Waar je bij de klassieke smarttrainer nog steeds op je eigen fiets beroep moet doen, worden de compleet uitgevoerde smartbikes steeds populairder. TrueKinetix, uit het Nederlandse Hillegom, is dan wel een nieuwe speler op de markt, maar wil de lat met zijn Truebike nog wat hoger leggen. Je las hier al het verhaal van oprichter Bas van Rens, maar uiteraard wilden we zelf ook eens de veelbelovende woorden aan den lijve ondervinden.
De Truebike voor onze testrit ziet er gelikt uit. Een mooie kruising tussen een hypermoderne Speed Pedelec en een spinningbike. Behalve dan dat je bij de Truebike tevergeefs naar een vliegwiel zal zoeken. En dat is meteen het grote verschil met de andere smartbikes en smarttrainers. Waar de concurrentie beroep doet op een magnetisch geremd vliegwiel om weerstand op te roepen en dus een realistisch rijgevoel op te roepen, kiest TrueKinetix voor een andere aanpak. De weerstand van de Truebike wordt door een elektrische motor opgewekt.
Eenvoudig, zou je zeggen, maar dat is het net niet. Een gesofisticeerde robotsturing zorgt in combinatie met een uiterst nauwkeurig aan te sturen motor voor een hyperrealistisch gevoel. Tegelijkertijd word je als sporter verwend met een heleboel gegevens. Naast klassiekers als snelheid, afgelegde weg en hartslag krijg je ook je wattage te zien. Zowel in cijfers als grafisch. En uiteraard is de Truebike compatibel met Zwift of een andere trainingssoftware.
Geleverd vermogen
Ik kan de bike perfect op mijn maat zetten. Even is er wat verwarring. Bij het ontwerp gingen ze voor de hoogteinstelling van het zadel uit van de hoogte verticaal naar beneden in plaats van de meer traditionele zadel/center crankstel maat. De reden ligt voor de hand. De oprichter van de Truebike komt zelf uit de triatlon en wilde verder kunnen gaan dan de traditionele instellingen. Uiteraard kan je alle richtingen uit met je zadel, maar bij de Truebike is de verstelmogelijkheid zo groot dat je buiten de traditionele maatvoering valt.
Bovendien kan je crancks van verschillende lengtes monteren. Om toch een duidelijk te onderscheiden maat te kunnen instellen, koos hij voor de verticale hoogte. En dus zit de Truebike op 64 in plaats van 73,5 cm. De cockpit is voorzien van de optionele triatlonsteunen. Je begrijpt het ondertussen wel. Zowel de zondagsrijder als de doorwinterde tijdrijder of triatleet kan op de Truebike makkelijk en snel zijn houding aanpassen. En meteen meten wat de gevolgen daarvan zijn voor het geleverde vermogen. Meteen een van de dingen die de Truebike onderscheidt van een smarttrainer.
Precieze reactiviteit
Ik start zachtjes. Eerst wat opwarmen. Onze begeleider Daniël speelt ondertussen met enkele instellingen om de verschillen met traditionele toestellen aan te tonen. De veranderingen in weerstand zijn werkelijk direct. Een drukje op een knop voel ik onmiddellijk in de pedalen. Nooit geweten dat 8% stijging zo snel je benen kon afsnijden. Maar het verschil gaat nog verder.
Doordat de weerstand van de Truebike door een motor wordt geregeld, is de reactiviteit veel preciezer. Bij een klassiek vliegwiel worden er 2 metingen per omwenteling gedaan. Die worden dan omgezet in een correctie die door magnetisme op het vliegwiel wordt omgezet. Vooral bij versnellingen schiet een dergelijk systeem tekort. Je moet eerst de weerstand van het vliegwiel overwinnen en daarna nog de sturing door de magneet. Door zowat 10.000 metingen en dus bijsturingen per omwenteling te doen, voelt de Truebike ongelooflijk realistisch aan.
Links-rechts
Tijd voor het serieuzere werk. Op het scherm voor mij zie ik niet alleen mijn gewone gegevens, maar ook een grafische voorstelling van mijn trapefficiëntie. Of beter gezegd, het verschil tussen links en rechts en hoe die 2 zich tegenover elkaar verhouden. Omdat ik maar wat rondpeddel, ziet de voorstelling er allesbehalve mooi rond uit. Wanneer ik me wat meer concentreer, wordt de krachtontwikkeling meer gestroomlijnd en meer rond. Toch zie ik een duidelijk verschil tussen links en rechts. De linker ovaal (sic) ligt wat lager dan de rechter. Ik probeer wat meer kracht te zetten op het linker pedaal. Het heeft amper resultaat.
Ik trek wat meer aan het pedaal en meteen zie ik hoe de voorstelling een beetje meer in evenwicht komt. Wanneer ik mijn buikspieren aanspan, wordt het weer net wat beter. Maar het is verre van ideaal. Een duidelijk teken dat mijn linker been heel wat minder efficiënt is. Vermits ik door mijn buikspieren aan te spannen een beter resultaat krijg, denk ik dat extra coretraining op zijn plaats is. Werk aan de winkel dus om mijn klassering op Strava naar hogere regionen te pushen.
Geen spiral of death
Tijd voor enkele versnellingen. Ik simuleer enkele blokjes om te zien hoe snel de Truebike reageert. Bij mijn eigen smarttrainer, uit het hogere segment, durft het soms enkele seconden te duren eer hij de nodige weerstand creëert. Mijn basis wheelon smarttrainer op mijn handbike durft bij korte sprints soms zelfs de gevraagde weerstand niet te halen. Niets daarvan bij de Truebike. Van bij de eerste trap voel je de weerstand meteen opbouwen. Om daarna gradueel weer af te nemen eens je meer op snelheid komt. Gelukkig zorgt het melkzuur ervoor dat de snelheid niet huizenhoog oploopt. Wanneer ik plots de druk van de pedalen haal en de cadans laat vallen, beland ik niet in wat we bij een smarttrainer de ‘spiral of death’ noemen. Dit is het plotse toenemen van de weerstand bij een smarttrainer doordat de sturing het vliegwiel niet snel genoeg kan bijtrimmen en je de pedalen gewoon niet meer rond krijgt. Bij de Truebike kan je gewoon rustig uitbollen en de hartslag weer laten zakken.
Maar de Truebike wil niet alleen op technisch vlak het beste bieden. Vooraleer het de rest van Europa wil trachten te veroveren, wil het in Nederland en Vlaanderen een stevige structuur neerzetten met een uitstekende dienst na verkoop. Zo willen ze bij problemen binnen de 24 uur een duidelijke oplossing kunnen bieden. Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan een programma om draadloos de sturing van je toestel vanuit het hoofdkantoor over te nemen en diagnoses te stellen. Wanneer in een bedrijf de dienst customer service erg uitgebreid is, is dat meestal een slecht teken. Maar in het geval van een start-up als Truekinetix lijkt dat eerder een voordeel voor de klant. Ze zijn niet alleen op alles voorzien, maar wapenen zich meteen voor de toekomst en de voorziene groei.
Meer resultaat
Zou ik me een Truebike aanschaffen? Op basis van deze eerste test ben ik er zeker van dat er een breed doelpubliek is. De prijs van goed 3.250 euro zal sommigen afschrikken, maar als je ziet wat velen uitgeven aan pakweg wielen, dan denk ik dat een doorgedreven gebruik van de data en het realisme dat de Truebike je biedt, meer kan opleveren dan die peperdure wielen. De Truebike is naar mijn aanvoelen een trainingstoestel voor de wielrenner die die meer resultaat uit zijn trainingen wil halen. Zonder dat het materiaal de schuld krijgt en hij of zij zich om de haverklap een te dure nieuwe fiets aanschaft in de hoop dat die hem/haar eindelijk sneller zal maken. Iemand die weet dat duwen resultaat oplevert. En precies duwen nog meer.
Wil je meer weten over de Truebike? Lees dan hier het verhaal erachter.
Mocht je nog zelf de TrueBike willen ervaren, dan kan dat via een gratis en coronaproof test ride.
Wie in België woont, kan zich hier melden.
Wie in Nederland woont, kan zich hier melden.
TrueKinetix is trouwens nog op zoek naar gespecialiseerde dealers in Vlaanderen!
Zorg dat je ingeschreven bent op onze nieuwsbrief en maak deze maand kans op 5 fietsstickerpakketten van FIETSNAAMSTICKERS!
De winnaars worden bekendgemaakt op 1 april 2021 – mail je naam en volledige adresgegevens alvast naar liefdevoordekoers@wielerverhaal.com en laat ons weten waarom jij zo’n pakketje verdient! (de winnaars van de WielerVerhaal cross-T-shirts zijn Lien Mylle uit De Haan en Martine Janssens uit Betekom! Zij werden persoonlijk op de hoogte gebracht)