Brons in het sprinttoernooi op het EK U23 in Cottbus: een resultaat waarmee de 20-jarige Runar De Schrijver in de 1e plaats zichzelf verrast heeft. Toch is het Europese eremetaal ook een bevestiging van de opmars die de Oost-Vlaming de voorbije jaren maakte. Een opmars die hij liefst van al wil bekronen met een ticket voor de Olympische Spelen. Maar er zijn nog andere uitdagingen.
Johnny Mitchell
Belgische titels had hij al gepakt, op het internationale niveau was een 5e plaats zijn beste resultaat. Trok Runar De Schrijver met medailleambities naar het EK in Duitsland? “Niet meteen, ik had een goed resultaat in gedachten, maar het verloop van mijn toernooi verliep veel beter dan verwacht. De halve finale was verdiend, maar dan nog zag ik mezelf niet meteen voor de prijzen gaan”, vertelt De Schrijver, die het moest opnemen tegen de Duitser Luca Spiegel, de latere Europese kampioen.
In de strijd om het brons was de Brit Marcus Hiley de tegenstander. “Ik was nog nooit zo dicht bij een medaille. Het was zaak om de wedstrijd goed aan te pakken. Sinds we een nieuwe sprintcoach hebben, de Amerikaan Johnny Mitchell, zit dat wel snor. Hij tekende een mooi plannetje uit en kijk, het is gelukt. Zo’n 1e medaille, het doet iets met een mens. Een gelukzalig gevoel en vooral een beloning voor het harde werk van de voorbije maanden. Het EK was mijn belangrijkste doel van 2024. En een interessante test om te zien hoeveel vooruitgang ik geboekt heb ten opzichte van een jaar geleden. Tja, een positief rapport. Tijd voor vakantie.”
Afkicken
De pistier uit Haaltert legt er de komende 2 weken de riem even af. “Niet makkelijk”, geeft hij toe. “Ik moet echt afkicken van de fiets. Niet onlogisch na maanden van voorbereiding op het EK. Mijn fiets gaan aan de kant. De 1e week lukt dat vrij goed, tijdens week 2 moet ik mezelf verplichten om toch niet een stukje te gaan rijden”, verklapt De Schrijver, die tijdens het EK in de Belgische selectie het gezelschap had van een aantal rensters die ook naar de Olympische Spelen in Parijs gaan.
Zorgde dat voor een speciale vibe, want de Spelen zijn toch het absolute hoogtepunt voor een atleet… “Je merkte wel dat er over Parijs gesproken werd, maar als je zelf geen deel uitmaakt van de selectie, dan sta je er toch ver vanaf. Maar ik maak er geen geheim van dat ik zelf ook naar de Olympische Spelen wil. Kampioenschappen als een EK of WK zijn mooi, maar de 4-jaarlijkse hoogmis van de sport, dat is een toernooi buiten categorie, hé. Ik maak graag een afspraak voor 2028. Het lijkt me een interessant doel om naar toe te werken. Ik zal dan 24 jaar zijn. Oud genoeg om er dan al klaar voor te zijn. Maar ook jong genoeg om nog verder te kijken, mocht het niet lukken.”
Runar De Schrijver heeft in juni 2024 zijn 2e academiejaar aan de VUB beëindigd. Hij studeert er Lichamelijke opvoeding. Dankzij het statuut van topsporter kan hij koersen en studeren perfect combineren. Als oud-leerling van de Gentse Topsportschool kende hij dat regime al. Hoe belangrijk was zijn passage in Gent? “Enorm belangrijk”, klinkt het. “Ik denk niet dat je het in Vlaanderen als pistier kan maken als je niet naar de Topsportschool gaat. Kijk maar naar de vele oud-leerlingen die het maken in het professionele wereldje.”
2 pistes
Lotte Kopecky en Robbe Ghys zijn daar 2 voorbeelden van. Sterk op de piste, maar ook aan de slag op de weg. Ghys bijvoorbeeld is op dit moment 1 van de lead-outs van Jasper Philipsen in de Tour. Denkt De Schrijver ook aan een combinatie weg en piste? “Neen, mijn focus ligt voor 100% op de wielerbaan. Ik ben ook een totaal ander type pistier dan bijvoorbeeld Robbe Ghys. Als sprinter heb je weinig voordelen van het wegwielrennen. Mijn verhaal ligt helemaal op de piste. Sinds de opening van de wielerbaan in Zolder hebben we in België echt wel een ideale situatie. Ik verdeel mijn trainingen tegenwoordig tussen Gent en Zolder.”
De nieuwe Limburgse wielerbaan is in februari 2025 het decor voor het EK bij de elite. De Schrijver is dan nog belofte, maar hij hoopt er toch bij te zijn in Zolder. “Zeker omdat het een groot kampioenschap in eigen land is. Het is dan wel belangrijk dat ik kan blijven groeien. Ik kreeg na het EK bij de beloften goede commentaren van de sportieve staf. Dat is een stimulans om nog een tandje meer te steken. Hard werken, wordt beloond. Dat heb ik nu gemerkt.”
