Hij reed in 2016 als stagiair bij Veranda’s Willems en tekende voor 2017 een contract bij Pauwels Sauzen-Vastgoedservice, maar overmatig blessureleed noopte Tom Bosmans tot een vroeg einde carrière. Nu, 2 jaar later, wil de intussen nog steeds maar 26-jarige Antwerpenaar een terugkeer maken als wielrenner. “Ik focus niet op resultaten, maar op de voldoening van prestaties.”
Begin 2018 was je klaar met de koers. Hoe blik je terug op die periode?
Tom Bosmans: “Ik kijk er zeker niet met een negatieve blik op terug. Ik zou zelfs zeggen dat ik blij ben dat ik toen die beslissing heb gemaakt. Natuurlijk had ik ook liever gehad dat mijn carrière de andere kant was uitgegaan, maar het was absoluut de juiste keuze voor mij om de koers even uit mijn leven te hebben. Heel mijn jeugd stond in het teken van de koers. Het feit dat ik, mede door de vele tegenslagen, niet kon waarmaken wat ik zelf verwachtte te bereiken, zorgde voor veel frustraties waar ik niet van afgeraakte. Daardoor kreeg ik een zware degout van iets waar ik altijd zo van gehouden had. 2 jaar lang heb ik niets met koers willen te maken hebben. Zelfs koers op tv zien, was er te veel aan. Toch kan je zeggen dat het voor mij als persoon zijnde de beste keuze was die ik kon maken.”
“De voorbije 2 jaar heb ik mezelf tot in de kern leren kennen en heb ik eigenschappen ontdekt en ontwikkeld die voor de rest van mijn leven zeer nuttig en waardevol zullen zijn. Door het wielrennen een tijdje uit mijn leven te bannen, ben ik wel geëvolueerd in andere zaken. Ik heb mij mentaal nog nooit zo sterk en zelfzeker gevoeld door wat er allemaal is gebeurd tussen toen en nu. En ik heb het gevoel dat het enkel nog maar gaat verbeteren. Ik weet nu wie ik ben en dat vormt de basis waar ik verder op zal bouwen.”
Hoe verging het jouw ambities om te schrijven en te acteren?
Tom Bosmans: “Ik benoem het graag als storytelling. Dat is een nieuwe passie waar ik mijn grootste levensdoel aan heb vastgeknoopt. Het is dus overduidelijk iets dat nog een grote rol gaat spelen in mijn leven. Ik ben er vrijwel dagelijks mee bezig. Van repetities, onderhoudsoefeningen en meditatietechnieken tot tekstanalyse en het onderzoeken van fysicawetten en psychologische gedragskenmerken. Ik heb al talloze karakters en verhaallijnen uitgeschreven die ik stelselmatig aan het perfectioneren ben, maar dat zal vooral iets van de lange adem zijn. Iets waar ik nu al trots op kan terugkijken, is de geweldige ervaring om mee te spelen in de spektakel-musical 40-45. Telkens een kippenvelmoment wanneer je na een show mee op het podium mag staan om een staande ovatie van 1.600 toeschouwers te ontvangen.”
Wanneer begon het weer te kriebelen om te gaan koersen?
Tom Bosmans: “1 van mijn beste vrienden en mijn vaste trainingspartner zaagde de oren van mijn kop om nog eens samen te gaan fietsen, maar ik heb altijd die boot afgehouden omdat ik geen fiets meer wilde aanraken. Tot ik op een bepaalde ochtend wakker werd en even vergeten was dat ik eigenlijk geen wielrenner meer was. Ik herviel als het ware in mijn oude patroon dat een hoop aangename herinneringen naar boven bracht, waarna ik mijn fiets terug van de zolder haalde en naar mijn vaste trainingspartner stuurde om nog eens af te spreken om samen te trainen. Je zou kunnen zeggen dat die klik van de ene dag op de andere plaatsvond, maar ik heb daarna nog lang getwijfeld of ik wel daadwerkelijk die stap zou zetten. Ja, dus.”
Heb je geen schrik meer voor blessureleed? Hoe staat het trouwens met je verbrijzelde hand?
Tom Bosmans: “Ja, die schrik zorgde voor de twijfel. Maar ondertussen heeft die plaatsgemaakt voor motivatie. Het is afwachten wat het in de koers zal worden, al heb ik er wel een goed gevoel bij dat de angst mij niet zal hinderen. Mijn letsels van vroeger zijn allemaal goed hersteld, dus daar verwacht ik geen problemen mee. Zelfs mijn hand, dat verbrijzeld is geweest en nog steeds een gevoelig punt is, veroorzaakt geen hinder tijdens het fietsen. Geen excuses dus.”
Je hebt gesolliciteerd bij je oude ploeg Steeds Vooraan Kontich. Met welke reden?
Tom Bosmans: “Ik was normaal van plan om in 2018 nog een jaar bij Steeds Vooraan Kontich te koersen om het plezier terug te vinden om zo toch met een goed gevoel te kunnen stoppen met koersen, maar de demotivatie bleek toen toch te groot. Ik heb toen plotsklaps afgehaakt en wil het op deze manier terug rechtzetten en de ploeg volgend seizoen geven wat ik in 2018 had verwacht te kunnen bieden. Daarbij moet ik ook zegen dat het een mooie ploeg is die goed georganiseerd is en een interessant programma rijdt. Het is nog afwachten tot alles concreet is, maar ik heb er een goed gevoel bij.”
Met welke ambitie begin je aan het volgende seizoen?
Tom Bosmans: “Om minstens mijn oude niveau weer te bereiken. Het zal in het begin even afwachten zijn om terug het koersritme gewoon te worden, maar het is niet mijn bedoeling om er gewoon wat bij te rijden. Ik verwacht toch dat ik een belangrijke factor kan spelen in de koersen die ik rijd. Wat er dan uit de bus komt, zien we wel. Ik ga me niet focussen op uitslagen, maar op de prestaties die ik kan verwezenlijken. Dat is uiteindelijk de voldoening waar ik op zoek naar ben in deze comeback.”
Lees hier nog eens het verhaal waarom Tom Bosmans in 2018 gestopt was.
Schrijf je in op onze gloednieuwe nieuwsbrief en maak kans op een WielerVerhaal cross-T-shirt!
De winnaars worden bekendgemaakt op 31 december 2020!
