“Parijs is nog ver”, het is misschien wel het grootste cliché in de wereld van de Tour, maar daarom niet minder waar. Met nog een week koers is de Tour zeker nog niet gereden, ook al lijkt Tadej Pogacar zegezeker. In 1998 was Jan Ullrich immers ook op weg naar een 2e Tourzege. Tot Marco Pantani een enorm aanvalsoffensief opzette en Der Jan toch nog uit het geel reed.
Nadat Jan Ullrich in 1997 op 23-jarige leeftijd zijn 1e Tour de France wint, lijkt een nieuw tijdperk te zijn aangebroken. Ook in 1998 loopt alles aanvankelijk volgens plan. Der Jan staat na de 14e etappe aan de leiding met 1’11 voorsprong op de Amerikaan Bobby Julich en 3’01 op de Fransman Laurent Jalabert en zijn grootste concurrent Marco Pantani. Tot die bewuste 27 juli.
Al bij de start in Grenoble liggen de wegen er nat bij. Dat is niet het favoriete weer van Der Jan, hij staat immers bekend als een kind van de zon. De koninginnenrit gaat over de Télégraphe en de Galibier om aan te komen op Les Deux Alpes. De 28-jarige Pantani weet dat er nog een tijdrit in de Tour komt en hij dus niet alleen zijn achterstand moet goedmaken, maar ook extra tijd moet zien te nemen. Eerder dat jaar had hij al de Giro gewonnen, dus Il Elefantino had de luxe om alles of niets te kunnen spelen.
Onderaan in de gidon
Op enkele kilometers van de top van de Galibier begint Pantani aan zijn avontuur. Met de handen onderaan in de gidon springt hij weg bij de favorieten. Zijn Duitse opponent kiest voor zijn eigen tempo, maar ziet af. In de afdaling wordt er in zijn groep gesukkeld op de natte wegen. Zelf moet hij ook een keertje gedepanneerd worden met een lekke band. De lens wakkert aan, maar volgers zien hoe Ullrich al snel op minuten wordt gereden. Pantani had het slim bekeken. Hij stopte op de top van de Galibier even om een regenjack aan te trekken, waardoor hij het warm houdt in de afdaling.
Ullrich zakt op de slotklim volledig door het ijs en moet ondersteund worden door zijn voormalige kopman Bjarne Riis en zijn landgenoot Udo Bolts. Op 8’57 bolt hij over de finish, helemaal leeggereden. Zelf spreekt Ullrich van een pechdag, maar hij benadrukt ook de geweldige prestatie van Pantani. Die draagt de overwinning en de gele trui op aan Luciano Pezzi, de president van Mercato Uno die 15 dagen kort voor die Tour overleden was.
Luciano Pezzi
De jonge Duitser doet dat jaar nog alles wat hij kan om toch nog de Tour naar zich toe te trekken. Even vergeten de volgers de geur van doping die aan de Tour hing. Een dag later wint Ullrich een sprint van dode zwanen tegen Pantani. In de tijdrit rijdt hij hem nog op ruim 2 en een halve minuut. Het mag allemaal niet baten. Pantani wint dat jaar de Tour en Ullrich zou de Ronde van Frankrijk nooit meer achter zijn naam zetten.
Voor Pantani was 1998 het beste jaar uit zijn carrière. Hij is meteen ook de laatste renner die de dubbel Giro-Tour wist te winnen in 1 jaar. Alberto Contador wint in 2008 wel zowel de Giro als de Vuelta en Chris Froome slaagt in 2017 in de dubbel Tour-Vuelta. Il Pirata wordt een jaar later uitgesloten in de Giro en beleeft in de Tour van 2000 zijn laatste hoogtepunt met 2 etappezeges. Op Valentijnsdag 2004 moet de wereld veel te vroeg afscheid nemen van de Italiaan. In de rijke historiek van de Tour blijft zijn aanval op de Galibier voor altijd op het netvlies staan.
