“Give me one more chance
And you’ll be satisfied
Give me two more chances
You won’t be denied”
Wie had het nog gedacht? Fabian Cancellara die op zijn 35e zijn 2e gouden Olympische medaille behaalt! Ik? Het lijkt een makkelijke inkopper maar in deze euforie mag dat! Zovelen hadden met mij gehoopt op het waarnemen van zijn laatste kans op zijn 2e goud! En vandaag deed hij dat, het is echt waar.
Bij Wikipedia hebben ze op het moment van schrijven zijn profiel nog niet eens bij kunnen werken. De Beer uit Bern was ook sneller dan het licht. De NOS liveblog beende het niet bij en bleef ergens hangen bij Dumoulin’s medaillekansen toen Fabian al binnen was. Het voelde dan ook als een droom waarin je de TV meerdere malen moet pauzeren om jezelf in de arm te knijpen. Een onwerkelijke prestatie waar we wellicht op hadden gehoopt, maar waarvoor we stiekem eigenlijk al andere namen hadden opgeschreven.
De verschillen op de diverse punten van tijdmeting waren enorm. Soms zo ongeloofwaardig. Klopte het wel? Het maakte niet uit, want Fabian klopte ze op het eind allemaal. Met een immense wilskracht, stalen bovenbenen, dat ene knietje een beetje naar buiten en mentale stabiliteit. Hij kwam terug van meer dan 20 seconden achterstand na de 2e tijdmeting. Hij kon zichzelf herpakken, en bleef de afdaling met haar gele (of moet we zeggen gouden) gladde strepen de baas.
Gold!
Er was een periode waarin Cancellara, toen hij nog een Fabiannetje was, gevoelig was voor complimenten. Hij had het nodig om geprezen te worden. Fabian, we kunnen niet anders meer dan uitbarsten in superlatieven. Net zoals jij je emoties liet gaan bij de finish doen wij dat nu.
“Always believe in your soul
You’ve got the power to know
You’re indestructible, always believe in, ‘cos you are Gold”
Waar Spandau Ballet’s Gold in 2012 tijdens de Spelen als theme song werd gebruikt op het Britse Absolute Radio, hebben we nu een nieuw woord voor Goud nodig. Goud, Gouder, Goudst? Dat bestaat helaas niet. Fabian werd, gezeten op zijn nummer 1 campingstoeltje, sportief gefeliciteerd door Dumoulin en Froome. De handen nog in het haar van verbijstering. Het is volstrekt geen schande voor Major Tom om plaats te moeten maken voor zo’n fenomeen. Tom’s Olympische Moment in Time komt vast over 4 jaar, hij is er nog jong genoeg voor. Cancellara staat echter aan het einde van zijn loopbaan. Een prachtig einde welteverstaan, dat gewoon nog meer waard is dan goud.
FABIAN: “You’re the real thing! Even better than the real thing!”
Fotomateriaal: Davy De Blieck.