De selectie van Lotto Soudal is er met de komst van Jens Keukeleire niet zwakker op geworden. En daarboven zijn de plaatsen voor de Tour-selectie nog duurder omdat slechts 8 renners per ploeg mee mogen. Toch verdient Jelle Wallays als werkpaard zijn plaats in de komende Tour de France. Daarvoor zijn 2 redenen: de ploeg kan altijd op hem rekenen én de conditie is beter dan ooit!
Jelle Wallays, bezig aan zijn 3e seizoen bij de rode brigade van de loterijploeg, wil nu eindelijk naar de Tour. “Dat is al langer geweten”, grijnst hij. Om te tonen dat hij zijn plaats verdient, reed hij de voorbije week de ziel uit zijn lijf in de Baloise Belgium Tour. “Ik was er zowat de enige knecht in onze selectie”, zegt Wallays. “Keukeleire was er voor het klassement, Vanendert voor de Ardennenrit, Greipel voor de sprints en Sieberg en De Buyst als lead-out voor die sprint. Bovendien waren we zo goed als de enige grote ploeg, waardoor ik het meeste werk helemaal alleen diende op te knappen.”
Benen spreken
Werken, dat is voor Wallays de koers controleren. “In de 1e rit was het al meteen de vraag wie de vlucht zou controleren. De 6 leiders mochten niet té ver uitlopen, dus heb ik 100 km lang zelf de touwtjes in handen moeten nemen. Gelukkig kon Andre het voor ons afmaken in de sprint. Zelfde liedje de dag nadien. Op vrijdag was er dan de tijdrit in Bornem, ieder voor zich. Op zaterdag losten Keukeleire met het klassement en Vanendert met de dagzege de verwachtingen netjes in tijdens de Ardennenrit. Zelf heb ik ervoor gezorgd dat leider Laporte niet meer kon terugkeren. Dus ook daar heb ik mijn steentje bijgedragen.”
De plaatsjes zijn duur geworden voor de Tour. “Iedereen wil de Tour rijden”, grijnst de geboren Roeselarenaar. “Bovendien kunnen er nu maar 8 in plaats van de gebruikelijke 9 renners mee naar een grote ronde. Dat scherpt de concurrentie natuurlijk stevig aan. Het was voordien al moeilijk voor de ploegleiding om renners tegen hun zin te moeten thuislaten. Marc Sergeant en Herman Frison moeten dus keuzes maken. Ik ben er klaar voor, maar ik kan hen alleen beïnvloeden met mijn benen.”
Dauphiné
Hoog tijd dat Wallays eens voor zichzelf mag pleiten. “Ik ben in mei op hoogtestage geweest en keerde in de Baloise Belgium Tour opnieuw in competitie. Het zou even afwachten worden hoe de conditie zou zijn. Maar ik denk dat ik getoond heb dat ik in de vorm van mijn leven verkeer. De ploeg kan ook altijd rekenen op mij. Waar of wanneer ook, en in welke omstandigheden ook, ik heb de voorbije 2 en half jaar altijd mijn opdrachten voor de ploeg volbracht.”
Sergeant en Frison tonen intussen wel hun vertrouwen in Wallays. “Ik mag mee naar de Dauphiné en het feit dat de ploeg het mij zelf gevraagd heeft, en niet andersom, maakt me wel blij. In mijn 1e jaar bij de ploeg – 2016 – moest ik natuurlijk niet vragen om direct de Tour te mogen rijden. Vorig jaar was ik wél ontgoocheld. Ik had een goeie Vuelta gereden en viel pas op het laatste moment af. Dat was een opdoffer, dat kan ik niet ontkennen. Maar ik heb het hoofd niet laten hangen en in het najaar andermaal een goeie Vuelta gereden.”
Kasseirit
Zijn overwinning in de Ronde van San Juan is naar eigen zeggen gene selectiecriterium meer. “Het voorjaar is afgesloten, iedereen heeft kunnen rust. Ik ben klaar om er iets moois van te maken. Bovendien is er een kasseienrit met aankomst in Roubaix, daar kan ik zelf iets laten zien. Maar eerst kijk ik met gezonde spanning uit naar de Dauphiné. Ik zal er zowat de zwaarste renners zijn in een peloton met heel veel klimmers. Ik ben benieuwd hoe ik dat als typisch Vlaamse coureur ga verteren. Maar ik kijk er enorm naar uit om Tiesj Benoot in goeie en slechte momenten bij te staan.”
Fotomateriaal: Jelle Wallays.