Het is nog vroeg op de luchtmachtbasis van Koksijde wanneer Thijs Aerts zich klaarstoomt voor het BK veldrijden, waaraan hij om 11 uur als medefavoriet zal starten. De 4e jaars belofte uit Rijkevorsel deed wat hem te doen stond. Wij liepen een uur lang mee in het spoor van vader Raf, die de podiumceremonie met zijn zoon op het hoogste schavotje wel aan zich voorbij zou laten gaan.
“Thijs is wel in vorm”, knikt vader Raf Aerts goedkeurend wanneer we om 20 voor 11 aan de camper arriveren. Terwijl Thijs een laatste keer door zijn adem gaat, ontvangt hij van zijn coach Tim Aerts – geen familie – de laatste instructies voor wat voor hem een belangrijke dag wordt. Wanneer we de materiaalzone gaan opzoeken, komt ook die andere Aerts het rennerspark opgedraaid. Toon moet in de namiddag aan de slag bij de elite. Voor Thijs ligt de lat wel iets hoger. Samen met Yannick Peeters en Stijn Caluwé is hij de te kloppen man bij de beloften. “Thijs is een goeie loper, want hij heeft in zijn jongere jaren aan atletiek gedaan”, verklaart Tim Aerts. Dat moet dus van pas komen in het duinenzand. “Maar ik schat Peeters nog net iets hoger in”, denkt hij.
Vader Aerts hoopt op een rustig uurtje voor zichzelf. “Ze zullen niet moeten wisselen, denk ik”, klinkt het. Maar in ronde 2 is het al van dat. Thijs komt de wisselzone binnen en geeft mee dat het schakelen achteraan niet goed loopt. “Iets aan zijn derailleur, maar we zien er niets aan”, duidt Raf. Maar Thijs is goed vertrokken en dat doet deugd bij de clan Aerts. “Op het slechts mogelijke moment is hij ziek geworden”, zegt Raf. “In Diegem moest hij zelfs afstappen, waarna hij gepast heeft voor Baal. Sindsdien loopt het wel iets beter, maar het heeft niet bepaald voor meer rust in zijn hoofd gezorgd. We zullen de vorm van de dag moeten afwachten”, kruist hij zijn vingers.
Profcontract?
De jongste Aerts heeft zijn zinnen gezet op dit BK. “Hij heeft serieus gepiekt naar vandaag, want Thijs beseft ook wel dat het een beetje van moeten is. Dat profcontract, hé….” Dat is inderdaad nog niet binnen, dus wil Thijs zich tonen door die tricoloretrui te pakken, iets waar hij bij de beloften al in slaagde in Lille 2016. De concentratie in het kamp-Aerts is te snijden, zeker tijdens en na die problemen met de fiets. Het wedstrijdverloop gaat ook steeds op en af, dan lijkt Peeters weer weg, dan moeit Toon Vandebosch zich en dan weer Aerts. Aan het einde van ronde 3 moet Thijs alles uit de kast halen om Vandebosch terug te halen. Dat lukt in het zand. De zenuwen staan strak gespannen bij vader Raf in de materiaalzone.
En dat wordt er naarmate de cross vordert niet beter op. Halfweg is er wel even wat meer mentale rust. “Thijs heeft alles onder controle”, zegt Raf. “Dit verloopt perfect tot hiertoe. Peeters is zijn grootste concurrent en die lijkt eraf te moeten.” Peeters lost inderdaad, maar een halve ronde later komt die toch terug bij het leiderstrio Aerts-Vandebosch-Caluwé. Een tactische zet, volgens zijn coach Tim. “Maar hij moet het nu natuurlijk ook wel zien af te maken”, grijnst die.
In ronde 4 wil Aerts vroegtijdig af van zijn belagers. Maar ze komen weer met 4 samen en dat doet de spanning nog meer stijgen. Vader Raf kan nog wel lachen, maar van harte lijkt dat niet. De zenuwen gieren door zijn keel. 2 ronden nog. Het blijft ijzig koud maar geen kat die daar nu nog mee bezig is. “Thijs is de beste, maar helaas wint de beste niet altijd”, houdt Raf een hand boven het hoofd. “Maar in principe is Thijs wel de snelste”, vult Tim aan. Tot een sprint zal het evenwel niet komen.
Ontketend!
Bij de 2e passage langs de wisselzone in de voorlaatste ronde, lijkt Aerts het kaf van het koren te scheiden. Hij versnelt en de rest moet passen. Een paar 100 meter verder passeert hij voor de laatste keer de finishlijn. Thijs kijkt achterom en ziet wel schimmen in de mist, maar het verschil is dan al 9 seconden. In de materiaalzone kan je nu iedereen beter met rust laten. “Het is nog niet binnen, hoor”, grijnst Raf. 1 foutje in het zand en ze hebben hem weer te pakken. En je mag je ook niet opblazen….” Voorzichtigheid troef dus, maar een in de laatste ronde ontketende Aerts zal zijn 1e plaats niet meer afgeven.
Thijs Aerts, opnieuw Belgisch kampioen bij de beloften. Volgend jaar te bewonderen bij de elite. Geen kat die daar na vandaag nog aan twijfelt. Of wat had u gedacht?