De juniorenwedstrijd bij de meisjes werd geen koers voor doetjes, met de vele wind, harde regen en ontelbare valpartijen. Het leek op een sprint van een klein groepje uit te draaien, maar Ilse Pluimers dacht er anders over. De 1e jaars juniore van het APB-juniorenteam liet in de laatste rechte lijn het hele peloton achter zich.
De afspraken bij Nederland waren vooraf duidelijk. “We zouden vanaf ronde 1 de wedstrijd proberen hard maken”, zegt de nieuwe Europese kampioene Ilse Pluimers. “Vanaf halfweg zouden we dan mogen gaan demarreren. In de laatste ronde ging ik ter hoogte van het winkelcentrum dan zelf aan, het was de laatste kans om iets te proberen, want daarna zouden we ons moeten organiseren om de sprint aan te trekken voor Sofie (Van Rooijen werd 2e, red).”
Het hoeft niet gezegd dat het een zware koers was. “In het centrum was het enorm veel draaien en keren en dan was er nog die kasseistrook”, kan Pluimers er nu om lachen. “De combinatie met regen en wind maakte het echt wel zwaar. Gelukkig was ik zelf nooit betrokken bij de valpartijen, ik zat er altijd net achter. Dat maakte wel dat ik altijd weer een stukje moest terugkeren, wat het op zich ook niet makkelijker voor me maakte.”
Wielerfamilie
Pluimers rijdt voor het APB-juniorenteam van Servais Knaven maar behoorde als 1e jaars vooraf niet tot de favorieten. “Verre van zelfs. Ik had zelfs niet durven denken om hier überhaupt een goeie uitslag te rijden”, geeft ze toe. “Ik heb in de laatste ronde gewoon de laatste strohalm gegrepen. Ik had bij het demarreren niet verwacht om het tot de finish te rekken, de benen voelden enorm zwaar aan. Ik keek nog een paar keer achterom in het laatste stuk, en ik zag ze steeds dichter komen. Maar kijk, ik heb het gered en hier sta ik nu.” (lacht)
Heel onverwacht mogen we de prestatie van Pluimers niet noemen. Ze staat er in het peloton om bekend dat ze iemand is die koers wilt maken en bovendien is de Twentse ook Nederlands vicekampioene. En: ze komt uit een echte wielerfamilie. “Mijn broer Rick is 1e jaars belofte bij de continentale formatie MonkeyTown en ook mijn ouders koersten op hoog niveau. Mijn grootvader, die ik jammer genoeg niet goed gekend heb, is zelfs een goeie prof geweest.”
Straks mag Pluimers zich ook opmaken voor het WK in Yorkshire. “Maar eerst hier maar eens van genieten”, lacht ze.