Frans Claes rijdt al sinds 2011 met banden van Schwalbe. In het begin kocht hij ze zelf, maar naarmate hij steeds betere prestaties kon voorleggen, werd Schwalbe een trouwe sponsor van de Leuvense MTB’er. Hij legt uit waarom banden belangrijk zijn en welk verschil ze kunnen maken in het mountainbiken.
Hoe belangrijk zijn banden voor een mountainbiker?
Frans Claes: “Banden zijn 1 van de belangrijkste onderdelen van de mountainbike, zo niet het belangrijkste. Het maakt als enige contact met de ondergrond en dus belangrijk voor grip, snelheid en comfort. Met lichtere banden kan je sneller bergop rijden, maar dat is dan weer een risico in de afdalingen. Rijd je met meer profiel, dan zijn de banden beter geschikt voor modderige omstandigheden. Ook de druk – in psi of in bar – die je in je banden blaast, speelt een belangrijke rol.”
Is dit nog anders voor Marathon-riders als voor XCO-riders?
Frans Claes: “Marathon-rijders gaan eerder opteren voor stevigere banden – bij Schwalbe zijn dat de Snake Skin Coating – omdat je bij een marathon over heel diverse terreinen rijdt en je vaak het parcours niet geheel kent. XCO-wedstrijden spelen zich af op een parcours van slechts enkele kilometers en de rijders kennen bijgevolg elke steen en wortel op het parcours. Zij gaan dan ook specifieker hun banden en bandendruk kunnen bepalen.”
Wat heeft Schwalbe jou als mountainbiker te bieden?
Frans Claes: “Schwalbe is een gerenommeerd bandenmerk dat al jaren aan de top meedraait. Voor mij betekent dat dat ik een beroep kan doen op een heel assortiment van banden die op alle mogelijke ondergronden uit de voeten kunnen. Ook tijdens mijn trainingen op de wegfiets rijd ik met de Schwalbe Durano, zeer stevige en duurzame banden die ook verschillende ondergronden aankunnen. Ik durf dan al eens de asfaltstraten verlaten en ergens in ‘t veld belanden.”
Op welke banden van Schwalbe doe jij een beroep?
Frans Claes: “Dat hangt af van de regio, de ondergrond en de weersomstandigheden. Meestal betekent dat dat ik de Thunderbird gebruik in de bergen, de Racing Ralp en Racing Ray in de Ardennen en de Noby Nic tijdens vettige winterse omstandigheden. In alle omstandigheden kies ik voor de Snake Skin-versie die een betere bescherming tegen scherpe stenen en doornen biedt. Ook de ultrasnelle en lichte Furious Fred durf ik al eens te gebruiken, zoals bijvoorbeeld tijdens de Hill Climb in de Ischgl Ironbike race.”
Wat zijn de voor- en nadelen van de verschillende banden?
Frans Claes: “De voor- en nadelen hangen af van hoe en waar je de banden voor gebruikt. Een goede bandenkeuze is dan ook essentieel. Het kan je betere grip opleveren en je kracht besparen. Kijk je bijvoorbeeld naar de Furious Fred, dan hebben deze het voordeel dat ze enorm licht en snel zijn door hun lage rolweerstand. Het nadeel is dan weer dat ze kwetsbaar zijn en weinig grip geven. Zo heeft elke band wel zijn eigenschappen op de verschillende terreinen, ondergronden en weersomstandigheden waar je ze voor inzet.”
Gebruik jij dezelfde MTB-banden voor trainingen als voor wedstrijden?
Frans Claes: “Ja. Het is belangrijk dat je de eigenschappen van de banden leert kennen voor je er mee start in een wedstrijd. Zo leer je de juiste bandenruk bepalen op de verschillende ondergronden en omstandigheden en weet je waar de limieten van de verschillende banden liggen. En ingereden banden rijden meestal ook iets beter dan splinternieuwe banden.”
Hoe vaak vervang jij je banden? Is dat na x-aantal wedstrijden/kms of kijk je echt naar de slijtage?
Frans Claes: “Ik inspecteer het loop- en zijvlak van de band en als de nopjes van de band te veel afgesleten zijn of er is merkbare slijtage, zoals gaten die gedicht zijn door de tubeless melk, dan vervang ik de band. Tijdens lange trainingsperiodes of in de winter durf ik er wel al eens langer mee te rijden, maar voor een volgende wedstrijd leg ik een nieuwe band.”
Kan je een paar praktische voorbeelden geven van hoe banden voor jou een verschil hebben gemaakt in wedstrijden?
Frans Claes: “In 2013 reed ik het WK XCM in Oostenrijk. Ik nam toen een risico door met de Racing Ralph-banden zonder de extra beschermende SnakeSkin-laag te rijden. Lichter en dus sneller bergop. Daarbovenop reed ik met heel weinig druk: 1,25 bar vooraan en 1,35 bar achteraan. De vorm waarin ik toen verkeerde gecombineerd met deze bandenkeuzes brachten me op 10 km van het einde op een 8e plaats. Bergaf had ik door de lage druk meer grip dan mijn concurrenten en bergop reed ik snel omhoog. In de laatste 10 km en technische afdaling sloeg het noodlot toe en stond ik plat achteraan. Erg frustrerend, maar ergens ook begrijpbaar. Voor de buitenwereld is het dan een situatie van ongeluk, maar in belangrijke wedstrijden zoals kampioenschappen is het niveau van de deelnemers zo hoog dat details over winst en verlies beslissen. Daarom moeten er al eens risico’s genomen worden die al eens slecht kunnen uitpakken.”
“Nog een voorbeeld: in 2016 reed ik op het Belgisch kampioenschap met de SnakeSkin Racing Ralph-banden. Sébastien Carabin reed toen 2 maal lek en daar kon ik met mijn stevigere banden van profiteren. De laatste 10 km reed ik zo alleen en onbedreigd naar mijn 2e nationale titel. Zo zit het vaak in een detail dat over winst en verlies beslist.”