Toen Sylvain Chavanel (39) zijn 1e Tour reed, deden er nog geen Britten mee, kon Tiesj Benoot net zonder steunwieltjes rijden en was ‘It’s raining man’ een hit. Vandaag reed La Machine een hele dag in de aanval tijdens zijn 18e Tour. Een uniek record dat in de verf werd gezet met de prijs van de strijdlust. Het applaus op het podium was er 1’tje voor zijn hele carrière.
Het feit alleen al dat Chavanel nooit een Tour oversloeg, is een huzarenstukje. Altijd was de Fransman fit en in vorm. Bij zijn 1e deelname in 2001 werd hij in de slotweek nog 4e in de etappe die Rik Verbrugghe won. De aanvaller moest uiteindelijk wachten tot 2008 vooraleer hij eindelijk een rit kon winnen. In Montluçon klopte hij landgenoot Roy nadat het peloton zich misrekend had. 2010 was zijn boerenjaar, Chavanel won in Spa toen Cancellara de rit lam had gelegd na valpartijen van onder meer de Schlecks. Dan hielp de Zwitser hem toch eens, want in het voorjaar miskeek Chavanel zich nog compleet op de hardrijder uit Bern in de finale van de Ronde van Vlaanderen, waardoor Nick Nuyens won. Een week na de zege in de Ardennen was het die Tour van 2010 opnieuw prijs op Station des Rousses. La Machine zou het bij 3 etappeoverwinningen houden.
Kapitein
Uiteindelijk werd de carrière van Chavanel er 1’tje waarin vaak dezelfde koersen terugkomen: het Frans kampioenschap, Parijs-Nice, de Ronde van Poitou-Charentes, de Ronde van de Sarthe, de 3-daagse van De Panne en de 4-daagse van Duinkerken. Grote uitschieters zijn er niet, want op klassiek vlak bleef het bij de Brabantse Pijl en Dwars door Vlaanderen. De Fransman bleek vooral een uitstekende teamplayer. Toen hij eind 2013 de deur achter zich dicht trok bij Quick-Step zaten zijn beste jaren erop. De laatste 3 seizoenen bij Direct Energie is La Machine veeleer wegkapitein dan kopman.
Zijn solo-onderneming van vandaag – ontstaan omdat zijn 2 medevluchters Smith en Gogl eigenlijk helemaal niet in de ontsnapping van de dag wilden zitten – kan je dan ook bekijken als een lange uitzwaaitournee. Zijn woonplaats Châtellerault lag maar op een 100-tal km van de aankomstplaats in Fontenay-le-Comte en het Franse publiek trakteerde de aanvaller dan ook overal op luid applaus. Hij was uiteindelijk toch de renner die de leegte tussen de generatie van Jalabert en Virenque en de generatie met Bardet, Pinot en Alaphilippe opvulde. De bergtrui was een mooi afscheidsgeschenk geweest, al past de strijdlust veel beter bij de renner die Chavanel altijd is geweest. Zijn 18e Tour zal ook zijn laatste zijn, maar het zal een hele straffe moeten zijn die ooit met dat record gaat lopen.
KOM OP 19 JULI NAAR ONS 1E KOERSGESPREK
IN CENTRUM RONDE VAN VLAANDEREN!
