Zaterdag denderen de renners in de Tour van Blagnac naar Rodez. En iedereen weet wat Rodez betekent voor Greg Van Avermaet. Het Franse plaatsje is zo het uitgangspunt van een bijzonder hoofdstuk in de Belgische wielergeschiedenis geworden. Precies 2 jaar geleden zette GVA er in een sprint bergop Peter Sagan te kijk. De dag dat de winnaar in Greg Van Avermaet voor eens en altijd opstond.
Op zijn 23e had Greg Van Avermaet al wel eens een etappe in de Vuelta gewonnen, maar voor de rest grossierde de Oost-Vlaming toch vooral in zeer mooie ereplaatsen: 2e en 3e in de Ronde van Vlaanderen, 3e in Parijs-Roubaix, 2e in de Strade Bianche, 2e in de Omloop Het Nieuwsblad,… Het rijtje is lang, maar op die echt grote zege zaten alle wielerfans te wachten, en uiteraard ook Van Avermaet zelf. Een ritzege in de Tour zou helemaal mooi zijn, na een voorjaar waarin hij naast podiumplaatsen in Vlaanderens Mooiste en de Helleklassieker een rit won in Tirreno-Adriatico en de eindwinst pakte in de Baloise Belgium Tour, inclusief dagzege.
Avenue Saint-Pierre
La Grande Boucle van 2015 is op 17 juli van dat jaar aan zijn 14e dag begonnen. Die Tour had zijn Grand Départ gehad in Utrecht, waar Rohan Dennis de proloog had gewonnen en Andre Greipel de 1e sprintersetappe naar Neeltje Jans. Tony Martin had al een fabelachtig kunstje laten zien in Cambrai en de dagen die daaraan voorafgingen passeerde de Tour in België. Rodriguez had op de Muur van Hoei de etappe vanuit Antwerpen succesvol afgerond. Voormalig veldrijder Zdenek Stybar zou nadien zijn 1e zege in de Tour binnenhalen. Vuillermoz zou winnen in Mûr-de-Bretagne en Froome zou naar zijn goede gewoonte uithalen in de 1e bergetappe naar La Pierre Saint-Martin. Tussendoor had BMC met Van Avermaet al de ploegentijdrit in Plumelec gewonnen. Een indrukwekkende zege waar Van Avermaet zeker blij mee was, daar niet van. Maar een echte coureur wil toch het liefste individueel winnen….
Van Muret naar Rodez, een etappe van 198 en een halve km, van de Haute-Garonne in het midden van de Midi-Pyrenées naar het iets noordelijker gelegen departement Aveyron. Onderweg is er een tussensprint voorzien in Laboutarie, een col van 3e categorie met de Côte de Saint-Cirque en 2 beklimmingen van 4e categorie: de Côte de la Pomparie en de Côte de la Selve. Niets opzienbarends, dus. Maar met een hellende aankomststrook van zo’n 600 meter lang wel op maat van de punchers. En dus wel iets voor de bek van een Belg. En jawel, de Avenue Saint-Pierre daar in Rodez kréég een Belg als winnaar. Een superieure en ontketende Greg Van Avermaet rekende er onder een loden zon – wat een contrast met de plensbuien in de rit naar Plateau de Beille daags voordien – af met het hele peloton, en in laatste instantie ook met Peter Sagan, die een paar weken later voor de 1e keer wereldkampioen zou worden in Richmond.
Vervroegd huiswaarts
De stille genieter in Van Avermaet kon een brede glimlach niet verbergen. En dat hoefde ook niet. “Eindelijk!”, herhaalde hij verschillende keren. Eindelijk was die grote triomf er. Het juk van net-niet van de baan. “Aan de voet van de 570 meter lange klim zette ik mijn sprint al in”, deed de winnaar zijn verhaal. “Le Havre indachtig: niet te lang wachten. Ook omdat ik weet dat ik mijn topsnelheid lang kan aanhouden. Met nog 200 meter te gaan, voelde ik dat er nog 1 renner in het wiel zat. Wie het was, wist ik niet. Wel dat ik, ook al zat ik stikkapot, nog even moest doorbijten. Sagan, zo bleek later, zat gelukkig ook op de limiet. Toch leken die laatste meters een eeuwigheid te duren. Goh, wat ben ik blij dat ik dit niet meer weggegeven heb. Ik denk dat ik vandaag gewoon de sterkste was.”
En de zege in Rodez kreeg nog een mooi extraatje, want de maandag nadien zwaaide Van Avermaet de Tourkaravaan al uit, op weg naar huis. Zijn vriendin Ellen stond op punt om te bevallen van hun 1e dochter, die de naam Fleur zou krijgen. Het bleef lang spannend, want Greg kon al op de 1e rustdag naar huis, maar er kwam geen beweging en dus overleefde hij de Pyreneeën om vervolgens in het middengebergte toe te slaan.
Geboorte
Maar de nieuwe Greg Van Avermaet was intussen wel geboren. Dezelfde hartelijke mens, dezelfde weergaloze coureur, maar nu ook met een prijs à la de groten. Sindsdien denken we bij elke nieuwe triomf wel eens gedwee terug aan Rodez 2015. Van Avermaet is in Rodez een indrukwekkende zegetocht gestart. Volgt u even mee. Winst in de Omloop Het Nieuwsblad aan het begin van het nieuwe wielerseizoen. Ritzege én eindwinst in de Tirreno, plus de ploegentijdrit met BMC. Nieuwe Tourritzege in Le Lioran. Met daarbij liefst 3 dagen gele trui! Olympisch kampioen in Rio de Janeiro – de 1e Belg sinds André Noyelle in 1952. Grote Prijs van Montréal. Dat voor 2016. Voor het huidige seizoen schakelde Van Avermaet nog een versnelling hoger in het klassieke voorjaar. Opnieuw de Omloop. E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix als blikvangers.
En dan mag je niet vergeten dat zijn Ronde van Vlaanderen – de koers van zijn dromen – vorig jaar werd ontsierd door een zware smak tegen de Oost-Vlaamse macadam. Daardoor lag hij een tijd in de lappenmand, zag hij – in bloedvorm verkerende – veel kansen aan zich voorbij gaan. Al gaf het hem ook wel een tikje extra frisheid voor die jour de gloire in Rio. Vlaanderen in 2018 dan maar! Dat GVA goed is om straks weer iets te doen in Rodez, is duidelijk. Getuige daarvan zijn dubbele ritwinst, eindwinst en puntentrui in de voorbereidende Ronde van Luxemburg. Greg Van Avermaet is dus nog niet klaar met de Tour. Let maar op!
New life!?
Intussen heeft Van Avermaet met zijn schoonbroer Rik Verbrugghe de voormalige BMC Concept Store overgenomen van BMC-eigenaar Andy Rihs. Veloloft, zoals de vernieuwde wielershop heet, is een pareltje! Lees er hier meer over. Of breng gewoon een bezoekje: Begoniastraat 6C, 9810 Eke/Nazareth, België. Plezier gegarandeerd!