Je hebt mensen die gek zijn van de koers en je hebt mensen die écht gek zijn van de koers. Bram van der Zwet behoort duidelijk tot die 2e categorie. Niet alleen is hij zelf actief wielrenner, ook in zijn studies integreerde hij zijn grote passie. En dat resulteerde in… een houten fiets waar hij zelfs al een aantal ritjes mee afwerkte!
Ondanks de recente uitschieters in diverse sportdisciplines – Tom Dumoulin in de Giro, de Nederlandse vrouwen op het EK voetbal, Dafne Schippers op het WK atletiek,… – blijft Nederland in de 1e plaats hét schaatsland bij uitstek. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de sportieve carrière van de bijna 20-jarige Van der Zwet op het ijs begon. “Ik ben op mijn 15e beginnen koersen, bij de 1e jaars nieuwelingen. Daarvoor was ik een schaatser. In eerste instantie fietste ik vooral om wat extra beenkracht op te doen, maar tijdens mijn 2e jaar haalde het wielrennen stilaan de bovenhand. Het mooiste aan de koers vind ik het wedstrijdspel. Elke koers is anders en je mag het tactische aspect zeker niet onderschatten. Dat vind je bij het schaatsen niet terug.”
Ondertussen is de renner uit Roelofarendsveen bezig aan zijn 6e seizoen in het peloton. Zijn mooiste herinnering dateert van 2 jaar geleden, toen hij als junior naar België kwam. “In Vivegnis, in de provincie Luik, beleefde ik mijn mooiste wielermoment tot nu toe. Het betrof een omloop met een stevige klim en op het einde van de koers was het veld compleet uit elkaar geslagen. 2 man reed voorop en ik zat samen met 2 anderen in de achtervolging. Bij de koplopers zijn we niet meer geraakt, maar ik won wel de spurt voor de 3e plaats. Een podiumplaats die ik nog steeds koester.”
Anno 2017
De belofte van WV West Frisia heeft vervolgens elk jaar progressie geboekt en kijkt met een goed gevoel terug op zijn seizoen. “Door mijn studies ben ik wat minder aan mijn duurtrainingen toegekomen, maar ik merk wel dat ik opnieuw een tikkeltje sterker ben geworden. Zo behaalde ik kort na mijn examens al een 3e plaats in Obdam. Deze zomer werk ik nog toe naar de Hel van Voerendal, de GP La Magne in de Ardennen en de Eurode Omloop. Ik moet het vooral hebben van de zwaardere, heuvelachtige koersen. Daarom trek ik ook regelmatig de grens over naar België, daar heb je meer omlopen die bij mijn mogelijkheden passen. Vooral op tactisch vlak moet ik nu nog stappen zetten. Ik heb het soms moeilijk om de koers te lezen, al is dat vooral een kwestie van ervaring, denk ik. Het is dan ook mijn droom om prof te worden, maar ik zal zeker blijven koersen voor mijn plezier mocht het niet lukken. Ik doe het gewoon graag.”
Houten fiets
Bram van der Zwet volgde een opleiding meubelmaker/scheepsinterieurbouw aan het Hout en Meubileringscollege in Amsterdam (HMC), maar ook tijdens zijn studies liet de koers hem niet los. “Ik ben mijn hobby, mijn passie eigenlijk, altijd blijven beoefenen. Alleen tijdens de examenperiodes werd het soms lastig, vooral door de lange schooldagen waarop ik veel moest recht staan. Maar de combinatie kon ook best plezant zijn. Zo koos ik ervoor om als meesterwerk een houten fiets te bouwen. Op die manier koppelde ik het nuttige aan het aangename.”
“Ik heb daarbij geprobeerd om zoveel mogelijk onderdelen van de fiets in hout te maken. Zowel het frame, inclusief voorvork, als het stuur zijn volledig in hout vervaardigd. Oorspronkelijk zouden ook de wielen dat zijn, maar dat bleek niet haalbaar binnen de opgelegde termijn. Het is me wel gelukt om een volledig functionele fiets te bouwen. Ik heb er zelfs al een paar ritjes mee afgewerkt. Het frame voelt bijna net zo stijf aan als een racefiets van carbon en weegt 9,7kg. Het stuur is wel aanzienlijk slapper dan een aluminium variant, dus voor wedstrijden is het niet echt een aanrader. Het moeilijkste was vooral het ontwerpen zelf van de fiets, maar ik heb ook veel tijd besteed aan het intekenen van alle onderdelen van de groepset en de lagers. Al helpt het natuurlijk wel als je zelf bijna dagelijks op een fiets zit.”
De Nederlandse belofte kreeg alvast veel positieve reacties op zijn houten fiets en op de expositie aan het HMC vonden veel bezoekers zijn meesterstuk meer dan geslaagd, net zoals wij trouwens. Ook zijn leraren wisten zijn werk te waarderen en beloonden hem met een 7. Niet slecht als je weet dat er heel kritisch gekeken wordt naar de examenmeubelen. Daarmee is Bram van der Zwet meteen afgestudeerd en aan het eind van de zomer gaat hij aan de slag bij Mulder Shipyard, een scheepsinterieurbouwer. En hij zal blijven koersen natuurlijk, op een carbon fiets welteverstaan.