WielerVerhaal
  • Disciplines
    • Weg
    • Veld
    • Gravel
    • Mountainbike
    • Baan
    • Vrouwen
    • Mannen
  • Zelf fietsen!
    • GPX Fietsroutes
    • Cols en Hellingen
    • WielerVerhaal Fietsroutes
  • Tech zone
    • Materiaal
    • Reviews
    • Reviews vrouwen
  • Weddenschappen
  • Extra
    • Nieuwsbrief
    • Columnisten 2023
    • Boekenshop
    • Leestips
    • Podcasts
    • Fotospecials
    • Events
      • Talkshow Jelle Vanendert en Milan Paulus 2021
      • Talkshow Jasper Philipsen 2021
      • Fietsvakantie Ardennen 2021
      • Toertocht Heuvelland 2021
    • Mediapartner
    • Meet the TEAM
    • Contact
    • Cookies
WielerVerhaal
WielerVerhaal
  • Disciplines
    • Weg
    • Veld
    • Gravel
    • Mountainbike
    • Baan
    • Vrouwen
    • Mannen
  • Zelf fietsen!
    • GPX Fietsroutes
    • Cols en Hellingen
    • WielerVerhaal Fietsroutes
  • Tech zone
    • Materiaal
    • Reviews
    • Reviews vrouwen
  • Weddenschappen
  • Extra
    • Nieuwsbrief
    • Columnisten 2023
    • Boekenshop
    • Leestips
    • Podcasts
    • Fotospecials
    • Events
      • Talkshow Jelle Vanendert en Milan Paulus 2021
      • Talkshow Jasper Philipsen 2021
      • Fietsvakantie Ardennen 2021
      • Toertocht Heuvelland 2021
    • Mediapartner
    • Meet the TEAM
    • Contact
    • Cookies
  • Buitenland
  • Elite
  • Mannen
  • Talent
  • Wielrennen op de weg
  • Etixx - Quick-Step
  • Fernando Gaviria
  • John Degenkolb
  • Peter Sagan

Onze columniste is nu al fan van Fernando Gaviria!

  • Annelore Cleuren
  • januari 29, 2016
  • 2 minute read

Ik ben al die valpartijen nu al beu. Dat ze coureur worden met vallen en opstaan, correct. Dat de man met de mooie naam Adriano Malori het zoveelste slachtoffer buiten westen is, niet zo correct. Dat renners van de weg gemaaid worden op training, nog minder correct. Het pijnpunt van de mooie sport die vrijheid uitstraalt, is de kwetsbaarheid. De zwakte van de weggebruiker op 2 gevoelige wielen.

Gaviria_otherDe slachtoffers en verwondingen zijn eind januari talrijk. en vooral pijnlijk. Op een breuk meer of minder steekt het tegenwoordig niet. Het lot knijpt ook voor toppers geen oogjes dicht. Dat is trouwens nooit zo geweest. Degenkolb weet dat nu. Toekomstig goudhaantje Gaviria ook. Of beter gezegd: zijn spaakbeen is op de hoogte. Dat ene bot in zijn Colombiaanse lichaam dat de weg naar herstel opzoekt. Amper een maand als volwaardige prof op deze bol rondkoersend.

Zou zoiets snel herstellen? God! Zegt ja!

Fernando heeft me te nieuwsgierig gemaakt. Hij is dat type snelle jongen met meer dan puur explosief buskruit in de benen. Een talent dat zeldzaam de wielerwereld instapt. Vaak plots. En met een knal. Zoals Sagan dat deed, 6 jaar geleden. Een cijfer dat tot de verbeelding spreekt. Toen amper 20 jaar. Gaviria doet bijna net zo goed. Net niet helemaal. Hij trekt richting 22 dit jaar. Detail. De komeet die Sagan bleek te zijn, kan hij nog steeds worden. Maar of het moet? Sagan ontpopte zich vanaf minuut 1 tot de man die de meerderheid vreest. Wat tot dusver ook terecht blijkt te zijn. Maar die klassieker? Die is er nog steeds niet.

Meer weten we na het voorjaar. Laten ze de Colombiaan ook los in Parijs-Nice? En rolt hij de tegenstand daar net zo makkelijk op als de Slovaak? Dan stijgt niet alleen mijn nu al overtuigd aanwezige interesse, maar ook de vergelijking met de regerende wereldkampioen. Alleen. Die blauwe kijkers van Peter, daar zal hij altijd voor moeten onderdoen.

Daar waar wij vrouwen voor zwichten.

Het ontbreekt Fernando misschien aan die bolle wangetjes die Peter in den beginne zo schattig maakten. Zijn Colombiaans Engels zal ook wel een charme dragen, maar het Engels van Sagan overtreft niemand. Zijn zinsconstructies zijn te geweldig. Maar Fernando intrigeert me enorm als sporter. Iets dat hem nu wél al gelijke van Peter maakt. Dat anti-Colombiaans stukje van hem. Daarmee heeft hij me al voor zich gewonnen. Door niet de nieuwe Quintana te willen worden. Dat is trouwens toch onmogelijk. Noch de vervanger van Betancur, die voorlopig even verloren gelopen is, maar hopelijk snel weer doet wat hij ooit in Parijs-Nice toverde.

Fernando-Gaviria-San-Luis-Stage-2Hij sprint. Niet tegen een berg op, maar op de vlakke wegen waar het peloton als een bezetene naar de streep raast. Hij smijt zich in het gat waar Quintana schrik van lijkt te hebben, met zijn zo voorzichtige gelaatsuitdrukking. De zachtheid van Nairo staat tegenover de scherpte in het gezicht van Fernando. Nairo is het type dat je voorzichtig de hand schudt. Fernando geeft je de knipoog.

Denk ik. Ik moet hem nog nader observeren. Maar eerst moet Fernando weer rechtstaan. Daarna mag hij urenlang de anti-Colombiaan komen uithangen. Ik ben nu al fan.

 

Fotomateriaal: ©Etixx – Quick-Step / Tim de Waele


Lees meer artikels

Dit zijn onze 13 opvallendste transfers voor 2023 in de WorldTour bij de mannen
LEES MEER

 

Vorige kasseienrit in de Tour was het laatste kunststukje van deze Duitse hardrijder
LEES MEER

 

Arendonkenaar (27) verrassende uitblinker: hij doet beter dan zijn kopmannen Sagan en Terpstra samen
LEES MEER

 

Share
Tweet
Share
Annelore Cleuren

Annelore Cleuren (°1990). Limburgse. 28 jaar. Net zo lang in het bezit van die blonde krullen. Verzot op de Italiaanse keuken en de romantische cultuur. Verliefd op la lingua Italiana en de vrije trap van Andrea Pirlo. Overtuigd dat april de beste maand van het jaar is. In het bezit van een hart dat overslaat als de ogen kasseien zien. Ondersteboven van Bahamontes. Hopend Eddy Merckx ooit te mogen ontmoeten. Dromend over een wereldreis in het zog van het peloton. Samengevat: gek van Italië, maar vooral van wielrennen. En al helemaal van een peloton op Italiaanse wegen.

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.



Onze gratis nieuwsbrief
WielerVerhaal logo bingoal

Input your search keywords and press Enter.