Lares-Waowdeals kan weer rekenen op Shana Van Glabeke. De 23-jarige Gentse is weer back on track na een zeer vervelend anderhalf jaar met klierkoorts. Ze is zeker niet de enige wielrenster die deze ziekte treft, maar haar getuigenis toont aan dat er heel wat moed en zelfopoffering nodig is om weer de oude te kunnen worden. The best is yet to come voor Shana Van Glabeke!
Shana Van Glabeke: “Het begon vorig jaar begin februari, net na de examens. Ik weet het nog heel goed. Examens doen, trainingsstage en dan de vlieger op richting de 1e koers van het jaar: Qatar! Ik was enorm gemotiveerd om daaraan deel te nemen! Buiten Thailand was dit pas mijn 2e vlucht buiten Europa. Mijn examens waren gedaan, nadien stond niets mij in de weg om mij volledig op de koers te kunnen focussen, of had ik het mis?
“Zeker! Na mijn examens viel ik iedere dag als een blok in de zetel in slaap, altijd rond 20 uur, wat niet van mijn gewoonte is. Opstaan was een echte hel voor mij. Soms werd ik pas wakker om 11 uur, soms 12 uur en ook wel eens om 2 uur in de namiddag. Ik dacht eerst in het begin: ‘Oké, het kan misschien van de examens zijn… Wat slaaptekort….’ Ik stond er toen niet echt bij stil. Na een grondige check-up bij de dokter was ik klaar om mijn 1e koers voor Lares-Waowdeals te rijden. De koers zelf viel goed mee, tot de 2e dag. Ik had plots geen kracht meer en dat zou mijn 1e DNF betekenen voor mijn seizoen 2016. Ik was enorm teleurgesteld!”
Zware diagnose
Shana Van Glabeke: “De volgende UCI-koersen verliepen ook niet zoals gepland, totaal geen kracht in de benen en een vermoeid gevoel. We dachten toen dat er meer moest worden getraind. Enkele weken later – na zwaardere trainingen – werden sommige koersen beter en had ik ook een beter gevoel. Soms zag ik echter af terwijl het totaal niet snel ging. Op den duur begon ik aan mezelf te twijfelen en zat ik met veel vragen. Wat gebeurt er met mij? Waarom lukt het niet meer? Wat scheelt er met mijn lichaam? 2 weken voor het BK – met ene parcours op mijn maat – kwam de diagnose van de dokter. ‘Shana, je hebt een vergevorderde extreme klierkoorts’. Toen stond mijn wereld stil.
“Ik? Klierkoorts? Ik wist niet wat me overviel. Ik kon het gewoon niet vatten. Ik toch niet? Ik kreeg direct de zin te horen die iedere wielrenster liever niet hoort: “Je mag niet meer trainen, je moet rusten”. Ik kon het nog steeds niet geloven en 1 week voor het BK was er een internationale koers in België, eindelijk de laatste test voor het BK. Ik koerste die met de gedachte dat ik geen klierkoorts had en ik wou me bewijzen, ik wou mijn ploegmaten helpen. De start werd gegeven, 1e ronde gepasseerd, ingaan 2e ronde wilde ik opschuiven en mij vooraan positioneren voor de klim. Het duurde 3 km lang, dan zat ik alweer in het midden van het peloton en 1km later zat ik achteraan te bengelen.
Traag herstel
Shana Van Glabeke: “Met het ingaan van de laatste 2 ronden zag ik mijn vriend teken doen dat ik moest stoppen. Op dat moment wist ik het zeker en viel er ook wel een traan omdat ik nu zeker wist dat ik móest stoppen. De dagen stonden niet stil maar gingen snel vooruit. Ik mocht mee als ‘verzorger’ met mijn ploeg Lares-Waowdeals tot het einde van het seizoen. Dat was goed om mijn gedachten te verzetten en er ook zo een beetje bij te horen, bij de Laresfamily. Ik ben mijn ploeg en mijn vriend daar zeer dankbaar voor dat ze mij in die zware periode altijd gesteund en gemotiveerd hebben. Nu besef ik ook dat een verzorgster ook wel een zware job heeft, ik zie mij dus toch liever als wielrenster.” (lacht)
“Nadien volgden veel controles bij de dokter om te kijken of de waarden al gezakt waren. Het herstel verliep heel traag. In februari 2017 ging ik op trainingskamp met de ploeg. De ideale voorbereiding op een beter seizoen. De ploeg hield rekening met mij en soms mocht ik met de geblesseerden of zieken mee zodat ik niet de lastige trainingen had omdat ik nog in mijn basiszone aan het trainen was. Of ik heb afgezien? Ja, natuurlijk! Maar daarvoor doe ik het ook.”
Leven voor de koers
Shana Van Glabeke: “Oostduinkerke was mijn 1e kermiskoers en buiten alle verwachtingen heb ik de finish behaald. Ik was achteraf fier en opgelucht. De 2 daaropvolgende kermiskoersen verliepen niet zoals gepland, maar ik gaf zeker niet op. Op 24 april 2017 kreeg ik dan het langverwachte nieuws van de dokter. De klierkoorts was eindelijk uit mijn lichaam! Dit nieuws gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost. Na de koers in Luxemburg ben ik naar Amerika vertrokken om daar 4 dagen te koersen. Daarvoor wil ik mijn ploeg Lares-Waowdeals bedanken!”
“Ik ben echt blij dat ik nu een gezond lichaam heb. Ik kijk uit naar het koersseizoen, dat voor mij nu echt begint. Ik hoop halfweg een goede conditie te hebben zodat ik deze lijn kan doortrekken tot het einde van het seizoen. Ik kijk er echt naar uit om weer samen met mijn ploegmaten voor de overwinning te strijden want na bijna anderhalf jaar mis ik dat toch wel. Ik wil al mijn vrienden en vriendinnen bedanken die mij gesteund hebben. Ook mijn vriend die enorm veel geduld heeft gehad met mij en mij de kans geeft om volledig voor mijn sport te leven.”