Veldrijden en de naam Kobe Goossens hoef je niet meer in 1 adem uit te spreken. De bijna 22-jarige Balenaar is voortreffelijk aan zijn 1e wegseizoen begonnen, nadat hij eind vorig jaar de zware knoop had doorgehakt (lees hier). Bij de beloften van Lotto Soudal reikt zijn nieuwe carrière als berggeit straks naar nieuwe hoogtes. 1e afspraak in de Isard!
Hoe bevalt je eerste wegseizoen je tot hiertoe? Al eens teruggedacht aan het veld?
Kobe Goossens: “Eigenlijk heel goed, voel me goed geïntegreerd in de ploeg en mag het programma rijden dat ik wilde. Mijn seizoen is met Luik nu ook echt begonnen, dat was het 1e grote doel van het seizoen. En vanaf nu wil ik echt top zijn en vanaf Ronde de l’Isard nog net dat percentje extra! Dat is de koers waarmee ik al in mijn hoofd zit tijdens de trainingen, sinds ik de beslissing gemaakt heb om voor de weg te gaan. Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze voor de weg. Integendeel, had ik maar vroeger de stap gezet. Ik heb er enorm veel plezier in.”
Was Paris-Troyes begin maart je 1e grote wegkoers? En hoe is die wedstrijd verlopen?
Kobe Goossens: “Goh ja, je kan dat bekijken als mijn 1e grote wegkoers, maar ik vind persoonlijk Luik-Bastenaken-Luik pas mijn 1e grote koers van het seizoen. Paris-Troyes was natuurlijk een hele mooie koers, maar voor mij behoorde die eigenlijk meer tot de voorbereiding richting de periode die nu net aangebroken is. De ervaring die me wel echt bijgebleven is vanuit die koers is dat ik zeker niet slechter word naarmate de koers vordert. Ik kan nog even rap een klim oprijden na 170km dan dat ik dat na 10km zou kunnen. De koers op zich beëindigde ik wel met een goed gevoel: we gingen met een man of 50 naar de meet en ik zat daar nog zonder in de problemen bij.”
Hoe heb je Circuit des Ardennes verteerd?
Kobe Goossens: “Dat was exact wat ik nodig had richting La Doyenne, na een maand hard trainen zonder wedstrijden. Ik deed onder andere een stage op Mallorca. Het was dus maar mijn 3e, 4e en 5e koersdag van het jaar en dat voelde ik wel tegen renners die al 2 à 3 maand vol aan het koersen zijn. Het tempo kon ik vlot volgen, maar ik merkte dat ik dat extraatje explosiviteit mistte. Uiteindelijk eindigde ik wel zonder al te veel problemen in de 1e groep. En voelde ik me elke dag sterker worden en beter in mijn ritme komen. Ook al heb ik de koers veeleer moeten ondergaan in plaats van zelf koers te kunnen maken, toch gaf mij dat veel vertrouwen richting Luik. Gewoon omdat ik voelde dat dit de ideale voorbereiding geweest was om in Luik-Bastenaken-Luik te kunnen schitteren. Dat was mijn 1e echte doel van het seizoen.”
En hoe heb je het er vanaf gebracht in Ans?
Kobe Goossens: “Het is heel dubbel. Ik was mee met de juiste vlucht, wat mijn taak was. Ik voelde me heel de dag supergoed, reed rond met het gevoel dat ik heel veel kans maakte om te winnen. Kreeg gaandeweg meer en meer vertrouwen. Op La Redoute reed er een renner weg uit onze groep, ik liet hem begaan omdat ik dacht dat het nog veel te vroeg was. Maar uiteindelijk pakte hij toch wel 45″ en begon ik wat zenuwachtig te worden. Ik begon daarom meer en meer werk te doen in de kopgroep, terwijl ik daarvoor enkel mijn deel deed – in schril contrast tot mijn temperament.” (lacht)
Dat was dus niet de juiste keuze?
Kobe Goossens: “Nee, daar heb ik mezelf al op vervloekt. Nadat ik zelf het tempo had bepaald op de slotklim kon er nog 1 iemand wegrijden uit onze groep omdat ik even moest passen. Dus was het podium weg. We reden nog met 5 man voor plek 4, maar op minder dan een km van de aankomst kwam er nog een groep van 12 aansluiten… en werd ik uiteindelijk 12e. Ik ben tevreden over mijn conditie omdat ik echt goed was, maar een prestatie houdt meer in dan conditioneel goed zijn. Mits een betere aanpak van mijn koers was ik veel dichter gekomen. Dan had podium en misschien zelfs winst er ingezeten. Ik ben dan ook wel redelijk ontgoocheld. Mijn ploegleider Kurt van de Wouwer en Lotto Soudal hadden mij deze kans geven en ik had hen heel graag een heel mooie uitslag teruggegeven. Maar door met mijn krachten te spelen, heb ik die kans zelf uit handen gegeven.”
Wanneer volgt je 1e echte klimkoers?
Kobe Goossens: “Dat wordt de Ronde de l’Isard. Daar kijk ik enorm naar uit omdat ik daar al heel heel lang mee in mijn hoofd zit. Ik weet niet of ik er mijn eigen kans zal mogen gaan, want we hebben met Harm Vanhoucke natuurlijk iemand in de ploeg die op dat terrein al heel veel bewezen heeft. Maar we kunnen het daar zeker als team wel in de breedte heel mooi spelen. Mijn persoonlijke ambitie is om daar een mooi algemeen klassement te rijden, want ik denk dat dat op termijn toch mijn ding zal moeten worden.”
Als je het puur voor het plezier bekijkt, kies je dan weg of veld?
Kobe Goossens: “Mijn plezier is nu zeker groter. Omdat ik al enkele jaren met twijfels zat, was ik het plezier aan het kwijtspelen. Terwijl dat nu zelfs groter is dan het ooit geweest is. Ik heb een doel waar ik naartoe werk en ben daar enorm gefocust op. Dat geeft me elke training weer veel voldoening. En dat miste ik afgelopen jaren wel wat.”
Fotomateriaal: Fabienne Vanheste.