De OVO Energy Women’s Tour begon vandaag met een etappe van Beccles naar Stowmarket, in het uiterste oosten van de UK. Deze koers is topniveau, zowel qua organisatie, partners, prijzengeld als deelneemsters. Daar kunnen veel wedstrijdorganisatoren nog wat van leren, niet in het minst ASO.
Dat een Tour de France voor vrouwen er niet meteen zit aan te komen, werd onlangs nog maar eens duidelijk. Tour-organisator ASO besloot De Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik voor vrouwen immers niet aan te melden als WorldTour-wedstrijden, omdat die vanaf 2020 45 minuten live beelden moeten voorzien. Daar wil de organisatie niet in investeren. Het akkefietje was veelzeggend voor de werkelijke interesse die ASO heeft voor het vrouwenwielrennen en voor de moeite die ze de sport waard vinden.
Maar niet getreurd. Er zijn organisatoren en sponsors die wel heil zien in het vrouwenwielrennen en daar moeite en middelen voor veil hebben. Vandaag gaat de 6e OVO Energy Women’s Tour van start. Een blik op de erelijstjes maakt meteen duidelijk dat het een ronde is voor kleppers, met ex-winnaars als Coryn Rivera, Kasia Niewiadoma, Lizzie Deignan, Lisa Brennauer en Marianne Vos.
De wedstrijd is een uitstekend voorbeeld van hoe je vrouwenwielrennen organiseert en op de kaart zet. De organisatie is opvallend aanwezig op sociale media, zet stevig in op degelijke sponsoring en weet haar gaststeden en ploegen slim in de kijker te zetten. Ook het prijzengeld is exemplarisch: er valt maar liefst €97.880 te verdienen. Een stijging van €8.000 in vergelijking met de vorige editie en vooral: evenveel als de mannen in de Ronde van Groot-Brittannië, een wedstrijd van dezelfde hoofdsponsor. Bovendien slaagde de wedstrijd erin vanaf de allereerste editie een massa publiek naar het parcours te lokken.
Parcours
Het gevarieerde en pittige parcours loopt dit jaar in 6 etappes van het oosten, aan de Britse Noordzeekust, over het westen naar het zuiden van Wales. Opvallend: van de UCI mogen Women’s WorldTour-wedstrijden gemiddeld niet langer dan 140 km zijn. Toch zijn er 2 etappes opgenomen die langer zijn dan 140 km. Maar door 2 kortere etappes en vooral door die ene ultrakorte etappe van 62 km, daalt het gemiddelde van de 6 ritten tot 131 km.
De favorieten
Marianne Vos (CCC), de winnares van de allereerste editie, hoort absoluut thuis op het lijstje met kanshebbers, ook al werd ze de afgelopen jaren al eens over het hoofd gezien. Maar Vos reed tot hiertoe een uitstekend seizoen en won dit jaar de Trofeo Alfredo Binda en de Tour de Yorkshire, het bewijs dat we nog altijd rekening moeten houden met Vos.
Elisa Longo Borghini (Trek-Segafredo) maakte indruk in de Baskische Emakumeen Bira-ronde waar ze de andere toppers op een hoopje reed in een loodzware klimetappe. In de gaten houden dus. Dat Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM) een eindje bergop kan rijden, werd duidelijk in de Amstel Gold Race van dit voorjaar. Het parcours van deze rittenwedstrijd moet haar dus zeker liggen.
De Luxemburgse kampioene Christine Majerus (Boels Dolmans) reed ook al een uitstekende Emakumeen Bira-ronde en werd al een keer 2e, 3e en 4e in het eindklassement van de Women’s Tour, dus strijdt ze wellicht mee voor de ereplaatsen. Cecilie Uttrup Ludwig (Bigla) schopte het in een paar memorabele televisie-interviews tot publiekslieveling. Maar de Deense reed ook een prima voorjaar en eindigde 3e in de Ronde van Vlaanderen, 6e in de Amstel Gold Race, 3e in de Trofeo Alfredo Binda en 5e in de Strade Bianche. Benieuwd of zij potten kan breken in deze Ovo Energy Women’s Tour.
Waar bekijken?
Tja, livebeelden van deze belangrijke ronde zijn er helaas nog niet. Wie de wedstrijd wil volgen, doet dus als vanouds een beroep op Twitter en diverse wielersites.