1 mei, Dag van de Arbeid. Ook voor Laurens De Plus. Het pas 22-jarige klimtalent uit Ninove crashte eind vorig jaar in een ravijn in de Ronde van Lombardije en werd begin dit jaar in volle voorbereiding van de fiets gereden op stage in Zuid-Afrika. 7 maanden zonder wedstrijd, dat vraagt enige gewenning. Maar niet in het geval van De Plus, zo blijkt.
Laurens De Plus zou zijn comeback maken in de Duitse WorldTour-koers Eschborn-Frankfurt. Intensief revalideren, dat was hij logischerwijze al wat beu. Ook de uren achter zijn PlayStation begonnen meer te vervelen dan hem lief was. Gelukkig was er nog zijn ploeg QuickStep Floors die hem niet liet vallen. De Plus bleef actief betrokken bij de ploegactiviteiten, werd opgeroepen om acte de présence en handtekeningensessie te geven in de pop-upstore van het team in Kortrijk. En interviews mocht hij ook nu en dan geven voor de kranten. Dat deed hij met plezier in het Aveve-tuincentrum van vader Geert en moeder Vera langs de N45 tussen Ninove en Brakel. Zo bleef De Plus toch altijd heel dicht bij het wedstrijdgebeuren.
Mammolshain
Maar wie had gedacht dat De Plus bij zijn comeback ook meteen mee koers zou maken én zelfs de finale zou rijden? Hijzelf niet. De conditie is in orde, liet hij vooraf gretig optekenen. Maar De Plus besefte ook wel dat meer dan een half jaar zonder wedstrijdritme nefast zou zijn ten opzichte van de andere mannen in het peloton. En toch. Toch reed De Plus in een select groepje met de verrassende neoprof Bjorg Lambrecht en nog 6 concullega’s voorin. Ook op de laatste keer Mammolshain, een steile klim met pieken tot 23%, ging hij goed mee – al is dat natuurlijk een kolfje naar zijn hand.
Skarten
Met nog 20 km had de kopgroep nog een minuut voor op onder meer een ontketende Michael Matthews. De Plus had alle recht om zich in die kopgroep afzijdig te houden, maar dat deed hij allerminst. Pas met de 200 km in zicht – Eschborn-Frankfurt was 212,5km lang – was het een 1e keer harken toen er op 14 km van de meet serieus werd doorgetrokken door Julien Bernard van Trek-Segafredo. Zo kon hij het aanstormende peloton nog wat langer afhouden, maar mits het ‘skarten’ – zoals zijn ploegmaat Yves Lampaert het zou uitdrukken – bleef De Plus er wel bij. Zo kon hij zijn ploeg tonen dat hij snel weer de oude zal zijn, maar het was ook tactisch scherp gespeeld. Zo zou de kopgroep met ploegmaat en sprintfavoriet Fernando Gaviria nog iets later in koers weer aansluiten. Ideaal voor de Colombiaan, ideaal om teamzege 28 binnen te rijven.
Geen 28
De Plus moest er uiteindelijk op 10 km van de meet af – allerminst een schande, integendeel. Het was Lampaert die alles uit de kast moest halen om Gaviria af te zetten, maar hij was de laatste man op 5km van de meet en bovendien ging Gaviria veel te vroeg aan in de sprint. Alexander Kristoff zei dankjewel – voor de 4e keer in 4 jaar. Ontgoocheling in het QuickStep Floors-kamp, maar De Plus mocht eigenlijk vooral blijven lachen.
Op naar Californië en – vooral – de Dauphiné. Het is daar in het zuidoosten van Frankrijk dat De Plus weer helemaal in topvorm wil zijn. Afspraak zondag 3 juni in Valence. Tot dan, Laurens!
Fotomateriaal: QuickStep Floors/ Sigfrid Eggers.