 2e geworden, dus heeft wel wat met die Nederlandse koers. Normaal gezien treedt de Deen wel aan in de Giro en dat voor het eerst in zijn carrière.
Debuut in de Giro
De keuze voor Italië is bewust. Valgren houdt niet van de hitte en denkt dat het parcours van de Giro hem het beste ligt. Natuurlijk is het ook nodig om de kilometers te maken om echt de laatste stap richting zijn oude niveau te zetten. De Deen is dan wel recent 32 jaar geworden, hij beleeft toch ook een beetje zijn 2e carrière. In het verleden had hij al eens laten optekenen dat hij droomde van een ritzege in de Tour in 2024, maar het zal dus in de Giro moeten gebeuren. Tussen de 8 profzeges van Valgren zit nog geen enkele etappe in een Grote Ronde.
Valgren bewijst dat het mogelijk is om na een lange revalidatie terug te keren op niveau. Het is helaas ook nog steeds wachten tot een paar geblesseerde renners terug in koers te zien zijn. Taco van der Hoorn sukkelt nog steeds met de gevolgen van een hersenschudding die hij opliep in de Ronde van Vlaanderen van 2023.
Ook Julian Mertens hopen we weer opnieuw te zien na zijn zwaar ongeval op 31 mei 2023. Positief is dat hij tenminste al opnieuw geregeld een ritje op Strava post. Gelukkig schijnt er licht aan het einde van de meeste tunnels. Misschien geeft het iemand in Herentals wel moed!