Jurgen Mettepenningen zag geen potentieel in veldrijder Thomas Joseph en stuurde hem de laan uit bij het toenmalige Marlux-Bingoal. Een profcontract zag de West-Vlaamse belofte zo door de neus geboord, maar hij trok met veel eergevoel naar Tarteletto-Isorex om daar te bewijzen dat hij het wel degelijk met een fiets kan rijden. Joseph maakte wel de switch naar de weg en boekte afgelopen weekend zijn 1e profzege.
“De eindzege is de kroon op een hele week afzien,” zegt Thomas na afloop van een slopende Ronde van Iran-Azerbeidzjan, een stevige UCI 2.1-koers. “We hebben de hele week de koers gemaakt waarin Jonas (Goeman, red), Michiel (Stockman, red) en Elias (Van Breussegem, red) kilometerslang in de aanval zijn gegaan. Ylber (Sefa, red) en Maxime (Vantomme, red) hielden intussen het hele peloton in bedwang en maakten een versmachtend tempo waar dat nodig was. Stuk voor stuk topkerels.” Joseph maakte het harde werk af in een perfecte massaspurt in de straten van Tabriz, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Goed voor zijn 1e profoverwinning op de weg.
Crosser af
De kerel uit Kemmel maakte dit seizoen de definitieve overstap van het veld naar de weg. Teammanager Peter Bauwens zag het potentieel van Joseph en bood hem zonder dralen een profcontract aan. Een beslissing die Bauwens zich nog geen moment betreurde. “ Ja, we hebben een moeilijk seizoen achter de rug”, pruilt de Wetteraar. “De perikelen met Mannaerts, De Groote en Gerts deden ons geen deugd. Gekanker over de fietsen, slechte invloeden en onprofessioneel gedrag kunnen we missen als een roeste ketting. Met jongens als Thomas kunnen we weer vooruit denken. Hij is een superkerel, verstandig, op-en-top prof en gesneden uit het hout van een leider. Ik ben echt blij dat hij dit seizoen definitief de switch naar de weg gemaakt heeft.”
Joseph zelf blijft er heel nuchter bij. “Ik was het crossen niet beu, maar ik voel dat mijn toekomst op de weg ligt. Peter geeft me de kans om me er volledig op toe te leggen en die kans ga ik met beide handen grijpen. Ook mijn verloofde Ynske steunt me voor het volle pond, net als mijn familie. Dat stimuleert. Zo’n zege in een 2.1-wedstrijd sterkt me in het ‘kopke’. Ik weet nu dat het kan en dat smaakt ook naar meer. Het was ook al 5 jaar geleden dat ik, als belofte, nog eens de armen in de lucht mocht gooien en die ontlading voelt geweldig.”
Op Zannata’s
Op Sinterklaas wordt Joseph 23. Op die leeftijd ligt de wereld aan je voeten. Ondanks 2 top 10-plaatsen in de Ronde van Marokko en goeie resultaten in de GP Cerami, de Antwerp Port Epic en de Gooikse Pijl blijft de Kemmelnaar rustig. “Ik heb in het VTI in Ieper Bouwkunde gestudeerd en daar kan ik na mijn carrière wel iets mee. Maar nu is het à bloc voor de koers. Uiteraard droom ik van hoger en meer. Maar ik weet wat ik kan en vooral wat ik niet kan. Er is zeker nog veel marge, want het is nog maar mijn 1e volle seizoen op de weg. Bij Tarteletto-Isorex krijg ik ook de kans om langzaam te groeien. Geen druk, geen stress en over de omkadering zal je me zeker niet horen klagen. Alles is pico bello geregeld en de zeges halen we toch maar mooi op onze Zannata’s, hé.” (lacht fijntjes)
Voor de Yellow Vikings is de Tour of Iran voor de 3e keer een schot in de roos geworden. Als enige West-Europese team standhouden tussen 5 Iraanse, 3 Russische en Kazakse teams en verder Chinezen, Maleisiërs en Zuid-Afrikanen bleek geen sinecure. Profs als de Algerijn Reguigui (MTN en Dimension data) en de Rus Ovechkin (Katusha) beten hun tanden stuk op de taartjesploeg. In het 1e jaar pakten ze de gele trui met Rob Ruijgh mee naar huis.
Het volgende jaar triomfeerden ze als beste team, allemaal zonder een ritoverwinning. Dat hiaat is nu van de baan. Met versterkingen als Stijn De Bock en Maxime De Poorter wil Tarteletto-Isorex een stevig uitgebalanceerd team in de breedte worden. Jeugd en ervaring in 1 blok. En wellicht komt er de komende weken nog een topper bij als we de geruchten mogen geloven.
Tekst en foto: Geert Schalck.