Toen hij eind 2020 Team Jumbo-Visma verliet, was Amund Grøndahl Jansen ervan overtuigd dat hij zijn eigen kans zou kunnen gaan bij Team BikeExchange. Het werd een periode van 4 jaar doffe ellende. Dit jaar 2024 was zijn laatste wapenfeit een aankomst buiten tijd in Parijs-Roubiax. Dichter dan 31e plaats eindigde de Noor nog niet, maar daar is een goede reden voor.
Moeilijke terugkeer
In augustus 2023 vertelden we in een uitgebreid stuk al het levensverhaal van Amund Grøndahl Jansen. Hij groeide stelselmatig en was als laatste jaars belofte incontournable, wat hem een transfer opleverde naar LottoNL-Jumbo. De Nederlands sprekende Noor trok het keurslijf van het team aan en zou vaak prima knechtwerk leveren voor Wout van Aert, maar hij wilde meer en verkaste naar Team BikeExchange.
Daar liep het vrijwel meteen mis. Hij ging sukkelen met een hernia, moest opgeven in de Tour, werd opgehouden door het coronavirus, kampte met een geknelde liesslagader aan beide benen en bleef een jaar uit competitie. Het volledige relaas lees je in ons stuk van vorig jaar, maar we kunnen al verklappen dat zijn terugkeer geen groot succesverhaal is geworden. Vorig jaar was er enkel een ereplaatsje (14e) in de CRO Race, verder vooral de grote leegte.
Ook dit jaar blijft de Noor ter plaatse trappelen in het sukkelstraatje. Natuurlijk stond juist de Ruta del Sol op zijn programma, de belangrijke rittenkoers die uiteindelijk door het protest van de boeren beperkt bleef tot 4,95 km. Het verleidde Grøndahl Jansen zowaar al tot een statement. “Wij proberen lokaal te kopen, bij voorkeur zonder tussenpersoon en anders bij tussenpersonen die het werk achter het eindproduct zoveel mogelijk respecteren. We zouden een hoger percentage van ons inkomen aan voedsel moeten besteden, en een hoger percentage van wat we aan voedsel uitgeven zou bij de boer moeten terechtkomen.”
Vroege vlucht in Dwars door Vlaanderen
Tussen de voedingstips door werden de Noor en zijn familie geveld door verkoudheden. Met lichte heimwee trok hij eind maart richting Vlaanderen voor de voorjaarsklassiekers. Een 31e plek in de Grand Prix de Denain deed het beste verhopen en in Dwars door Vlaanderen deed hij het erg goed met een plekje in de vroege vlucht. Overleven met de beteren zat er echter niet in, al toonden Jonas Abrahamsen en Dries De Bondt aan dat het wel kon.
De Noor haalde het einde niet in Vlaanderen en in de Scheldeprijs en in Roubaix was hij te laat. Opnieuw dook hij in de pen. “Het was op een manier de beste en op een manier de slechtste dag in tijden. Het was mijn 3e deelname aan de Helleklassieker waarvoor ik altijd al op de tippen van mijn tenen liep. Als prof leefde ik in een droomwereld, startte ik in de grootste wedstrijden en werd ik altijd beter. Helaas draaide het sneller dan verwacht in de verkeerde richting.”
“Ik ben mijn onvoorwaardelijke liefde voor de koers nooit kwijtgespeeld. Mijn operatie in november 2023 was de laatste poging om de bloeddoorstroming naar mijn linkerbeen te verbeteren, want de 3 eerdere ingrepen aan het rechterbeen waren mentaal zwaar. Eigenlijk was ik zo vastberaden dat het zou lukken, dat ik nooit luisterde naar mijn lichaam. Nu moet ik toegeven dat mijn linkerbeen nog niet eens in de buurt komt van hoe het vroeger was.”
Grappen en grollen met Wout
Dus ging hij toch maar opnieuw onder het mes. “Ik wil mijn passie niet opgeven zonder er niet eerst alles aan te hebben gedaan. Ik wist dat Roubaix mijn laatste wedstrijd in een maand zou zijn en wilde absoluut starten. Het was emotioneel, maar de liefde voor de fietst stuwde me naar de meet. Het is mijn droom om volgend jaar opnieuw van start te gaan in Compiègne. En met meer ambitie dan gewoon aankomen. Ik ben nog altijd even ambitieus als toen ik hier als junior voor het eerst kwam.”
Inmiddels gaat het beter met de Noor. Hij hielp zijn moeder om hoogtevrees te overwinnen en zijn zoontje Nils leerde fietsen. Vervolgens herstelde hij aan de zijde van Wout van Aert, die eveneens op de terugweg is na een tegenslag. De Herentalsenaar vermaakte zich met het ‘Noorserlands’ van zijn oud-ploegmaat, die enkele taalfoutjes maakte.
Van Aert is inmiddels teruggekeerd in competitie, op Grøndahl Jansen is het nog wachten. Bedoeling is om zich toch nog een keer te laten zien, zodat ze bij Uno-X Mobility bereid zijn hem nog een kans te geven. Op die manier kan hij zijn droom straks waarmaken en met ambitie aan de start van de Hel van het Noorden staan.