Dat een profrenner veel moet trainen staat als een paal boven water. Door weer en wind, zon en regen, zin of geen zin. In tegenstelling tot een wedstrijd wordt er tijdens de training niet naar elk grammetje extra gekeken. Bandjes, pompje en wat proviand moeten mee tijdens die lange uren op de fiets. Lezyne heeft een erg uitgebreid gamma en ook Brent Van Moer is blijkbaar fan van het materiaal van Lezyne. Over dat materiaal en zijn training wilden we wel wat weten. En dus reden we (een stukje) mee.
Het is grijs en mistig als we de oprit van het ouderlijk huis van Brent Van Moer oprijden. We hadden op een stralende dag gehoopt, maar de weergoden hebben andere plannen. Met zijn gekende stralende glimlach wacht de renner van Lotto Soudal ons op. Meteen maken we de fietsen klaar. Het materiaal ligt mooi voorbereid op tafel. Als zadeltasje kiest Brent voor de Lezyne Pod Caddy QR M. Die is klein maar toch ruim genoeg om een reservebandje en een multitooltje mee te nemen. “De stevige vorm en de grote rits aan de zijkant maken het makkelijker om hem open en dicht te doen. Ik ben niet zo een liefhebber van al dat gefriemel met die zachte tasjes”, lacht Van Moer. “Door het quick release bevestigingssysteem is hij snel verwijderd en wordt de zadelpen niet beschadigd”, vult hij aan. Het tasje is voorzien van gescheiden vakjes waardoor alles mooi op zijn plaats blijft.
Aan de bidonhouder merken we een mooi glimmende Lezyne Pocket Drive Pro Mini Fietspomp. “Ik vind hem wel leuk, “ lacht Van Moer. “Een bommetje is makkelijker, maar met wat pompen kom je er ook en het spaart wat plaats in de Pod Caddy voor een extra bandje. Zeker wanneer we in Spanje lange trainingen doen en over slechte wegen moeten, is een 2e bandje soms nuttig.”
Achteraan de fiets zien we het Lezyne Zecto Drive Max 250LM achterlicht opstaan. Van Moer kiest bewust voor dit achterlicht. “Als prof rijden we elke dag urenlang op de weg. Hoewel we rustige wegen opzoeken, zou je ervan schrikken hoe dikwijls auto’s rakelings voorbij scheren. Misschien is het maar een indruk, maar ik heb het gevoel dat automobilisten toch wat meer afstand nemen als ik dit sterk schijnende licht op heb. De felle flits lijkt de aandacht meer naar mij te trekken waardoor de bestuurders beter op mij als fietser letten en dan toch afstand houden.”
Paardenstallen
Dan trekken we op pad. Maar… een klein technisch probleempje maakt dat Van Moer voor de rit zijn gravelbike moet bovenhalen. Snel het noodzakelijke ombouwen en we zijn weg. De winnaar van de openingsetappe van het Critérium du Dauphiné 2021 heeft een klein rondje uitgedokterd. Op een rustig wegje rijden we, wij zelf met licht verhoogde hartslag, naast elkaar. Toen we daarstraks het erf van de prachtig gerestaureerde hoeve opreden, vielen ons onmiddellijk de paardenstallen op.
“De hobby van mijn pa”, lacht Brent. “Mijn broer is springruiter en erg gepassioneerd. Nadat we een paard kochten, werd mijn vader geïntrigeerd door het hoe en wat van foklijnen. Van het 1 kwam het ander. We hebben al enkele mooie veulens gefokt en hij wil nog graag uitbreiden. Hij staat er wel op om alles zelf te doen. Stallen mesten, paarden uitlaten, ik vind het leuk om te zien hoe hij zich daar kan in uitleven.”
Kan pa Jo zijn zoon ook nog professionele tips geven over de koers? “Dat heeft hij in het verleden meer dan genoeg gedaan”, grijnst Brent. “Toen ik begon met fietsen, stond hij er ook altijd. Ik ben blij dat hij na zoveel jaren dag en nacht werken het nu wat kalmer aan kan doen. Hij heeft mijn carrière altijd van nabij gevolgd. Maar sinds ik bij de opleidingsploeg van Lotto Soudal meer en meer weg van huis ben, heeft hij zelf nog weinig toe te voegen. De ploeg zorgt voor alles, het enige waar wij aan moeten denken, is trainen en hard werken.”
Valkuil
Daarmee komen we aan een moeilijk onderwerp. De Lotto-ploeg presteert de laatste tijd wat minder en ook door onder meer de vele peroneelsveranderingen ligt de ploeg wat onder vuur. “Wij renners kunnen alleen ons best doen”, zegt Van Moer daarobver. “De verstandhouding in de ploeg is goed en ook met Marc Sergeant of Herman Frison heb ik nooit problemen gehad. Wat de achterliggende redenen zijn, is eigenlijk onze zaak niet. Ik denk trouwens dat onze uitslagen niet zo slecht zijn. Echte uitschieters hebben we niet gehaald, dat is waar. Maar als je ziet wat wij als jongeren mogen doen en ook al bereikt hebben, dan denk ik dat we goed vertrokken zijn voor de toekomst.”
Omdat we zelf als verzorger hebben gewerkt bij de U23 van Lotto Soudal en nadien enkele grote talenten heb zien wegdeemsteren, willen we weten hoe Brent dat ziet. “Veel hangt af van het type renner dat je bent. Er is een tijd geweest dat we erg op ronderenners en dus op klimmers gefocust waren. Maar die jongens gaan echt op het randje in hun zoektocht naar het laagste gewicht, en soms erover. Zeker als jongere is dat een valkuil waar je niet mag intrappen. Florian (Vermeersch, red) en ik zijn dan weer een volledig ander type renner. Bij Florian schrikt iedereen nog van zijn babyvet (lacht), maar we worden op dat vlak erg goed begeleid. Een renner als Wout van Aert is voor ons trouwens een mooi voorbeeld hoe je ook achteraf aan je mindere punten kan werken. De ploeg pusht ons in ieder geval niet om er elke week te moeten staan.”
Benicàssim
Ondertussen wordt de mist nog wat dikker. Wanneer we op de fiets een foto van ons beiden nemen, beslaat onze bril onmiddellijk. Gaat Van Moer vaak warmere oorden opzoeken, vragen we ons af. “Ja, maar ik hou het op Spanje”, klinkt het. “In Tenerife bijvoorbeeld kan je eigenlijk vooral de berg op, en dat is voor mij minder belangrijk. Bovendien is het niet evident om een plaatsje te veroveren in het Parador boven op de Teide. De echte klimmers hebben er immers zowat een abonnement. Voorlopig houden we het op Benicàssim. Ik ken daar ondertussen de weg goed en er zijn genoeg bergjes om je moe op te maken. Bovendien voel ik me er bijna thuis. Voor een renner is dat ook belangrijk.”
“Variatie in de trainingen is een must, maar wanneer de zoektocht naar de juiste weg de training in de weg zit, dan is die weinig productief. De meesten denken bij trainen in Spanje of Mallorca aan de zon, maar voor ons is het blokjes rijden en het lichaam op de juiste manier belasten om daarna te kunnen aansterken. Kilometers maken kunnen we hier in België ook. We hebben hier een trainingsgroepje, waar onder meer ook Florian deel van uitmaakt en malen samen onze kilometers af. Trouwens, met de moderne kledij en regenjasjes moet het al heel slecht weer zijn om niet te kunnen fietsen. We zijn geen voetballers hé. (lacht) En dan zijn er nog altijd de rollen en Zwift om je bezig te houden.”
Ondertussen zijn we een uurtje verder en draaien de oprit weer op. Het was een leuk en gezellig ritje en zo zijn we ondertussen weer wat weetjes rijker. Veiligheid en plezier, en blijven trappen. Veel succes, Brent!
Ontdek hier de Lezyne Pod Caddy QR M zadeltas!