Vorig jaar deze tijd waren vele atleten van het gedacht dat ze nog een jaar te gaan hadden om eindelijk hun trainingen en opofferingen van de voorbije 4 jaar te laten gelden op zoek naar Olympisch eremetaal in Tokio. Ook Kenny De Ketele en Robbe Ghys zagen zich komende zomer afreizen naar het land van de rijzende zon op jacht naar eeuwige roem. Maar toen pleegde Covid-19 een hold-up en heel het Olympische project 2020 viel als een kaartenhuisje in elkaar. Uitermate vervelend maar voor De Ketele en Ghys komt dit nu goed uit.
Even terug in de tijd. Kenny De Ketele vormde met Moreno De Pauw jarenlang een topkoppel in de ploegkoers. Ze wonnen samen meerdere zesdaagses, onder meer Gent en Rotterdam, om er maar 2 te noemen. In de zomer van 2018 werd dit duo door bondscoach Peter Pieters gescheiden en werd Kenny gekoppeld aan de jonge Limburger Robbe Ghys. Die keuze kwam voor velen als een donderslag bij heldere hemel, maar toen dit duo in augustus 2018 prompt het EK Ploegkoers in Glasgow won, verstomde het protest. Vanaf dan waren Kenny en Robbe de 2 topkandidaten om de Ploegkoers in Tokio te betwisten. Moreno hing ondertussen de fiets aan de figuurlijke haak.
Ontsteking voor RG
Een goed jaar geleden echter begon de knie van Robbe Ghys op te spelen. De vele uithuizigheid vermeed dat snel een correcte diagnose werd gesteld en het steeds volle bak blijven trainen en koersen verbeterde de situatie natuurlijk ook niet. Geluk bij een ongeluk want wegens de coronacrisis kon Robbe zich eindelijk een langere time-out veroorloven en de tijd nemen om de peesontsteking, want dat bleek het probleem te zijn, te laten behandelen zoals zou moeten. Kine-sessies, stabiliteitsoefeningen en voorgeschreven medicatie om het kraakbeen te verstevigen brachten hem op een punt dat hij momenteel tot 20 uur per week op de fiets zit.
Ghys hoopt om in augustus weer wedstrijden te kunnen betwisten. Eerlijk in zijn oordeel is hij wel: zonder corona zouden de Olympische Spelen gewoon doorgaan, maar dan hoogstwaarschijnlijk zonder hem. Want met zijn weerbarstige knie was het voor hem onmogelijk geweest. Ondertussen maakte hij van de vrijgekomen tijd gebruik om met zijn vriendin, met wie hij nu samenwoont in Oostakker – bij Gent, op zoek te gaan naar een nieuwe woonst. Daarvoor lieten ze hun oog vallen op de Zwalmstreek. Er zijn minder geschikte regio’s om een trainingsparcours uit te stippelen.
Punctie voor KDK
Kenny De Ketele is een ander verhaal. Hij kwam goed de winter uit en leek klaar om in het voorjaar zijn conditie op punt te zetten voor de Olympische Ploegkoers. Het virus gooide roet in het eten en dat gaf hem de kans andere fietsdisciplines uit te oefenen, verandering van spijs doet eten. Tijdens een onschuldig tochtje met de mountainbike stootte hij zijn linkerknie tegen het stuur. Zo werd het vlies over de knieschijf beschadigd en dat werd op 18 mei door dokter Steven Claes operatief aangepakt. Een 4-tal weken rust zouden moeten volstaan om terug de oude te zijn, maar na 2 weken kwam er vocht in de knie waardoor een punctie noodzakelijk was.
Om de zaak in positieve zin te bespoedigen zijn ijs leggen op de gehavende knie en rusten nu Kenny zijn belangrijkste bezigheden. Dus ook voor hem is het een goede zaak dat de Olympiade verplaatst is naar volgend jaar. Maar zonder dat uitstel was hij nu volop bezig aan zijn wegseizoen en had hij de knieblessure nooit opgelopen tijdens een ritje met de mountainbike. De klok terugdraaien is ook voor De Ketele evenwel niet mogelijk. Het zij zo.
2 deurkloppers
Nu is het afwachten op meerdere vlakken. Gaan beide heren volledig hersteld en terug paraat zijn om op het hoogste niveau te presteren op het Japanse ovaal? Daarnaast staan er nog 2 andere pistiers op de Tokiodeur te kloppen. Fabio Van Den Bossche bewees al over pistegenen te beschikken en is volgende zomer alweer een jaartje ouder én sterker. Lindsay De Vylder, ondertussen ook een vaste waarde in de nationale ploeg, is in januari van dit jaar toch niet voor niks Belgisch kampioen Ploegkoers geworden, aan de zijde van… Moreno De Pauw.
1 ding is zeker, het wordt nog een warme zomer en iedere gegadigde zal top moeten zijn om kans te maken op een ticket voor Japan 2021. Als die al tenminste doorgaan. Laat ons duimen want nog een sportarme zomer zoals ons nu te wachten staat, daar zit niemand op te wachten.