Jaar na jaar mocht hij groeien bij Sport Vlaanderen-Baloise, maar een vervelende knieblessure gooide roet in het eten om in 2016 te bevestigen. Dat zorgde ervoor dat Thomas Sprengers op zijn 28e nog steeds onder de vleugels van Walter Planckaert fungeert. “Maar”, zegt de Westerlonaar, “ik geef mijn droom om in de WorldTour te rijden zeker nog niet op.”
De verjaardag van zijn vriendin Stephanie kon niet meer stuk, eind mei. Thomas Sprengers had in de Baloise Belgium Tour de groene trui gepakt, precies op haar verjaardag. “Klopt”, lacht Sprengers. “Ik was mee in de aanval getrokken om die groene trui voor mijn ploegmaat Aimé De Gendt te verdedigen. Ik moest punten afsnoepen van Rob Ruijgh, die ook mee bovenin dat klassement stond. Maar op het einde van de dag had ik plots zelf dat groen beet. Dat was niet het plan, voor alle duidelijkheid. Ik had ‘s ochtends al de bloemen van Aimé gekregen om aan Stephanie te geven, maar ‘s avonds kon ik er haar dan zelf geven. En ook voor de ploeg was het mooi om elke dag iemand mee op het podium te hebben.”
2 truien
Sprengers beleeft een mooi voorjaar. “Het mooiste uit mijn carrière”, geeft hij toe. “De top 10-plaats in de Brabantse Pijl springt er zeker bovenuit. Ik probeer al een paar jaar top te zijn in die koers maar kon er nog nooit een echt resultaat rijden. Dat is nu dus wel gelukt. Daarnaast won ik de combiné-trui in de Ronde van Valencia en werd ik 8e in de Ronde van Luxemburg. Samen met die groene trui in de Baloise Belgium Tour maakt dat ik best tevreden ben over mijn voorjaar.”
Maar het beste moet misschien nog komen. “Eerst mik ik op het BK in Binche van komende zondag. Het parcours is er wel wat op mijn maat, dus ik hoop er mee de finale te kleuren. Vervolgens – na een rustpauze – werk ik toe naar de Ronde van Wallonië. 2015 was mijn beste jaar met 5 podiumplaatsen. En die behaalde ik allemaal in de periode na het Belgisch kampioenschap. Podiums heb ik dit jaar nog niet gereden, maar ik hoef dus nog niet te panikeren.”
Vertrekken
Intussen in Sprengers wel al aan zijn 6e seizoen bezig bij de Sport Vlaanderen-ploeg. “2015 was mijn beste jaar en in 2016 had ik moeten bevestigen”, meent hij. “Door die knieblessure is dat niet gelukt en dat is natuurlijk vervelend. Ik heb inderdaad het gevoel dat ik daardoor ben blijven hangen. Zonder die fysieke miserie was ik al lang weg geweest bij deze ploeg.”
“Het lijkt misschien dat ik de opvolger wil worden van Preben Van Hecke als wegkapitein, maar dat is geenszins het geval. Alle respect voor Preben en zijn mooie carrière, maar ik heb wel nog de ambitie om door te groeien naar de WorldTour. Als kopman zal dat niet meer gebeuren, daar heb ik me wel al bij neergelegd. Maar een goeie knecht kan ik op het hoogste niveau zeker zijn.”
Met pijn in het hart
Maar als hij straks zou vertrekken, zou het toch met een dubbel gevoel zijn, laat Sprengers verstaan. “”Ja, toch wel. Ik heb de kans gekregen van Walter Planckaert om hier een loopbaan op te bouwen. Zonder hem zou ik bijvoorbeeld nooit die truien hebben gewonnen dit voorjaar Dat vergeet ik niet. Ik heb een goeie band met Walter. Als ik vertrek, zal dat sowieso met pijn in het hart zijn. Maar ik moet ook aan mezelf denken, hé!”
Fotomateriaal: Fabienne Vanheste.
Schrijf je nu in voor ons 1e KOERSGESPREK!
