Luke Verburg maakte in tegenstelling tot de voorbije 2 seizoenen in het veld geen brokken. Maar de 1e jaars belofte uit Schiedam had wel een excuus, het feit dat hij de overstap van de junioren moeilijk verteerde. Echte toppers blijven echter niet bij de pakken zitten en dus recht ook Verburg snel de rug.
Dat de overstap van junioren naar beloften geen evidente is, mocht Luke Verburg afgelopen winter ervaren. “Vooral de eerste maanden waren heel zwaar”, kijkt Verburg terug. “Je hebt geen UCI-punten meer en staat elke keer als laatste aan de start. Bij de junioren stond ik elke ochtend op met de ambitie om voor de zege mee te strijden, terwijl ik afgelopen winter al blij mocht zijn als ik het einde van de wedstrijd haalde. Een mooie uitslag rijden zat er niet in. Als het dan ook niet echt lekker loopt tijdens de wedstrijden is het lastig om je zelf steeds te motiveren. Mentaal was dat een zware dobber.”
“Daarnaast worden wedstrijden opgetrokken van 40 minuten naar 50 tot 60 minuten. Het was dus meer dan alleen maar het mentaal dingetje. In sommige crossen kwamen er wel 4 rondjes bij in vergelijking tot bij de junioren. In het begin dacht ik ‘wow, da’s veel’, maar eigenlijk ging dat na een paar maanden vrij vlot. Maar het feit dat we met de U232 vaak bij de profs moesten starten, was evenmin ene voordeel. Tussen de elites rijden is een hele ervaring, dat onthoud ik wel in positieve zin. Het is alleen vervelend dat als iedereen van de top en subtop present was, dat ik dan op rij 8 moest starten. Eigenlijk denk je dan bij jezelf: waar begin ik aan?”
Plan trekken in Spanje
Verburg had zich voor het seizoen een aantal zaken in het hoofd geprent, maar die doelstellingen vielen in het water. “Voor het seizoen had ik besloten dat ik graag alle wereldbekers en kampioenschappen zou rijden, maar ik was gewoon echt niet goed genoeg en dat zorgde ook wel mee voor die opdoffer”, meent de crosser, die zich ook wel sterkt. “De positieve punten waren vooral dat ik veel ervaring op heb gedaan. Niet alleen in Nederland en België tussen de profs, maar ik heb bijvoorbeeld ook veel geleerd toen ik samen met iemand van mijn oude club 10 dagen naar Spanje ben gegaan met de camper om daar wedstrijden te gaan rijden. We hebben toen overal zelf voor moeten zorgen en gelukkig bood nog een Spaanse jongen hulp aan voor in de materiaalpost.”
Ondertussen staat er een dikke streep onder Verburg debuutseizoen en kan hij vooruitkijken. “Ik wilde deze zomer graag nog een paar mountainbikewedstrijden meepakken, maar helaas is het wedstrijdschema door de federatie helemaal omgegooid door de Olympische spelen. Ook de 3 Nations Cup valt niet goed voor mij. Er zijn geen wedstrijden die goed uitkomen om te rijden, dus heb ik besloten om deze zomer alleen te trainen op de MTB. Met de ploeg gaan we dan ook nog een wegprogramma rijden. Maar eerst ga ik weer opbouwen en nog op trainingskamp naar Spanje. Het is dus nog een beetje afwachten hoe de puzzelstukken concreet gaan vallen voor deze zomer. Voor het eerst moet ik koersen rijden die langer dan 130 km zijn. Maar ik kijk er al wel naar uit!”
Nog 3 jaar contract
Verburg wil absoluut nog progressie boeken. “Volgend jaar moet alles beter”, lacht hij. “Technisch ben ik al heel goed, maar ik hoop dat ik volgend jaar een mooie stap kan zetten. Ik heb bij Pauwels Sauzen-Bingoal nog een contract tot het einde van mijn beloftentijd, dus ik kan zeker nog 3 seizoen bij Jurgen Mettepenningen blijven. Die zekerheid is alvast mooi meegenomen.”