De OVO Women’s Tour in Groot-Brittannië kende afgelopen editie geen happy end voor Jip van den Bos. De talentvolle Amsterdamse van het Boels-Dolmans Cycling Team hield een bekkenbreuk over aan een tuimelperte in de 4e rit naar Worcester. Het betekende meteen het einde van haar seizoen. Toch kreeg Van den Bos een nieuw contract, en nog wel voor 2 seizoenen.
2 meiden van Boels-Dolmans finishten half juni 2018 in de top 5 tijdens de OVO Women’s Tour. Maar toen was hun ploeggenote Jip van den Bos allang weer thuis. Met een bekkenbreuk zag ze – dan al – een einde aan haar seizoen. Het jaar ervoor was ze ook al uit met een armbreuk. Hoe lastig was die revalidatieperiode dit keer? “Eigenlijk ging het wel vlotjes”, verrast de 22-jarige Amsterdamse. “Het was vervelend, maar je moet er door. Het duurde 2 maanden eer ik weer kon lopen, dus dat duurde wel even.”
Traag maar zeker
Ze sloot zich wat af van de koers. “Wat moest ik ook?”, lacht ze. “Ik kon niet fietsen en had niks over het koersen te vertellen, dus dan moet je je gedachten verzetten. Ik kon niks, dus met de koers bezig zijn zou alleen maar frustrerend gewerkt hebben. Ik moest ook rekenen op anderen, want eerst lag ik plat en vervolgens zat ik in een rolstoel. Kwamen vrienden en vriendinnen me halen om samen wat te gaan drinken of een stukje met de rolstoel het bos in te gaan. Of ik ging naar mijn skeelerende zus kijken.”
Na 2 maanden kwam het herstel langzaam op gang. “Heel mijn lichaam was verslapt, dus ik moest beginnen met spierversterkende oefeningen. Vervolgens wat lopen op de loopband, zodat ik voldoende steun had. Ging ik dan 5 minuten buiten lopen, was ik bekaf, dus traag ging het wel. Daarna 2 keer een half uurtje per week fietsen. Stapje voor stapje dreef ik dat op. Ik ben nog altijd niet helemaal top, maar een half jaar na mijn val voel ik mij toch wel weer goed in mijn vel. Ik ben in het najaar nog naar Japan geweest voor een wedstrijd, maar op zo’n heuvelachtig parcours was het toch zwaar. Het is sindsdien dat het weer echt goed met me gaat.”
Vertrouwen
De topvorm moet pas in 2019 weer opduiken. Ondanks haar lange onbeschikbaarheid was het snel een uitgemaakte zaak dat ze bij Boels-Dolmans mocht blijven, iets wat in het huidige professionele wielerklimaat niet altijd een evidentie is. “We hadden voor mijn val al gesproken en de ploeg bleek heel tevreden over mijn progressie”, geeft van den Bos aan. “Toen ik thuis in de zetel lag met mijn gebroken bekken, nog voor het NK, kwam Danny Stam al langs en kwamen we tot een mondeling akkoord voor een verlengd verblijf van 2 jaar. Zoiets is natuurlijk wel mooi.”
Dat getuigt van vertrouwen. “De ploeg toont enorm veel vertrouwen”, bevestigt Van den Bos trots. “In die anderhalf jaar dat ik wel heb kunnen fietsen voor Boels-Dolmans heb ik blijkbaar getoond dat ik voldoende progressie maak om dit topniveau aan te blijven kunnen. Ik ga me komend seizoen net als voorheen richten op de typische voorjaarsklassiekers.