De Colombiaan Alvaro Hodeg was voor het grote publiek de ietwat verrassende winnaar van de Bredene Handzame Classic 2018. Veel minder werd er echter gesproken over die andere winnaar in Handzame, Sasha Weemaes. De beloftevolle Oost-Vlaming van EFC -L&R -Vulsteke won de sprint van een uitgedunde groep.
Sasha Weemaes maakte het in de Handzame Challenge af in een sprint van een uitgedunde groep. Als pistier heeft de jongeman uit Beveren een paar wondersnelle benen, en dat kwam hem natuurlijk goed uit in de Handzamestraat. Een kolfje naar zijn hand, zeg maar. “Ik zag dat er een belangrijk groepje wegsprong en ik heb dan besloten om er alleen naar toe te rijden”, vertelt de blonde pijl. “Bijna alle ploegen waren vooraan vertegenwoordigd, dus het draaide goed rond. Ik wist voor mezelf dat ik een goeie kans had in de sprint en pepte mijn ploegmaats op. Dat de overwinning voor ons moest zijn, peperde ik hen in.”
Van dan af was het zaak de koers in handen te nemen. “We hebben de boel vervolgens goed gecontroleerd, inderdaad. De Engelse nationale ploeg reed ook vol door voor hun sprinter en dat was ideaal. Zo kon ik de zaken wat mee in het oog houden. In de laatste bocht vielen er jammer genoeg een paar renners af, waaronder mijn ploegmaat Cériel Desal, die een heel sterke koers reed. Ik moest eventjes uitwijken maar bleef rustig en kon zo weer de aansluiting maken. Op die manier kon ik sprinten voor de overwinning.”
Weg boven piste
Weemaes kon als 2e jaars junior al de Keizer der Juniores winnen, wat hem enige naam en faam opleverde in het circuit. Maar als 2e jaars belofte de Handzame Challenge winnen, schat hij dat niet nog net iets hoger in? “Ik denk dat die 2 inderdaad mijn mooiste overwinningen zijn”, zegt Weemaes. “Maar je kan ze niet vergelijken, vind ik. Junioren en beloften zijn té verschillende categorieën.”
De voorbije periode heeft Weemaes met succes een reeks mooie pistewedstrijden gereden, waaronder de ploegenachtervolging op het elite-EK in Berlijn. Smaakt dat naar meer of blijft de weg voorrang krijgen? De weg blijft nog altijd mijn hoofddoel”, zegt de renner kort en bondig. “Ik ben vaak mee met de piste voor de nationale ploeg. Daar is het vooral de ploegenachtervolging die ik rijd. Maar soms is die overstap best moeilijk te verteren. Zeker als je dan nog eens ziek wordt, zoals op het afgelopen wereldkampioenschap in Apeldpoorn, is die switch niet ideaal.”
Nooit genoeg
Het vak van sprinter, het is dat dat de talentvolle Sasha Weemaes zo aanspreekt. Hij kijkt dan ook met belangstelling naar een sprint, bijvoorbeeld bij de profs. “Ik leer van elke sprinter iets bij”, zegt hij. “Elke sprint is anders en voor elke koers is er wel weer een andere tegenstander waar je rekening mee moet houden. Dat maakt het spannend. En als je verliest, heb je weer wat bijgeleerd. Dan analyseer ik mijn eigen sprint en neem dat mee naar de volgende koers. Je kan altijd geklopt worden, door bijvoorbeeld een tactische fout te maken of door een verkeerd wiel te kiezen. Of je zet te vroeg aan, of te laat. Of je wordt ingesloten. Bovendien moet je ook wat geluk hebben. Maar naast het feit dat ik er goed in ben, spreken al die factoren me erg aan.”
Je kan moeilijk ontevreden zijn met een mooie zege als in de Handzame Challenge, maar van veel lof moet Weemaes vooralsnog niet weten. “Of mijn voorjaar nu geslaagd is? Natuurlijk niet! Mijn verwachtingen liggen behoorlijk hoog. Ik ben niet iemand die op voorhand tevreden is met een paar overwinningen op een seizoen. Ik wil altijd beter doen dan de dag voordien. ”
Fotomateriaal: Didier Fourez.