De Wolvertemse 3e jaars belofte Toon Sluydts werd voorbije week als 2e afgevlagd in de Parkcross van Hever, waar hij enkel de duimen diende te leggen voor Stef Janse. In de A-cross van Kortrijk werd de crosser 12e. Zijn maatje Thomas Verheyen veroverde intussen een overwinning en wordt leuk gezelschap tijdens de geplande stage in het Spaanse Calpe. Sluydts heeft na een aarzelende seizoenstart de vorm te pakken en droomt al luidop van de Kerstcross in Diegem.
Wim De Wolf
De 21-jarige Sluydts komt een stuk sterker uit de hoek dan in 2022 en heeft daar ook een passende verklaring voor. “Sinds mijn zadel op advies van een bikefitter 2 cm hoger werd gezet, loopt het een stuk beter. Ik modderde maar wat aan zonder verklaarbare reden en het was een wonderidee om eens bij een bikefitter langs te gaan. Daar bleek dat ik nog 2 cm gegroeid was, wat je uiteraard niet meteen verwacht op je 21e.”
Zware crossen zoals Hever liggen hem eigenlijk wel het best. “Maar ik trek me dit jaar evenwel goed uit de slag in elk type cross”, weet Sluydts. “Dat was vorig jaar toch minder het geval. Wat ik in Hever heb getoond, was me vorig jaar vast niet gelukt. In Kortrijk trok ik de lijn door. Ik stond bij de start op de 3e rij, maar ik vond vlot vrije ruimte en dook als 10e het veld in. Ik hield vervolgens goed stand. Dat ik slechts 2 minuten tijd diende prijs te geven tegenover de profs vind ik best een succes.”
De Wolvertemnaar trekt komend weekend ook op Spaanse stage met zijn maatje Thomas Verheyen. “Ik hoop uit die stage een dubbel voordeel te halen. In de 1e plaats kan ik daar mijn basis nog verbreden en in optimale omstandigheden werken aan de conditie. Het gezelschap van Thomas kan me nog een bijkomend voordeel opleveren. Thomas is 5 jaar ouder dan ik en is een stuk sterker. Door met hem te trainen, gaat ook mijn niveau hopelijk de hoogte in. Met mijn Appelterse trainer Wim De Wolf zit ik ook gebeiteld. Hij stak al veel tijd en energie in mijn begeleiding en dat rendeert steeds meer. Ik voel dat een 1e zege steeds naderbij komt. Hopelijk ben ik een laatbloeier die elk jaar nog sterker wordt.”
Essen en Diegem
Sluydts stipte 2 veldritten aan in rode viltstift, al is deelname nog niet helemaal zeker. “We plannen een weekje Calpe zodat we net op tijd terug zijn voor de veldrit van Essen. Daar werd Wout van Aert aangekondigd en dat betekende voor mij schitterend nieuws. Noem me gerust een fervente fan van Wout en dan plots aan de zijde van zo’n wereldtopper mogen crossen, dat zal ongetwijfeld voor kippenvel zorgen. Veel crossen doet mijn idool niet, zodat het intens genieten wordt van de unieke gelegenheid om in zijn buurt te kunnen staan aan het startlint. Toen ik nieuweling was, stak Wout zijn neus al aan het venster en hij won meteen mijn sympathie.”
Na Essen wil Sluydts de lijn graag doortrekken richting Diegem, een cross die in zijn achtertuin wordt verreden. “Ik hoop vurig op startrecht voor de avondcross van Diegem, die op 28 december 2023 wordt betwist. Momenteel sta ik nog op de deelnemerslijst en hopelijk blijft dat zo. 4 jaar geleden, bij de juniores, reed ik al eens in Diegem en dat herinner ik me nog steeds als mijn mooiste cross ooit. Blijkbaar sta ik niet alleen met mijn voorliefde voor Diegem, want voor die cross is het drummen geblazen voor een startticket.”
Er komen sowieso elk jaar een resem buitenlanders af op Diegem om te proeven van de speciale Kerstsfeer. “Die buitenlanders staan vaak beter geklasseerd op de UCI-ranking en krijgen dan voorrang op basis van hun UCI-punten die ze veroverden in hun eigen land in minder sterke crossen”, weet Sluydts. “Hopelijk behoor ik dit keer wel tot de uitverkoren renners. Ik plan alvast nog wel wat A-crossen zodat ik bij een mogelijke deelname beter gerodeerd ben.”
Slechte pistolets
Toon Sluydts werkt voor een elektricien in Puurs en geeft toe dat hij geen trainingsbeest is. “Zonder te trainen lukt het uiteraard niet om te presteren, maar trainen doe ik toch vooral op de rollen. Na mijn dagtaak is het al donker. Naar het werk fietsen zie ik ook al niet zitten. Dan zou ik de wekker nog een stukje vroeger moeten zetten en als je door weer en wind naar het werk fietst en daar dan bezweet aankomt, verhoog je enkel het risico op ziektekiemen. Eigenlijk ben ik ook gewoon wat verslingerd aan mijn wagen. Ik zou eerlijk gezegd graag ook wel autocoureur worden. Dat gaat een stuk sneller en kost bovendien veel minder moeite. Op televisie volg ik trouwens graag Formule 1. Ik ben een echte autoliefhebber.”
Alle gekheid op een stokje, Sluydts beseft best dat in afwachting van een buitenkans in een autorace zijn focus op het veldrijden ligt. “Misschien moet ik ook wel op zoek naar een andere bakker”, grapt Sluydts. “Nou, echt serieus, het kan gek klinken, maar in aanloop naar Kortrijk at ik pistolets die me slecht bevielen. Ze lagen me enkele dagen zwaar op de maag. Je hoort me evenwel niet zeggen dat ik zonder die slechte pistolets een betere uitslag had gereden in Kortrijk. Ik maakte in vergelijking met vorig jaar veel vooruitgang en hoop nog nieuwe stappen te zetten met steun van mijn trainer Wim De Wolf, die ook wel wat mijn mental coach is. Hij verschaft me naast uitgekiende oefenschema’s niet alleen goede raad, maar praat ook in op mijn gemoed. Ook de resultaten zelf werken wel bevorderlijk voor de motivatie”, besluit de crosser van het Merchtemse Team Thielemans-Dehauwere.
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!