Voor een renster van 52 kg zijn kasseien geen cadeau. Toch slaagde Justine Ghekiere (28) erin om het Belgisch kampioenschap in Zottegem af te ronden met een bronzen medaille. Wereldkampioene Lotte Kopecky was voor iedereen veel te sterk. En in de laatste rechte lijn was enkel Sanne Cant, de 15-voudige Belgische kampioene cyclocross, sterker dan de Izegemse.
![](https://wielerverhaal.com/wp-content/uploads/2024/06/JustineGhekiereDMG2024-80x77.jpg)
Sterven
AG Insurance-Soudal kwam in Sint-Lievens-Houtem met slechts 3 rensters aan de start. Ontbrekende factor was Lore De Schepper, pas gepromoveerd van de U23-opleidingsploeg naar het WorldTour-team. Ook 3 rensters van AG Insurance-Soudal NXTG namen deel aan het Belgische kampioenschap. Jolien D’hoore tekende het tactisch plannetje en gaf iedereen de opdracht niet af te wachten.
Het hoefde niet te verbazen dat 3 van de 6 rensters uit de AG Insurance-Soudal-stal een plaatsje vonden in de beslissende vlucht: Justine Ghekiere, Marthe Goossens en belofte Febe Jooris. Kopecky schudde nog enkele keren aan de boom. Zodat ze met 5 de finale ingingen. Zowat 35 km van de finish versnelde de wereldkampioene nog eens. Ghekiere spartelde een handvol kilometer tegen.
“Dat was sterven”, geeft Ghekiere toe. “Ik heb lang geprobeerd dat gaatje op Lotte te dichten. Op 25 km van de streep besefte ik dat het niet ging lukken. En dat ik misschien wel mijn podiumplaats op het spel aan het zetten was indien ik verder bleef aandringen. Dus zocht ik mijn eigen tempo. Sanne Cant, Jesse Vandenbulcke en Fleur Moors kwamen dichter. Toen ze aanpikten, heb ik me even achteraan gezet.”
Uit comfortzone
Want ondanks dat had Ghekiere nog altijd een plannetje. Ze zou in de finale ergens proberen aanvallen om de zilveren medaille te veroveren. Maar de kasseien van de Lippenhovestraat – de eliterensters werden er 3 maal over gestuurd – waren niet in haar voordeel. Bij de laatste doortocht versnelde Sanne Cant op die stenen. Ghekiere moest even bijten om bij te blijven.
“Kasseien zijn mijn ding niet, geef me maar bergen”, lacht de West-Vlaamse. “Ik mis het explosieve dat je nodig hebt om goed aan een kasseistrook te beginnen. Eens ik op gang ben, lukt het vrij aardig. Vandaar dat ik redelijk zeker was dat ik weer tot bij Sanne zou geraken. Het duurde wel even voor ik opnieuw aan haar wiel zat. Daarna spraken we af dat we zouden samenwerken zodat we beiden op het podium stonden.”
Wat ook gebeurde. Cant had een beter eindschot in de benen en pakte 3 minuten en 27 seconden na Kopecky zilver. Haar vluchtgezel werd 3e. “Ik ben content met dat podium en ook tevreden over mijn prestatie op dit BK”, benadrukt Ghekiere. “Dit parcours hoort niet tot mijn comfortzone. Om in zo’n wedstrijd toch een medaille te pakken, moet je uit je comfortzone treden. Ik ben blij dat dat gelukt is.”
Veelbelovend
Zodat Ghekiere met extra vertrouwen naar haar volgende doel kan: de Giro d’Italia die op zondag 7 juli 2024 in Brescia begint met een individuele tijdrit over 14,6 km. De West-Vlaamse lijkt op weg naar haar beste conditie. Begin juni pakte ze in de Ronde van Catalonië de bergtrui. “Van de ploegleiding mocht ik vrij koersen, het was aan andere rensters van de ploeg om voor een goed eindklassement te gaan”, blikt ze terug. “Dat de offensieve manier van koersen een prijsje opleverde, is leuk.”
Ook al stond ze oorspronkelijk ingeschreven, het BK tijdrijden in Binche van donderdag 20 juni 2024 liet ze varen. In de plaats ging ze met de ploegmaats het parcours van het BK op de weg verkennen. Met haar prestatie tijdens dat wegkampioenschap hoopt ze bondscoach Ludwig Willems te hebben overtuigd aan haar te denken bij de vorming van de Olympische selectie voor de wegrit van zondag 4 augustus 2024.
“Ik kan niet in het hoofd van de bondscoach kijken”, aldus Ghekiere, die vorige zomer in Glasgow heel wat werk opknapte voor Kopecky. “Als hij twijfelde, hoop ik met deze bronzen medaille die twijfels te hebben weggenomen. Het klopt dat mijn voorjaar minder goed verliep dan gehoopt. Ik kende een moeilijke winter, waardoor ik in het voorjaar wat sukkelde. Maar mijn laatste koersen zijn volgens mij veelbelovend. Mijn voorbereiding op de Ronde van Italië loopt goed. Ooit de Olympische Spelen mogen meemaken, dat zou heel mooi zijn.”