Eddy van IJzendoorn werd vorig jaar Europees kampioen veldrijden bij de Masters (30-34) maar zijn titel dit weekend verdedigen zal er door bronchitis niet van komen. Dan maar het komende WK in Mol. “Jammer dat mijn profcarrière zo abrupt is afgebroken.”
Blik eens terug op je Europese titel van vorig jaar, Eddy.
Eddy van IJzendoorn: “Dat was uiteraard speciaal, het EK en WK masters 30 was een doel. Het is heel speciaal om in zo’n mooie trui te mogen rijden. Ik werd ook nog eens ziek voor dat EK en heb de trui op het nippertje weten te winnen. Op vrijdag (daags voordien) voelde ik bij de verkenning al geen power meer. Op het EK zelf had ik ook nog een slechte startpositie, waardoor ik gelijk moest achtervolgen. Eenmaal voorin besloot ik echter aan te vallen, maar een Fransman bleef kleven in mijn wiel. Na een paar demarrages besloot ik om het iets rustiger te doen. Hij hing er nog steeds aan en ik voelde mij steeds slechter worden. Op dat moment passeerden we de materiaalpost en riep mijn vader die kerel kapot zat. Ik besloot direct weer aan te vallen en was vertrokken.”
“Met nog 2 rondjes te gaan voelde ik al mijn kracht wegvloeien en in de laatste ronde viel ik zelfs nog een keer. Gelukkig heb ik er toch nog alles uit kunnen gooien om met deze mooie trui thuis te komen. Hij hangt nu met veel trots in mijn winkel. Voor een renner zoals ik is dit nu het hoogst haalbare. Er is bijvoorbeeld ook geen Nederlands kampioenschap voor elite zonder contract. Dan blijft er helaas niet veel meer over.”
Welk gevoel gaf het om een heel jaar in die trui rond te kunnen rijden? En waarom ga je je titel niet verdedigen?
Eddy van IJzendoorn: “Ik heb maximaal genoten va het voorbije jaar in die mooie sterrentrui! Natuurlijk wordt er soms wat vreemd over gedaan. Ik vond dat zelf ook vreemd op jonge leeftijd, maar als je ouder wordt, ga je de meeste dingen beter begrijpen. Helaas ben ik anderhalve week geleden ziek geworden en dat resulteerde in een bronchitis. Daardoor kan ik niet afreizen naar Silvelle voor het EK bij de Masters 35+. Ik laat mij niet meer zo snel gek maken. Ik doe het omdat het leuk is. Als ik geld wil verdienen, moet ik maar meer werken. Nu kan ik nog een beetje leuk fietsen en dat maakt mij gelukkig en geeft mij energie. Het volgende doel is uiteraard het WK in Mol!”
Welke voldoening geeft het jou om na je profcarrière bij de – relatief jonge – masters te rijden?
Eddy van IJzendoorn: “Ik fiets nog te graag. Mijn carrière heeft vele ups en downs gekend en is ook geëindigd met een fatale enkelblessure in de Wereldbeker van Milton Keynes. Daar zal ik altijd een een soort rotgevoel aan overhouden. Ik raakte geblesseerd terwijl mijn sterkste jaren nog moesten komen. Op 29 november 2019 is het 5 jaar geleden. Nu doe ik het met misschien wel meer plezier dan destijds. Het is mooi dat de UCI deze categorieën heeft. Bij de profs hebben wij niks meer te zoeken. Maar toch voelt het vreemd aan dat er ‘Master’ op mijn licentie staat.”
Is er 1 speciaal moment uit je carrière bij de elite dat je onthoudt? Welk?
Eddy van IJzendoorn: “Toch wel. Mijn enige overwinning bij de profs voor Bart Wellens en Richard Groenendaal in Sint-Michielsgestel. Begin 2009 was dat. Ik reed samen met Wellens weg. Wellens, de crosser waar ik naar opkeek. Ik loste hem in het snelle technische gedeelte en kwam alleen aan in de laatste rechte strook. Ik herinner me dat ik me afvroeg of ik niet aan het dromen was.”
Bij de juniores werd je ooit vicewereldkampioen. Is het een doel om in februari die wereldtitel toch eens te pakken?
Eddy van IJzendoorn: “Dat klopt! Ik eindigde toen achter Lars Boom maar wel voor Zdenek Stybar. Dat zijn lang vervlogen tijden, dat gaat me nooit meer lukken. De dromen hebben plaats gemaakt voor het echte leven.”
Hoe vul jij momenteel jouw dagen?
Eddy van IJzendoorn: “Ik heb een eigen speciaalzaak: FECP Bikeshop in Veenendaal. Gespecialiseerd in veldrijden, race en MTB. Ik heb ook een eigen fietsmerk met FECPbikes en -wielen met FECPwheels. Alles volledig custom naar wens van de klant. Jouw droom is mijn passie, zeg maar. Ik geef ook clinics en trainingen. Daarnaast heb ik een eigen team, Team FECP, gespecialiseerd in offroad. Mijn droom is om die in de toekomst te laten uitgroeien tot een profteam in het veldrijden. Mijn passie en kennis wil ik graag overdragen aan jonge gasten.”