Begin 2018 zette Lara Defour enkele verrassend knappe resultaten neer die in het oog sprongen van onder meer Patrick Van Gansen van het Health Mate-team. Zo kon ze plotsklaps een mooie transfer maken en al meteen proeven van de grootste koersen op deze wereldbol. En zo heeft België opnieuw klimmershoop bij de elite vrouwen.
Defour reed vorig jaar deze tijd nog in het shirt van Autoglas Wetteren, maar omdat er bij het Health Mate-team een plaatsje vrijkwam, kon ze de switch maken. “Vooral mijn 9e plaats in de Volta Limburg Classic en mijn 18e plaats in de Brabantse Pijl waren inderdaad wel straf”, weet Defour. “Patrick was blijkbaar onder de indruk en nam contact met me op. Er kwam net een plaats vrij in de ploeg en zo kon ik eigenlijk al in mei die overstap maken. Een mooie kans, want de ploeg biedt veel mogelijkheden om grote koersen te rijden, vooral in het klimwerk, waar wellicht mijn toekomst ligt.”
Vorig jaar volgde ze vanaf 15 mei niet meer het programma van het Oost-Vlaamse clubteam, maar reed ze wel koersen als Plumelec-Morbihan, de Tour de Feminin en de Tour de l’Ardèche. “Ik ben zeer dankbaar dat ik vorig jaar al – op mijn 20e – mocht proeven van verschillende WorldTour-koersen. Die ervaring kan ik natuurlijk gebruiken voor later. Misschien was/is het niveau voorlopig nog iets te hoog voor mij, maar op die manier trek ik nu wel al mijn lessen voor de toekomst.”
Morbihan
Dat Lara Defour uit Roeselare ambitie heeft, steekt ze niet onder stoelen of banken. “Mijn uiteindelijke doelstellingen liggen in de WorldTour-koersen en niet in de kermiskoersen”, stelt ze scherp. “De Giro Rosa rijden we niet dit jaar, maar ik kan wel focussen op Ronde van de Pyreneeën en de Ronde van de Ardèche én ik rijd net als vorig jaar ook opnieuw La Classique Morbihan en de GP Plumelec-Morbihan. Dat zijn allemaal koersen die me moeten liggen.”
“Door mijn frêle lichaamsbouw zien de meeste mensen een klimster in mij”, beklemtoont Defour. “Ik heb dan ook een groot voordeel met mijn lichte gewicht, maar mis nog wat pure kracht om de toppers te kunnen volgen. Als ik goed gepositioneerd ben, heb ik ook een deftige sprint in de benen. Maar ik wil net als vorig jaar nog vooral ervaring opdoen.”
Trage groeier
“In de Waalse Pijl deze week had ik niet veel geluk gehad”, grijnst ze tot slot. “Na 30 km vielen ze op mijn achterwiel, waardoor dat sleepte. Ik liet me zakken tot bij de volgwagen en keerde dan terug in het peloton, maar 20 km verder reed ik lek, het einde van mijn koers. Maar geen nood. Nu alle focus op Luik-Bastenaken-Luik van komende zondag. Ik ben een trage groeier en heb tijd nodig. Ik ben er van overtuigd dat ik er wel kom.”