Een zeer gewaardeerde prof is Davy Commeyne (40) altijd geweest, en dat zowel in het veld als op de weg. De Balenaar reed een uitgebreide carrière als veldrijder, vervolgens op de weg, dan weer in het veld én de laatste jaren bij de elite zonder contract. Hij had veel talent, maar was misschien soms iets te eigenwijs. Ooit zei hij zelfs ‘nee’ tegen Patrick Lefevere.
Davy Commeyne maakte snel opmars in het crosspeloton. De winter van 2004-2005 was hij op zijn best. Winnen was evenwel een ander paar mouwen. “Sven Nys won die winter bijna alles en op de kampioenschappen was Erwin Vervecken vaak enorm goed”, weet Commeyne nog. “Ik zat de laatste 2 maanden van het crossseizoen tegen hun niveau aan, met maximaal een 2e of 3e plaats. Vaak viel ik net naast het podium. Ik was 24 en was snel opgeklommen in het crossfirmament maar ben niet op dat elan kunnen doorgaan en dat lag ook deels aan mezelf. Ik had geen trainer of nauwe begeleiding en maakte mijn beslissingen alleen.”
“Ik had een zeer goed wegseizoen gereden”, weet Commeyne nog. “Die zomer van 2004 reed ik onder meer de Ronde van Luxemburg en de Ronde van Zwitserland, waar ik in de 4e rit als 8e finishte en in het eindklassement op 3 na beste Belg werd. Ook in een Oostenrijkse rittenkoers reed ik eens top 10, wat natuurlijk wel opvallend was voor een ‘crossertje’. De goeie winter die volgde gaf me enorme moral, waardoor ik besliste alles op het veld te zetten. Ik liet het wat gedijen en dacht dat alles vanzelf zou gaan. Ik deed het wat rustiger op de weg, maar eigenlijk had ik dat wel nodig. Zo snel ik op kwam, ging het weer bergaf.”
Bedankt
Het bolde inderdaad niet meer voor Commeyne. “Er kwamen nieuwe namen, zoals Niels Albert en Simunek. Maar ik bleef hangen tussen plaats 5 en 8 en dat is het natuurlijk niet. Maar toen werd ik in 2008 na een klasseflits een beetje toevallig Belgisch kampioen op de weg bij de eliterenners zonder contract, op een eerder zwaar parcours. Ik kwam terug bij Willy Van Keirsbulck, die me mijn hele jeugd zowel financieel als qua materiaal ondersteund had. Ik kreeg onder meer aanbiedingen van Marc Sergeant, Valerio Piva en Patrick Lefevere maar bedankte altijd omdat ik het vetrouwen van Willy enorm apprecieerde.”
Maar in de kleine ploegen van Beveren 2000 en later Landbouwkrediet waar Commeyne zat, was het lastig om het te maken. “Ik kreeg wel de kansen, maar in een kleine ploeg moet je je plan trekken. Ik moest ook altijd de hele wedstrijd koersen, want niemand hield me uit de wind. Bij een kleine ploeg koerst iedereen voor zijn eigen contract. Eens de finale begon, had ik me eigenlijk al te pleuris gereden.”
Belangrijke wending
Commeyne zat als renner van Landbouwkrediet nog wel een 2e keer rond tafel met Lefevere voor een transfer naar de Quick.Step-ploeg. “Maar ik was afhankelijk van het al dan niet bijtekenen van Matteo Tosatto”, weet hij nog. “En een paar dagen later kreeg ik van mijn eigen ploegmanager Gerard Buelens te horen dat ik meteen moest bijtekenen of het kon zijn dat ik geen contractverlenging meer kreeg. Wat doe je dan? Ik heb bijgetekend. Achteraf gezien had ik het graag meegemaakt om eens vol als prof te leven met volledige begeleiding en opvolging. Maar je moet wat geluk hebben in het leven.”
Er kwam vervolgens een belangrijke wending in de carrière van Commeyne. “Ik was bij Landbouwkrediet bijna de evenknie geworden van Bert De Waele – in 2010 werd ik 8e in Kuurne-Brussel-Kuurne – en er was mij beloofd dat ik zowat zijn rol zou krijgen bij de ploeg, waarbij ook het financiële aspect kwam kijken. Toen De Waele in 2012 effectief stopte, werden die beloftes plots weggelachen. Dat kon ik absoluut niet hebben. Mijn trainer Marc Herremans overhaalde me om terug te keren naar het veldrijden.”
Andere wereld
Maar dat viel tegen. “De cross was 5 jaar na mijn vertrek een heel andere sport geworden. Veel technischer, met veel meer draaien en keren, trappen op en af. Een rechte strook van 200 meter om vol power te gaan, dat vond je toen al niet meer terug. In mijn 1e periode had je Nys en Wellens die over de balken sprongen, maar nu doet iedereen dat. Als je dat niet kunt, moet je er niet meer aan beginnen. Het is een combinatie geworden tussen MTB en BMX, een heel andere sport. Dat zag je ook aan Wout van Aert afgelopen weekend, die zich enorm moest aanpassen na zijn wegseizoen. Hij heeft normaal 2 keer meer klasse dan de rest.”
En dus plande Commeyne zijn pensioen. “Maar ik koerste eigenlijk nog veel te graag en kreeg dan een bod van WSV Artevelde om opnieuw bij de ezc te rijden. Ik koerste er in een premiestelsel en dat paste perfect in mijn kraam. Ik was 33 en ging voor het eerst gaan werken, maar had ook een gezin en moest daarnaast nog trainen. Dan moet je het écht graag doen. Ik ben er nog altijd zot van, dus je kan je wel voorstellen dat mijn wereld instortte toen ik mijn profcontract zag wegvallen op mijn 33. Maar ik zette door en bleef af en toe nog winnen, onder meer in de Ronde van Vlaams-Brabant.”
Eigen bedrijfje
Corona heeft Commeyne aan het denken gezet en genoopt tot de beslissing om definitief te stoppen. “De laatste 2 jaar bij Decock-Van Eyck kon ik nog altijd mee, maar met een fulltime job gaat je koerscarrière altijd ten koste van je gezin. Gelukkig verdiende ik er iets aan, anders was het niet houdbaar geweest. Tijdens de coronaperiode was ik echter vaak thuis en toen heb ik gevoeld wat ik heb gemist. Het is dan ook de ideale kans om er finaal een streep onder te trekken. Het is mooi geweest. Ik ga nooit koersen om de bende te vullen, dan ga ik liever op mijn eentje gaan fietsen.”
De begeleiding die Commeyne in zijn eigen loopbaan niet gehad heeft, wil hij nu wel geven aan jonge renners. “Ik wil in het wereldje actief blijven, want tenslotte heb ik nooit iets anders gekend”, besluit hij. “Ik werk voor Scott Benelux en doe deels werk voor DT Swiss. Een zeer leuke job, die ik ga combineren met de begeleiding van jonge renners. Coaching en fietspositionering zijn altijd een passie geweest, dus het is tijd dat ik ook mijn eigen bedrijfje ga opzetten.”
Schrijf je in op onze gloednieuwe nieuwsbrief en maak kans op een WielerVerhaal cross-T-shirt!
De winnaars worden bekendgemaakt op 31 december 2020!