De Ridley Fenix is al een hele tijd bekend als het werkpaard uit de stal van Belgian Cycling Factory. Nadat enige jaren geleden de profs van Lotto Soudal hun voorkeur voor de Ridley Helium uitspraken, werd het tijd om de Fenix een update te geven. Een geïntegreerde cockpit, laag verzonken achterbrug en een fijnere voorvork zijn de uiterlijke kenmerken van deze update. Maar wat betekent dat voor de rijder? Wij onderwierpen hem aan een uitgebreide test.
Toen de profs de Fenix inruilden voor de Helium was het voor de R&D van Belgian Cycling Factory, het moederhuis boven Ridley, Merckx en Forza, duidelijk dat een update van de populaire Fenix zich opdrong. Hij had jaren zijn kunnen bewezen maar moest het nu tegen de modernere concurrentie afleggen. Hoewel de rijeigenschappen en het comfort van de Fenix buiten kijf stonden, leek hij wat gedateerd en kwam hij net dat tikkeltje tekort tegenover de concurrentie. Dus kwamen ze met de Fenix SLiC. Die oogt prachtig in zijn schitterend goudgele lak in retrodesign. Hij oogt strak en elegant en de tan-wall Vittoria’s staan hem perfect.
Een nieuwe, slanke maar stijve voorvork moet het weggedrag verbeteren. Alle kabels lopen mooi binnendoor, wat voor een mooiere uitstraling maar ook voor een betere aerodynamica zorgt. Het 400 mm brede stuur zit op een 100 mm lange stuurpen, maar andere verhoudingen zijn mogelijk. Onze Garmin past mooi op de outfront mount die onder het stuur bevestigd wordt.
36
Het geroemde comfort werd nog eens verhoogd door de achterbrug te laten zakken en de staande liggers fijner te maken. Tevens werd de carbon lay-up aangepakt, waardoor er wat van het gewicht weggevijld kon worden. Het frame is opgebouwd uit 24 en 30 ton Torray-carbon en weegt in maat S 1.006 gram. De voorvork gooit dan weer 379 gram in de schaal. Geen recordwaarden maar dat was ook de bedoeling niet.
De aandrijftrein komt van SRAM. De Rival AXS is splinternieuw. Het binnenwerk daarvan is identiek aan dat van de Force en de Red, enkel de afwerking is minder edel. Geen reden tot klagen dus. Vooraan draait een 48-35 in een PF30 bottom bracket, terwijl achteraan een 10-28 wordt gemonteerd. Voor de klauterpartijen tijdens The Ride (tot 18%) en de Cannibalette kozen we achteraan toch voor een 36. Kwestie van wat overschot te hebben. Even bijregelen aan de B-schroef was voldoende.
De SLiC rolt op 1.490 gram zware Forza Vardar-velgen met 17 mm binnenbreedte met lekker lopende in eigen huis ontwikkelde Forza 7Beaufort-naven. Daarrond liggen 25 mm brede Vittoria Corsa Grafene 2.0, een goed rollende band die in zijn nieuwste uitvoering ook wat lekbestendiger werd.
Lekker scherp
Een paar duizend kilometer in het zadel van de Ridley Fenix hebben ons een erg goed beeld gegeven van de mogelijkheden van deze fiets. Knallen op het circuit van Zolder: check, een érg lange duurrit: check (Saimaa Cycle Tour 285 km), een weekje elke dag onderweg: check (The Ride), klimmen: check (20.000 hm in The Ride met de Col de la Madeleine, Grand Ballon,… en Cannibalette met 2 keer Mont Ventoux). Kortom, over de Fenix SLiC kunnen (mogen) we zeker een woordje meepraten.
Het geroemde comfort is nog altijd aanwezig. Zonder dat de fiets ook maar enigszins pluche aanvoelt, filtert hij de oneffenheden erg mooi weg. Het Selle Italia XLR-zadel heeft hier zeker verdienste aan, maar ook toen we dit als test uitwisselden voor een ander model bleef het comfort behouden. Ook het carbonstuur speelt hier een rol. Terwijl je bij de vorige versie nog wat trillingen moest verwerken, worden die nu ondanks de stijvere voorvork mooi opgevangen. Zo konden we tijdens de schitterende en in de Finse middernachtzon gereden, 285 km lange Saimaa Cycle Tour het comfort van de Fenix SLiC erg appreciëren.
De Fenix SLiC stuurt lekker scherp de bocht in. Zowel tijdens de bochtige afdaling van de Col de la Madeleine als de meer vloeiende bochten op de Mont Ventoux zorgde de SLiC voor een goed en veilig gevoel. Geen getwijfel, geen gezoek, maar een gooi- en smijtfiets is het niet. Daarvoor is hij net iets te braaf. Bij erg laat remmen aan hoge snelheden voel je de fiets lichtjes protesteren, maar gevaarlijk of zelfs maar hachelijk wordt het nooit. De 73° balhoofdhoek zorgt voor veel stabiliteit en de fiets voelt nooit zenuwachtig aan. Ook aan hoge snelheden blijft hij spoorzeker en geeft hij veel vertrouwen. De zithouding is overigens behoorlijk racy. Geen echte rechtophouding maar vrij laag en toch ontspannen. Het kostte ons geen moeite om in een afdaling de neus op het stuur te leggen. Wanneer we de geometrie van naderbij bekijken, dan zien we dat die weinig afwijkt van die van bijvoorbeeld de Ridley Noah. Tegenover concurrerende endurance-racers is dat, naar ons oordeel, toch een voordeel.
Allrounder
Rest het klimmen. De Ridley Fenix SLiC is niet van de lichtste. Met bidonhouders en pedalen, want zo fietsen we meestal, komen we op 8,1 kg. Toch voelt de fiets niet plomp aan. Hij reageert goed bij het aanzetten en wanneer we bij een bocht in een klim op de trappers gaan staan, versnelt hij behoorlijk goed. De wielen voelen behoorlijk stijf aan, terwijl de vrijloop een eerder bescheiden ratel laat horen.
Enkele jaren geleden zou je de Ridley Fenix SLiC vlees nog vis genoemd hebben. Niet aero en geen klimmer, maar meid voor alle werk. Ondertussen merken we dat alle constructeurs op zoek gaan naar dergelijke fietsen. De steeds beter wordende materiaalkennis maakt dat ook de allrounder nu op elk gebied een behoorlijk niveau haalt. En net dat maakt de Ridley Fenix SLiC zo interessant. Je kan er best mee knallen, klimmen en lange tochten rijden. Overal kan hij mee. En net zoals niet elke wielertoerist er bovenuit steekt doet ook de Fenix SLiC dit niet. Maar hij laat je wel urenlang genieten zonder je pijn te doen. En dat is, in ons opzicht, een nog grotere kwaliteit.
Win een Tissot Supersport Chrono horloge twv. €395!
1 comment
Na 11500km en een 90000hms op deze fiets kan ik de review volledig beamen. Ook alle terrein gefietst zoals RVV, Velomediane Criquellion, Luik-Bastenaken-Luik,… enz met als langste rit één van 400km. De fiets uitrusten met met 28mm tubeless banden verhoogt het comfort drastisch, wat al meer dan goed was bij de gewone bandjes. Een echte allrounder. Enkel de spacers in de voorvork zijn niet ideaal en hebben al adapters nodig gehad en durven al eens kraken bij het zetten van veel kracht. Ik had 1 van de eerste modellen. Hopelijk zijn de aanpassingen al standaard toegepast nu. Algemeen een echte topfiets voor een allround fietser, een echte aanrader.