Lang hebben we Dieter Vanthourenhout niet moeten missen in het veldrijden. Na zijn afscheid als profcrosser, eind december 2020, staat hij er nu alweer elk weekend. In een functie die hem aangeboden werd door Starcasino, die van sportdirecteur. Vanthourenhout heeft zijn handen vol, want 2 van zijn rensters moesten eigenlijk helemaal van 0 beginnen met crosstechnische training. “Maar ik haal hier enorm veel voldoening uit”, bekent hij.
Eind december 2020 hing Dieter Vanthourenhout na een professionele veldritcarrière van 13 seizoenen zijn fiets aan de haak. De 36-jarige West-Vlaming wilde graag in de crosswereld blijven maar ging wel al meteen aan de slag als fietsenverkoper. Dat bleek echter geen lang leven beschoren. “Ik deed het wel graag, maar was ‘s avonds altijd laat thuis waardoor ik mijn zoontje niet meer zag en moest ook in het weekend werken, waardoor ik niet naar de cross kon komen of die zelfs niet op tv kon volgen”, bekent hij. “Ik voelde het toch snel dat ik het veldrijden miste, ja. Ik heb het nog wel een maand of 3 volgehouden, tot april.”
Gelukkig kwam er meteen iets anders op zijn pad. “Rond die tijd nam Christel Herremans contact op om eens te horen of ik sportdirecteur wilde worden bij haar ploeg Starcasino”, duidt Vanthourenhout. “Ze hadden me gewaarschuwd dat het vaak moeilijker werken is met vrouwen dan met mannen, maar voorlopig amuseer ik me hier wel. Het valt goed mee, we hebben een heel toffe groep. Het is niet altijd makkelijk, want bijvoorbeeld iemand als Marion Norbert-Riberolle heeft ook haar eigen mening en dat zorgt soms wel eens voor discussie.”
Discussies
Maar Vanthourenhout haalde al zijn grammetje. “In de Superprestige van Gieten raadde ik haar vooraf een bepaald bandenprofiel aan, maar ze had daar een ander idee over en deed haar zin. Nadien kwam ze wel schoorvoetend toegeven dat ik gelijk had. ‘Vanaf nu ga ik altijd naar jou luisteren’, zei ze. Maar over het algemeen zijn de rensters heel dankbaar voor de informatie die ik hen verschaf, dus dat geeft veel voldoening. We trainen eigenlijk zowat overal, waren al in Oudenaarde, Flobecq en bij mij thuis in het bos in Beernem. Maar we proberen het wel wat centraal te houden zodat de afstand voor iedereen goed te doen blijft.”
Terwijl Norbert-Riberolle in 2020 al wereldkampioene veldrijden werd bij de U23 is het met de meeste andere crosssters wel wat intensiever werken voor Vanthourenhout. “Audrey De Keersmaeker en Cato Cassiers komen uit het ‘Koers Zoekt Vrouw’-project en hadden geen crosservaring, met hen heb ik deze zomer heel veel gewerkt op de technische aspecten”, geeft Vanthourenhout aan. “Ze konden niet over balken springen, niks. Ik moest ze alles leren en dacht ‘oei, september zal er snel zijn’. Maar ze doen het goed. Audrey heeft in Spanje zelfs haar 1e UCI-punten gepakt. De groepstrainingen zijn ook wel een meerwaarde, want het is altijd interessanter om samen te trainen dan tegen jezelf.”
Voldoening
Heeft Vanthourenhout de ambitie om voor een grotere ploeg te werken? “Dat mag, maar het hoeft niet per se”, vindt hij. “Ik doe dit nu halftijds bij Starcasino, geef op woensdag crosstraining en ben in het weekend ook 2 dagen op de cross. Daarnaast werk ik nog 2 of 3 dagen per week bij een neef die onder meer in dakwerken doet. En tussendoor maak ik ook de trainingsschema’s voor Anton Ferdinande en nog een aantal junioren en nieuwelingen. Ik heb dus mijn handen vol, ja. Mijn contract loopt enkel voor deze winter, maar ik voel wel dat dit me deugd doet om terug te zijn. En hier kan ik in de schaduw werken, dat vind ik wel goed. Het zijn de rensters die in de picture moeten staan, zelf blijf ik liever achter de schermen.”