Ze staat bekend als baanrenster en tijdritspecialiste, maar ook in dienst van de ploeg komt de Deense Trine Schmidt goed tot haar recht. Na een korte maar krachtige carrière stopte de intussen 28-jarige Schmidt in 2011 met koersen. In 2016 vond ze haar liefde voor de fiets terug, reed enkele nationale wedstrijden en tekende prompt een contract bij Lotto Soudal Ladies. Na een jaar opbouwen in Belgische loondienst kreeg ze echter een niet te weigeren voorstel van het Deense Team Virtu.
“Waarom ik voor Team Virtu heb getekend?”, lacht Trine Schmidt. “Gewoon omdat het een aanbieding was die ik onmogelijk kon weigeren. Team Virtu werd pas opgericht in 2015, maar intussen is het al een heel andere ploeg. Ze zijn niet meer het kleine zusje van toen. De structuur van de ploeg en de visie voor 2018 lijken me best te passen bij een type renster als ik. Ik hoop dat ik mijn niveau nog een stuk kan opkrikken.”
Niveau is sky high
Op haar 23e zette Schmidt plots een punt achter haar carrière. “Om diverse redenen”, zegt ze daar kort over. Een terugkeer leek in de sterren te zijn geschreven. “Vanaf het moment dat ik echt was gestopt, droomde ik er al van om een comeback te maken”, bekent ze nu. “Ik ben de vrouwenkoers altijd blijven volgen van aan de zijlijn. Op een bepaald moment besloot ik het erop te wagen, en voilà, hier ben ik nu.”
In 2016 was het dat ze de liefde terugvond. Van Liesbet De Vocht kreeg ze de kans om zich opnieuw te profileren in het peloton. “Ik ben Lotto Soudal Ladies heel erg dankbaar voor de kansen die ze me gegeven hebben”, zegt de Deense. “Het was de ideale ploeg om back in business te komen. Er heerst een goeie sfeer tussen de rensters en er wordt professioneel gewerkt.”
Naar eigen zeggen was het dan ook moeilijk om de ploeg al na amper 12 maanden in de steek te laten. “Maar na veel wikken en wegen heb ik die knoop uiteindelijk toch moeten doorhakken. 2017 was echt een leerjaar voor mij, ik voelde heel hard dat ik 5 jaar weggeweest was uit het wielrennen. In die tijd is het niveau enorm gestegen. Er zijn nu echt wel veel meisjes die hard kunnen fietsen. Ja, het is heftig geweest voor mij, het voorbije seizoen. Maar het goeie is dat ik nu weet waar ik zelf aan moet werken.”
En nu?
Schmidt zit nog niet op haar topniveau. “Verre van”, meent ze. “Maar ik werk elke dag om progressie te boeken. Mijn weg is nog lang, want het niveau is echt sky high geworden. Het wordt afzien om nog maar in de buurt te komen van de beste meisjes. Ik heb zelfs geen idee van waar mijn limieten liggen, ik zal er gewoon alles moeten uithalen wat ik in me heb.”
Bij Team Virtu wil ze niet alleen aan zichzelf denken. Vooral niet, als we haar mogen geloven. “In de 1e plaats wil ik mijn loyaliteit tonen tegenover mijn ploegmakkers en daarnaast wik een rol spelen bij het behalen van overwinningen voor het team. Het is alvast geweldig dat Virtu heel veel aandacht besteedt aan aerodynamica en het ploegentijdrijden. Persoonlijk hoop ik deel te kunnen uitmaken van een nationaal pisteprogramma met het oog op de Olympische Spelen van Tokio 2020. Maar laat mij eerst maar wat deftige resultaten op de weg boeken.”