‘Il Falco’ is zo’n naam die in het wielrennen wel eens vaker valt wanneer iemand goed naar beneden rijdt. De enige echte ‘valk’ is echter Paolo Savoldelli. De Italiaan uit Bergamo won 2 keer de Giro en vooral de overwinning in 2005 dankte hij aan zijn dalerskunsten. Ook in de Tour won ‘Il Falco’ een etappe, wat resulteert in een indrukwekkend palmares.
Als kind viel het Paolo Savoldelli op dat niemand zijn wiel kon houden wanneer hij op zijn BMX naar beneden dook. Zijn dalerskunsten zouden hem later veel successen opbrengen, zonder dat hij ooit zware risico’s nam. Slechts 1 keer kwam hij bergaf ten val: bij de amateurs omwille van een olievlek.
Savoldelli werd in 1996 prof bij Roslotto-ZG Mobili, een Italiaanse ploeg waar ook oud-wereldkampioen Maurizio Fondriest, Piotr Ugrumov (de Let die op oudere leeftijd plots 2e werd in de Tour) en Alexei Sivakov (de vader van Pavel) voor rijden. Hij mag meteen naar de Tour en wordt op Suberbesse knap 5e in een etappe. Een jaar later doet hij nog beter in de Giro, waarin hij als 13e in het eindklassement eindigt. Savoldelli komt ook bij ons koersen en wordt zowaar 14e in de E3 Prijs. Zijn hart klopt echter voor de ronde van zijn eigen land.
Vreemde grote ronde
De ‘koffiemachineploeg’ Saeco geeft Savoldelli vanaf 1998 een contract. De Italiaan komt in het gezelschap van kleurrijke figuren als Cipollini, Frigo en Gotti. In zijn openingsjaar wordt hij 9e in de Giro, een jaar later eindigt hij als 2e op 3’35 van oud-ploegmaat Gotti en 1 seconde voor Simoni. Het lukt hem echter niet om dat succes te herhalen. Scoren lukt wel in Trentino, Romandië en de Tirreno, maar voor de Giro lijkt hij net te licht. Saeco trekt in 2002 de kaart van Simoni en Savoldelli mag zijn geluk gaan beproeven bij het bescheiden Index-Alexia Alluminio.
De Giro van 2002 zou 1 van de vreemdste grote rondes van het decennium worden. In de lage landen men zich misschien de start in Groningen nog wel. Op zich al opvallend, de Giro die in Nederland start en vervolgens via Duitsland, België, Luxemburg en Frankrijk naar het thuisland trekt. In de 2e etappe naar Ans wordt de finale van Luik-Bastenaken-Luik aangedaan. Rik Verbrugghe maakt er zijn grote doel van, maar het is Garzelli die wint en het roze verovert.
Vervolgens staat Garzelli de trui in de 6e etappe met plezier af aan Jens Heppner, die deel uitmaakte van een lange vlucht. Enkele dagen later belandt Garzelli in het oog van de storm van een dopingschandaal en moet hij de Giro verlaten. Ook Simoni test positief op cocaïne en mag niet meer verder en wanneer ook Francesco Casagrande uit de koers verdwijnt na een opstootje met de Colombiaan John Fredy Garcia lijkt alle Italiaanse hoop op de eindzege verdwenen.
Zwalpend van links naar rechts
Heppner verdedigt het roze met hand en tand en pas in de 16e etappe zit zijn droom erop. Cadel Evans neemt over in het klassement, terwijl Savoldelli op dat moment nog altijd ‘pas’ 6e staat. De Australiër beleeft op de Passo Coe vervolgens in de inzinking van zijn leven. Hij zwalpt van links naar rechts en verliest uiteindelijk de volle 17 minuten op ritwinnaar Tonkov. Ook Dario Frigo en Aitor González kennen een slechte dag en zien hun kansen op eindzege in rook opgaan. Terwijl iedereen zich bezighoudt met het slagveld van de favorieten, trekt Savoldelli ten aanval. Hij rijdt meer dan een minuut weg van al zijn concurrenten. Voor etappewinst komt hij te laat, maar hij profiteert wel optimaal van de situatie en springt van 6 naar 1 in het klassement. Het roze verdedigt hij uiteindelijk probleemloos tot in Milaan.
Savoldelli wordt opgevist door T-Mobile, maar rijdt er amper een wedstrijd omwille van blessureperikelen. Hij stapt in 2005 over naar Discovery Channel om Armstrong bij te staan in zijn queeste naar een 7e Touroverwinning. Na een sleutelbeenbreuk vergeet iedereen hem als kandidaat-winnaar in de Giro, tot hij er meteen start met een 4e plaats in de proloog. In de 8e rit rijdt hij een uitstekende tijdrit en staat hij tussen de favorieten Di Luca, Basso, Cunego, Garzelli en Simoni in het klassement.
Anoniem op wielerpensioen
Di Luca en Basso wisselen de roze trui uit, maar de 1e blijkt te vroeg te hebben gepiekt en de 2e wordt zwaar ziek en verliest te veel tijd. Wanneer de slimme Savoldelli in de 13e etappe ontsnapt, wordt hij leider in het klassement. Hij lijkt het te begeven in de voorlaatste bergrit naar Sestriere, maar zet alles op alles in de afdaling van de Finestre. Een scheve situatie wordt in een paar haarspeldbochten rechtgezet en Il Falco houdt 28 seconden over op Simoni, de renner waar hij destijds plaats voor moest maken bij Saeco. In de Tour wint Savoldelli enkele weken later een overgangsetappe in een sprintje met Arvesen. Armstrong neemt er voor de 7e keer het geel mee naar Texas.
Savoldelli draagt in 2006 nog even het roze na proloogwinst in Seraing en voegt daar een jaar later zijn 4 en laatste ritzege in ‘zijn’ Giro aan toe. Hij stapt in 2008 over naar LPR en gaat vervolgens ietwat anoniem op wielerpensioen. ‘Il Falco’ verdwijnt echter niet helemaal uit de koers en doet sindsdien de afdalingen op de motor van de RAI. Momenteel is hij betrokken bij Colnago en runt hij een bouwbedrijf. Zijn oudste dochter heeft de dalerskwaliteiten gebruikt om snowboardster te worden. En Paolo woont in een nest op 900 meter hoog, waar een valk thuis hoort.