Ze vloog begin dit seizoen als een speer uit de startblokken en boekte de ene overwinning na de andere. Een zware crash en een daaruit voortkomende knieontsteking haalden Maud Kaptheijns echter van haar roze wolk. De Europees beloftenkampioene van 2015 werkt nu hard aan haar comeback en zal er weer staan op de kampioenschappen. “Ik ben terug op de goeie weg.”
Hoe kijk je terug op de 1e 2 maanden van het veldritseizoen?
Maud Kaptheijns: “Ik zat in een flow, alle leek vanzelf te gaan. Ik heb een heel goeie zomer gehad, dat wist ik ook wel van mezelf. En ik kwam heel goed terug van de wedstrijden in Amerika. Maar ik had niet verwacht dat dat zou leiden tot ene overwinning, laat staan 6 overwinningen. Dat was natuurlijk heel mooi, maar in Den Bosch ging ik tegen de grond en lag heel mijn knie open. De gevolgen van die crash heb ik wat onderschat. Daags nadien starten in Ruddervoorde was niet zo erg, maar vlak voor het EK is die gaan ontsteken. Na Gavere kregen ik ook nog griep. Dan was mijn lichaam om zeep. Ik geraakte in een dal en begin te twijfelen aan mezelf. Gelukkig wist ik waar het vandaan kwam.”
Met welk gevoel reed je in het begin van het seizoen rond?
Maud Kaptheijns: “Ik fietste precies op een roze wolk, al kwam dat ook omdat er toen veel parcoursen waren die me goed lagen. Als er zand is, zoals vorige zaterdag in Antwerpen, dan wordt ik daar instant gelukkig van en ga ik ook beter rijden. Alles ging zo makkelijk dat ik er zelf van stond te kijken. De anderen waren toen misschien ook iets minder goed, maar ik kon het afmaken op verschillende manieren en dat was ook nieuw voor mij.”
Had je verwacht dat je zo’n grote stap voorwaarts zou hebben gezet?
Maud Kaptheijns: “Niet zo groot. Een stap had ik wel verwacht, maar de anderen zijn ook nog relatief jong en blijven ook stappen zetten. Dus moet ik gewoon mee en proberen iets grotere stappen te zetten. Vorig jaar was mijn zomer helemaal niet goed, dus ik wist dat er nog wel marge op zat, maar dit had ik nooit verwacht.”
Welke rol heeft die val in Den Bosch uiteindelijk gespeeld?
Maud Kaptheijns: “De Koppenberg heeft me enorm pijn gedaan. Van dan af is mijn knie beginnen ontsteken. Geen idee hoe dat kwam, maar het was natuurlijk wel een flinke wonde. Ik had in principe mijn fiets een tijdje langs de kant moeten laten, maar ja, ik ben sportvrouw, ik wilde naar dat EK in Tábor. Dan ga je gewoon door en sta je niet te veel stil bij die blessure. Dat is een grote fout geweest. EN die griep was de druppel. Op het EK werd ik dan 5e. Voor het seizoen had ik daarvoor getekend, maar op dat moment was ik er niet tevreden mee. Langs de andere kant, als je dan afgelopen maand bekijkt, dan was 5e geeneens zo slecht.”
Had je zonder die knieperikelen jouw topniveau langer kunnen doortrekken?
Maud Kaptheijns: “De Koppenberg zou ik niet gewonnen hebben, want die cross ligt mij niet. Maar ik had wel langer dezelfde vorm kunnen aanhouden, al was geen garantie dat ik weer een reeks overwinningen zou hebben neergezet. De crossen in november passen minder goed bij mijn kwaliteiten, en zoals ik al zei zijn de anderen ook beter geworden ten opzichte van het begin van het seizoen.”
Waar sta je nu?
Maud Kaptheijns: “Ik heb afgelopen week gemerkt dat mijn lichaam weer aan het beteren is. Die knie heeft een grote impact gehad en heel veel energie gevergd, maar dag per dag voelt het beter aan. Ik hoop alvast goed uit de kerstperiode te komen. Het zou deugd doen om weer een podium te rijden. Voor de kampioenschappen moet ik er weer staan, al heb ik er geen idee van waar me dat gaat brengen. Het NK is een doel, ik verwacht dat ik er mezelf helemaal ga terugvinden. Het podium moet ik sowieso halen, maar ik wil meer. Al kan je op een kampioenschap mits een slechte dag ook ver terugvallen. Ik ben benieuwd.”
Fotomateriaal: Kristel Van Gilst.