Timothy Dupont heeft het goede van afgelopen seizoen vooralsnog niet kunnen bevestigen. De Belgische zegekoning van 2016 kent een rampjaar, maar hij heeft wel een duidelijk doel voor ogen. In Antwerpen, op een BK dat hem op het lijf geschreven is, wil hij voor de absolute ommekeer zorgen.
16 overwinningen én een eindzege in de Napoleon Games Cycling Cup zette de aalvlugge Dupont afgelopen jaar op zijn naam. Zijn hoogtepunten waren de triomfen in semiklassiekers Nokere Koerse en het Kampioenschap van Vlaanderen, iets waar de West-Vlaming nog altijd de vruchten van plukt. “Ik kijk er nog elke dag met veel trots op terug. Het was een fantastisch jaar en ik ben erin geslaagd om heel het jaar lang te blijven bevestigen. Juist die constante vinden is zo moeilijk, heb ik dit seizoen gemerkt.”
Een zelfkritische Dupont slaat daarmee de nagel op de kop. Mee sprinten voor de zege zat er, op de Ronde van Luxemburg na, geen enkele keer in en dan is het natuurlijk gissen naar verklaringen. “Het is algemeen geweten dat het bij onze ploeg nog niet echt optimaal heeft gedraaid dit jaar. Het verloopt gewoon heel slecht, dat geef ik eerlijk toe. Ik heb mijn start eigenlijk volledig gemist, en heb na dat slecht begin nooit mijn niveau van vorig jaar gevonden. Er zijn wel theorieën, maar het blijft voor mij een groot vraagteken hoe dat kan.”
Sneller dan Gaviria
Duponts grote sterkte bleek vorig seizoen meer dan eens ‘the black train’, zoals de renners van het gewezen Veranda’s Willems zichzelf graag noemden. Speelt het misschien mee dat de hele ploeg op de weg nog niet tot grootse prestaties is gekomen? “Dat kan zeker en vast. Mijn trein is wel een beetje veranderd, zeker nu de crossers zich bij de selectie voegen. De volgorde verandert een beetje en Aidis Kruopis rijdt in Noorwegen. Maar Wout van Aert en ik rijden elkaar zeker niet in de weg, integendeel.”
Intussen ziet Dupont dat Fernando Gaviria, iemand die hij vorig jaar nog te slim af was in het Kampioenschap van Vlaanderen, zich ontpopt tot de revelatie van de Giro. Is dat ook een eer voor hem? “Eigenlijk wel. Ik weet al een tijdje wie Gaviria is, natuurlijk. Ik heb al een aantal keer tegen hem moeten sprinten, en dan merk je gewoon dat hij een enorme klasbak is. Ik had wel een vermoeden dat hij in de Giro goed voor de dag zou komen. Knap dat hij die verwachting waarmaakt.”
Opvolger Eeckhout?
Maar het liefst van al wil de snelle West-Vlaming natuurlijk zelf winnen. Dupont heeft een duidelijk doel voor ogen. “Ik ben aan het toewerken naar het BK. Ik heb nu voor het eerst het gevoel dat de vorm aan het beteren is. Op papier tref ik daar in Antwerpen een ideaal parcours voor mij, dus is het de ambitie om gewoon te winnen. Altijd als ik aan de start sta, trouwens. Oke, het gaat dit jaar niet zoals ik had gehoopt, maar op Belgisch niveau moet ik zeker nog kunnen meedoen voor de winst.”
En waarom niet? De laatste keer dat we een BK in Antwerpen hadden, in 2006, kwam er met Niko Eeckhout eveneens een verrassende winnaar uit de bus. Eeckhout was onder andere Tom Boonen en Philippe Gilbert te snel af op een regenachtige dag. “De nieuwe Niko Eeckhout zijn, dat zegt mij wel iets, ja”, lacht Dupont. “Als je zijn palmares nu bekijkt, dan zou hij een wel heel mooie naam zijn om op te volgen. Maar dan moet alles meezitten.”
Fotomateriaal: Fabienne Vanheste.
