Deze donderdag staat in de Vuelta de meest spraakmakende etappe op het menu. De renners trekken immers voor het eerst naar de top van de Alto del Gamoniteiru. Dat wordt zonder enige twijfel smullen geblazen. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,8% over 14,6 km zijn de cijfers moordend. Nu al wordt de nieuwe helling ‘The Angliru’s evil sister’ genoemd, een bijnaam die boekdelen spreekt.
Koersdirecteur Fernando Escartín is al aan het likkebaarden wanneer hij de donderdagetappe bespreekt. “De cijfers op de slotklim zijn zelden gezien in de Vuelta. De helling behoort dan ook tot de ‘Special Category’ en we reiken er de Cima Alberto Fernandez uit.” Dat is de titel die de zwaarste klim van de Vuelta krijgt. Die is genoemd naar de Spaanse wielrenner die in 1984 verongelukte op weg naar het gala waar hij tot beste Spaanse renner van het jaar zou gekroond worden. Alberto Fernandez was dat jaar 2e geworden in de Vuelta, een jaar eerder stond hij als 3e op het podium van de Giro en Vuelta.
De renners moeten donderdag nog over 3 andere hellingen, maar het zwaartepunt ligt dus helemaal aan het einde. De eerste 2 km van de slotklim zijn met 8,1% en 6,7% nog doenbaar, daarna gaat het kilometerslang aan 11 à 12 procent, met pieken tot 14%. Na een klein plateau is het de laatste 5 kilometer opnieuw moordend. Op het einde is er nog een strook van 17%, kwestie van de favorieten zeker de kans te geven het verschil te kunnen maken.
Cantabrisch gebergte
Onvermijdelijk wordt donderdag de vergelijking gemaakt met de Alto de l’Angliru. Deze is iets minder lang (12,3 km), maar wel net iet steiler (10,2%). Over het algemeen wordt deze muur beschouwd als 1 van de zwaarste hellingen die ooit in een Grote Ronde worden aangedaan. De Angliru ligt ook maar op een boogschut van de Gamoniteiru. We zitten in het hart van Asturië in het Cantabrisch gebergte. Het massief ten zuiden van Oviedo draagt de naam ‘Gamonal’. Logisch dus dat de hellingen als elkaars zussen worden beschouwd.
Nog nooit trok de Vuelta over deze gevreesde klim. Kenners moeten het dus doen met het commentaar van fietstoeristen. Die noemen de Gamoniteiru vaak nog zwaarder dan de Angliru. Op de top zou het wegdek niet meer dan een geitenpad vormen, al geven andere bronnen aan dat het wegdek net voor de Vuelta nog een opfrisbeurt zou krijgen. Een desolaat weerstation en een kaal landschap dragen ongetwijfeld bij aan de nu al mythische status van de berg.
345 Watt
Bij een poging om in te schatten aan welke snelheid de renners donderdag naar boven zullen rijden, doen we beroep op Strava. Daar zien we dat ene David Mayo Vivas de KOM op de helling heeft met een tijd van 54 minuten en 1 seconde. Hij reed daarmee aan 16,5 km/u naar boven en had een gemiddelde wattage van 345. Dat zijn straffe cijfers.
De renner die donderdag het meeste te verliezen heeft op de slotklim is Primoz Roglic. De Gamoniteiru is immers de laatste echt zware helling in de Vuelta. Zaterdag gaat het ook nog bergop en zondag is er een tijdrit, maar dat werk kan Roglic normaal gezien wel aan. Vorig jaar moest de Sloveen richting de Alto de la Covatilla ook vol aan de bak toen zijn rode trui werd aangevallen door Richard Carapaz. Hij hield 24 seconden over. Dit jaar komt het gevaar van Enric Mas. Die hoopt vast op een scenario als in 2018. Toen won de Spanjaard de laatste bergrit en steeg hij nog 2 plaatsjes in het klassement. Roglic versus Mas op de flanken van deze moordklim, spektakel verzekerd!
Check hier alle noteringen bij onze partner Bingoal, dé Belgische nummer 1 in wielerweddenschappen!