Liefst 6 keer kon Iljo Keisse zich op het hoogste schavotje hijsen na de Zesdaagse van Gent. Geen wonder dat hij publiekslieveling numero uno is én de bijnaam Keizer van ‘t Kuipke kreeg. WielerVerhaal kroop een avondje in het zog van de pistier van Etixx-QuickStep tijdens dag 3 van deze Zesdaagse. Het publiek ging alvast meerdere keren uit zijn dak: “Iljoooo, Iljoooo, Iljoooo!”
Na 2 dagen staat Keisse aan de leiding met zijn Italiaanse ploegmakker Elia Viviani. De sprinter van Team Sky is de Olympische kampioen in het omnium. Maar het zijn geen glinsterende ogen die we zien wanneer we Keisse confronteren met zijn partner. “Ik hink op 2 gedachten”, geeft hij toe. “Elia is natuurlijk Olympisch kampioen (in het Omnium, red) en dus is het wel een eer om hier aan zijn zijde te kunnen koersen. Langs de andere is het niet zo makkelijk. Voor Elia is het zijn 1e Zesdaagse hier in Gent. Dat gebrek aan ervaring speelt ons natuurlijk parten. Daarnaast heeft hij wat vakantie in de benen en is hij nog niet top. Daardoor kan ik me niet volledig geven zoals ik zou willen. We moeten elkaar vaak zoeken. Té vaak, als je het mij vraagt.” Maar Keisse klaagt niet. “We doen onze stinkende best”, kan er ook tijdens de 1e pauze – we schrijven 22.35 uur – nog een smile af.
Citroentaart met…
Als wegrenner heeft Keisse een programma op maat. “Als ik thuis ben, train ik in de voormiddag en kan ik er dus ‘s morgens zijn voor de kindjes. Het leven van een pistier eindigt pas ‘s nachts. Dat is een heel ander ritme.” Dag 3 op deze Zesdaagse is voor de SVGG’er als volgt begonnen. “Om kwart voor 1 ‘s middags ben ik opgestaan. Ik heb iets gegeten en ben dan weer in bed gekropen. Om 15 uur had ik een afspraak bij de kapper. Speciaal voor deze Zesdaagse, ja. Ik wilde al in het begin van de week gaan, maar toen was er geen plaats”, grijnst hij al lachend. “Vervolgens ben ik een warme choco gaan drinken bij mijn pa in het café. Een half uur later stond ik al aan ‘t Kuipke en heb ik in mijn camper een dutje gedaan. Daarna 3 kwartier massage en vervolgens een dinertje: pasta. Droog? Nee, gij! Met tomatensaus en champignons. En als dessert citroentaart op een bedje van speculoos. (smile)
Vandaag doet het Belgisch-Italiaanse duo het wat kalmer aan. “We hebben gisteren ferm gas gegeven”, weet Keisse. “Ja, dat leverde ons de leidersplaats op na 2 dagen. Maar aan dat tempo kunnen we helaas de week niet vol maken.” Keisse heeft al betere Zesdaagses gekend. “Wanneer ik zondag tevreden zal zijn? Als we top 3 kunnen rijden, zal het goed zijn, denk ik. Of ik dan tevreden naar huis ga? Bijlange niet! Ik wil winnen, maar eerlijk gezegd durf ik er mijn geld niet op te zetten. Er zijn nu eenmaal koppels die ik hoger inschat. Maar zoals ik zei: we doen ons best!”
Prestige
Er is natuurlijk ook wat prestige. Na de pauze staat de derny op het menu en daarin gaat het tussen 2 klasbakken. Mark Cavendish – achter Ron Zijlaard – neemt lange tijd de voorsprong, maar in de laatste 2 ronden gaan beide tenoren zij aan zij, opgezweept door een uitzinnig Kuipke (zie filmpje hieronder!). In de laatste ronde neemt Keisse – in het wiel van Michel Vaarten – even over, maar Cavendish laat niet begaan. In de laatste rechte lijn moet de Brit echter toch buigen en mag Keisse met de bloemen een dubbele ereronde rijden. Even later wint maatje Viviani de supersprint. Samen pakken ze ook de 1e plaats in de tijdrit op 500m. ‘t Kuipke gaat andermaal uit de bol bij deze mooie rush van zijn chouchou: ‘Iljoooo, Iljoooo, Iljoooo’ weergalmt het als in Keisses beste dagen. De tijd van de Keizer is nog niet voorbij op zijn 33e. Laat Tokio 2020 – met ploegkoers – maar komen!
Fotomateriaal: WielerVerhaal.
