Het was al en jaar geleden dat Jonas Goeman kon winnen, maar afgelopen week was het weer zover. Er is intussen ook behoorlijk wat veranderd voor de Oost-Vlaamse renner van Tarteletto-Isorex. Zo heeft hij zijn job opgegeven en tekende hij een contract met een VDAB-statuut bij de Taartjesploeg.
Jonas Goeman: “Ongelofelijk, het kwam niet echt als een verassing maar het doet toch deugd dat die 1e zege binnen is. Ik voelde me echt sterk, maandag in Wachtebeke. Na zaterdag en zondag al 2e geweest te zijn, was ik er op gebrand om die zege te proberen te pakken, maar ik had nooit gedacht dat ik het op die manier zou klaar kunnen spelen. Ik ben in de 1e van 17 ronden weggereden met een Rus. Na 3 ronden had ik eigenlijk weinig of niets meer aan die jongen: als hij op een ronde 1 a 2 keer kon overnemen van mij was het veel. Op de stukken wind tegen reed hij zelfs op zijn binnenblad en toen besefte ik dat ik alleen moest gaan om het peloton niet te laten terugkeren. Dus heb ik hem achter 50 km achtergelaten en ben ik aan een solo begonnen.”
“Helaas kon ik die solo maar volhouden tot 3 ronden voor het einde en kwamen er eerst 2 renners bij en daarna nog eens stuk of 7. Zo gingen we de laatste 2 rondes in met een sterk bezette kopgroep van 10 à 11 renners met onder meer een paar kleppers: Matthias Ongena, Steven Caethoven, Sander Cordeel, Kristof Dhollander, Patrick Cocquyt – van wie ik enorm schrok; dat hij dat nog kan op zijn 58e…. Respect! Ik had echter het geluk dat ze niet echt meer naar mij keken, waardoor ik een beetje achteraan in de wielen kon bekomen en mij zo weer wat kon opladen voor de laatste ronde. Toen ik in de laatste rechte lijn een gaatje sloeg, versnelde ik nog even en de buit was binnen. Ik denk dat het bijna dag op dag een jaar geleden was dat ik mijn vorige zege behaalde in Sinaai.”
KOM OP 19 JULI NAAR ONS 1E KOERSGESPREK IN CENTRUM RONDE VAN VLAANDEREN!
Contract
Jonas Goeman: “Vorig jaar mocht ik stage lopen bij Tarteletto-Isorex en na afloop had ik eerlijk gezegd op meer gehoopt dan het contract dat ik nu heb gekregen. Langs d eandere kant moet ik wel eerlijk toegeven dat ik in mijn stageperiode heel wisselvallig heb gereden en er door een paar fysieke problemen niet het maximum heb kunnen uithalen. Dat vind ik echt jammer, maar ik kan de beslissing wel begrijpen en heb mij daar bij neergelegd. Dat wil echter niet zeggen dat ik nu niet meer de ambitie heb om nog te willen groeien, integendeel. Ik wil het tegendeel bewijzen en laten zien dat ik het wel kan.”
“Ik heb niet echt een rol binnen de ploeg, maar als ik aan de start kom van een interclub of een profkoers doe ik er alles aan om het team in een positief daglicht te stellen en er voor te zorgen dat ik of een teamgenoot in de kopgroep zit. Zoniet, dan rijd ik op kop om de kopgroep binnen schot te houden of er voor te zorgen dat het gat toch niet te groot wordt. Zo kunnen ploegmaten het dan eventueel nog overbruggen en de sprong richting de kopgroep maken. Maar ik wil deze zomer ook nog een paar keer zelf winnen. Want ik heb al sterk gereden maar was helaas zelden mee met de kopgroep. Dan wordt het moeilijk om te winnen.”
Geen facteur meer
Jonas Goeman: “Sinds dit jaar werk ik niet meer als postbode en daar ben ik blij om. In de winter buiten in de sneeuw, kou, regen en vriestemperaturen,…. Dat was echt niet mijn ding. Als je dan thuis kwam had je na zo een dag niet veel zin meer om te trainen. Het is allemaal plezant zolang het weer goed is….. En het wordt er ook niet beter op met al die pakjes en reclame. Bovendien kon ik er amper verlof geregeld krijgen om te kunnen koersen. Nee, ik zal De Post niet snel missen, ik ben zelfs blij dat ik er van af ben. (lacht)
Fotomateriaal: Rita Thienpondt.