Er zijn mannen die figuur van de week zouden kunnen zijn… Marc Soler wint Parijs-Nice. Tim Wellens, Dylan Teuns, Ben Hermans en Tiesj Benoot eren de Belgische 3-kleur met knalprestaties. Bradley Wiggins en Chris Froome staan (weeral!) ter discussie met een schimmig verhaal van ‘morele doping’. En toch kiezen we voor een relatief onbekende Fransman die donderdag de spotlights opzocht: Jérôme Cousin van Direct Energie.
Wat Cousin afgelopen donderdag opvoerde was een stukje hogeschool-profitariaat. In de rit naar Sisteron was hij op pad met de ranke Duitser Nils Politt. De 2 werden flink onder druk gezet door het achtervolgende peloton, maar Cousin vertikte het kilometerslang om uit het wiel te komen van Politt, die zijn hart en ziel in die ontsnapping legde. Het logische gevolg: Cousin sprintte doodleuk naar winst en liet een verbouwereerde Duitser achter. Aan het einde winnen de Duitsers doorgaans altijd, maar deze keer dus niet.
Laconiek
Zijn commentaar achteraf was even laconiek als zijn koersgedrag. “Ik heb met Politt zijn ballen gerammeld”, liet hij weten. En daarmee was de kous af. Een klein Jerommeke met andere woorden. Wieltjeszuigen, profiteren, een medevluchter de kastanjes uit het vuur laten halen en tegelijk een mes in de rug steken. Er zijn leukere figuren om mee op pad te gaan. Thomas De Gendt was ‘s anderendaags duidelijk geprikkeld. Hij sprintte – puur uit walging voor zoveel respectloosheid – tegen Grellier, een ploegmaat van Cousin, de bergen op en ontfutselde hem de bollentrui. Met een leuke uitsmijter achteraf verklaarde De Gendt zijn actie: “Ah, ik wilde hem gewoon even met zijn ballen rammelen”, duidelijk refererend naar de oneliner van Cousin.
Cousin is een vreemde vogel. 1’tje met een stevige baard overigens, die hij meermaals zal gebruiken om zijn eigen uitzonderlijk gedrag weg te krabben. Eigenlijk is Cousin een luis in de pels van het peloton. Zo iemand die overal tussendoor fietst, eigenlijk niet voor zijn vak leeft maar klasse te over heeft om toch mee te doen voor de prijzen. Toen hij voor Cofidis reed, slaagde hij er maar enkele dagen in om op de fiets te kruipen. Zijn verklaring was vintage Cousin: “Hoe dat komt? Tja, ik was vooral bezig met golfen.”
Nog geen krediet
Het peloton houdt niet zo van die types die van meerdere walletjes eten. Akkoord, de beste renner ter wereld, Peter Sagan, stelt ook opvallend gedrag, maar hij heeft met zijn prestaties en spontane grappen en grollen zoveel krediet opgebouwd dat het rock ‘n roll-gedrag hem vlotjes vergeven wordt. Dat is anders voor Cousin, die nog niets bewezen heeft en dan plots zo onsportief uitpakt.
Wat wel voor hem spreekt… Net omdat de man nog niets bewezen heeft, zal hij alle truken van de foor gebruiken om een overwinning veilig te stellen. Waarschijnlijk heeft hij in zijn carrière al ettelijke kilometers voor niets gereden, zij het in dienst, in achtervolging, in een verloren ontsnapping of een chasse patatte. Het kon hem met zekerheid niets schelen hoe hij zou winnen… als hij maar zou winnen! Op die manier werd Italië in 2006 wereldkampioen met anti-voetbal en kroonde Griekenland zich op identieke manier tot Europees kampioen voetbal 2 jaar eerder.
“Als dat allemaal kan, waarom zou ik, Jérôme Cousin, dan niet wat mogen slipstreamen en simpelweg de zaak afmaken?”, moet hij gedacht hebben. En zo geschiedde…