Clea Seidel wordt deze winter op 19-jarige leeftijd prof bij het Duitse Ceratizit-WNT Pro Cycling. Bij deze ploeg combineert ze de komende jaren het crossen met de weg. Ze kijkt vooruit naar de komende maanden en blikt terug op het WK in Fayetteville, wat voor haar een bijzondere ervaring was. Ze reed een degelijke koers bij de beloften, tot ze viel. Met een kapotte fiets diende ze verder te lopen, voortgestuwd door het Amerikaanse publiek. De koers zat er daarna op, maar toch kijkt ze met een goed gevoel terug. “Het was een geweldige ervaring.”

Geen volledige ramp
De meervoudig Duits kampioene in de jeugdcategorieën ziet het voorbije WK in Fayetteville dan ook niet als een grote ramp. “Mijn prestatie op het WK voelde niet als een ramp, nee. Helemaal niet. Goed, ik viel, maar zat naar mijn idee goed geplaatst, bij de eerste 15 van de wereld”, roept ze de race terug op. “Dat was echt wel een goede plaats. Ik denk dat ik, met nog 2 rondes te gaan, zicht had op meer. Een plek bij de eerste 12 was op dat moment mogelijk geweest omdat ik me erg goed voelde, zeker op het klimgedeelte dat nog moest komen.”
Op dat WK, gewonnen door de Nederlandse Puck Pieterse, was ze net op tijd in vorm. Een val gedurende het seizoen gooide even roet in het eten, maar ze raakte op tijd hersteld om naar haar topvorm te groeien. “Mijn vorm was voor het WK erg goed”, bevestigt Seidel. “Aan het begin van het seizoen ben ik gevallen. Daar moest ik eerst van herstellen. Daarna ging het steeds wat beter met een topvorm voor het WK als resultaat. Het was écht top geweest als ik een plaats bij de eerste 15 had kunnen halen, daarom voelde mijn WK niet als een ramp. Ik wist dat ik goed genoeg was om dat te kunnen bereiken. Hoe dan ook, ik ben blij dat ik mijn land mocht vertegenwoordigen op het WK”, vertelt ze trots.
Nieuw avontuur
“Na mijn val in de 5e ronde was ik echter genoodzaakt om te voet verder te gaan”, gaat ze verder. “De band lag van mijn wiel en de materiaalpost was nog minimaal een kilometer ver weg. Op zo’n snel parcours verlies je dan enorm veel tijd. Na de trappen, waar mijn vader stond, probeerde ik hem er terug op te leggen. Dat mislukte waarna ik door de voorste vrouwen werd ingehaald. Op dat moment moest ik uit koers worden genomen.”
“Tot mijn val liep alles volgens plan en lag ik op koers om mijn persoonlijke doel, top 15, te halen. Ik wilde er vooral van genieten, ging voor een goede race. Al die mensen langs de kant. Het was geweldig! Ik voelde me daadwerkelijk voortgestuwd, zeker toen ik moest lopen met mijn fiets. Dát maakt de sport. Dat zijn ervaringen die ik nooit vergeet, net als de sfeer in de nationale ploeg en het beleven van de overzeese reis.”
Na afloop van het WK ruilde ze haar crossfiets in voor die van de weg, en staat ze voor een nieuw avontuur. Bij het Duitse continentale team Ceratizit-WNT Pro Cycling debuteert ze als prof op de weg, de plaats waar ze de afgelopen seizoenen weinig heeft kunnen laten zien. “Het afgelopen wegseizoen stemde me niet tevreden. Ik reed slechts 4 wedstrijden. Door de wereldwijde pandemie werden in Duitsland de meeste wedstrijden geannuleerd. Omdat ik geen team had, mocht ik ook geen internationale wedstrijden rijden. Toch was het fijn om na een verloren jaar (2020 en het daaropvolgende crossseizoen, red) opnieuw te kunnen koersen.”
Nieuwe droom
“Dit seizoen koers ik met Ceratizit-WNT Pro Cycling voor een nieuwe ploeg en word ik prof”, glundert Seidel. “Het voelt als een droom om die woorden te kunnen uitspreken. Ik hoop dan ook op een beter wegseizoen en zal mijn best doen voor het team. Ik probeer ze zo goed mogelijk te helpen. Toch zal ik het wegseizoen allereerst gebruiken als voorbereiding op het volgende cyclocrossseizoen. Bij dit team kan ik groeien en leren”, gaat ze verder. “Van iedereen. Wanneer je bij iemand als Lisa Brennauer of Franziska Brausse in het team zit, is dat geweldig. Naar hen kijk ik op. Prachtig om onderdeel te zijn van dit team. Ik hoop op een goed seizoen en zal proberen te laten zien wat ik kan.”
Clea Seidel combineert haar professionele wielercarrière met werk en een studie Economie in Berlijn. Om de 3 maanden wisselt ze de laatste 2 af. Ze heeft nog anderhalf jaar te gaan. “Ik vind het erg fijn dat ik het voorlopig allemaal kan combineren en dat ik de kans heb om prof te zijn, iets waarvan ik altijd gedroomd heb. Nu droom ik van deelname aan de Olympische Spelen, net als iedere topsporter. Sommige dromen heb ik al nagejaagd en bereikt, zoals profworden en het meedoen aan verschillende WK’s. Ik realiseer het soms nog niet allemaal”, sluit ze af.