Al een heel jaar flirtte de 29-jarige Lennert Teugels met zijn 1e profzege en eind april was het in de Tour of Hellas eindelijk raak. Hij zegevierde in de 3e etappe en werd ook nog eens 2e in het eindklassement. Voor zijn ploeg Tarteletto-Isorex breekt nu een belangrijke periode aan met veel Belgische wedstrijden. “In beeld rijden tijdens de Baloise Belgium Tour is misschien wel onze belangrijkste opdracht van het jaar”, legt hij uit.

Pokeren
Lennert Teugels werd dit jaar al eens 7e en 4e in etappes in de Ronde van Rwanda en deed er in de Belgrade Banjaluka een 3e en 2e plaats bij. Op de laatste dag werd hij er nog uit de leiderstrui gereden. In de Griekse Tour of Hellas was het wél prijs. “De koers was vrij simpel”, vertelt hij. “Op de laatste klim reden we met de 17 beste klimmers weg. Vervolgens gingen we met dit groepje naar de sprint. Ze hadden ons bij de ploeg al laten weten dat de laatste bocht gevaarlijk was. Ik heb net een beetje meer geremd dan de rest en kwam er goed uit. Door te voorzichtig te zijn heb ik al een paar mooie uitslagen laten liggen, nu won ik dankzij mijn voorzichtigheid.”
Misschien had Teugels ook wel de rittenwedstrijd moeten winnen. Hij strandde uiteindelijk op 1’52 van de Nieuw-Zeelander Aaron Gate, die in de openingsetappe overleefde na een vroege vlucht en de leiding niet meer uit handen gaf. “De 1e rit is altijd een beetje pokeren, het is niet duidelijk wie er dan de controle zal nemen”, weet Teugels. “Eerder dit jaar speelde dat scenario zich ook al af in de Ronde van Normandië. Iedereen kijkt naar de ploegen die op papier het best zijn, maar als die niet willen rijden, wordt het tricky. Zelf durfde ik niet gokken op de vroege vlucht. Toen ze 7 minuten kregen, wist ik dat het wel mogelijk was.”
Toch benadrukt de Vlaams-Brabander dat Gate ook ijzersterk was. “Ik denk niet dat we hem bergop hadden kunnen lossen. Hij had dus sowieso wel meegespeeld. Als hij niet in de leiderstrui zat, was de koers ook anders verlopen volgens mij. Het was geen slecht scenario voor mij, want als je vooraan staat in het klassement kan je defensief rijden.”
Sportsmanship
Op 2 weken tijd stond Teugels dus 2 keer op het eindpodium van een rittenwedstrijd. In Bosnië & Herzegovina werd hij ook al 3e. Andreas Goeman beschreef eerder bij WielerVerhaal al hoe zijn ploegmaat in de slotetappe professioneel in de wind werd gezet en zo nog onttroond werd als leider. “Dat was een ontgoocheling voor mij, ik was er liever op mijn waarde afgereden dan op deze manier”, blikt Teugels daar op terug. “Ik denk niet dat er iets is gebeurd wat ingaat tegen de UCI-reglementen, maar ik vond het allesbehalve sportief hoe de Poolse ploeg me daar heeft geflikt. Zelf zou ik het nooit zo spelen, er is ook nog zoiets als ‘sportsmanship’. Ik denk dat het in een tv-koers anders zou verlopen zijn.”
Natuurlijk heeft Teugels in het verleden al zijn strepen verdiend. Hij werd in 2018 al eens 2e in de Tour de Vendée, eindigde een jaar later 13e in de Baloise Belgium Tour en won ook al het bergklassement in de Ronde van Rwanda. Toch lijkt hij nu nog een stap vooruit te hebben gezet. “Ik ben 29 jaar en toch verbeter ik nog elk jaar. Je mag me gerust een laatbloeier noemen,”, bevestigt hij zelf. “Dat is volgens mij het resultaat van een fantastisch programma. Het is eind april en ik heb al 4 rondes in de benen, met slechts 1 koersdag op Belgische bodem. Mijn grootste groei zit in het afstemmen van mijn programma op mijn kwaliteiten. Bovendien rijden we dit jaar op fietsen van Giant, die me zeker liggen.”
Zwift
Virtuele fietsers kennen Teugels misschien ook van de Premier League op Zwift. Hij werd begin dit jaar zelfs Vlaams kampioen E-cycling en eindigde vorig jaar 11e op het WK. “Door een druk programma op de weg zit ik nu wat minder op Zwift, maar als het rustiger wordt, dan pik ik de draad weer op”, glimlacht hij.
“Ik heb vroeger te veel kilometers in de aerobe zone getraind en Zwift is net het tegenovergestelde. Het is een uur in het rood rijden, dat deed ik veel te weinig. Bergop speelt dat zeker mee… Je moet in de koers niet per se 3 uur hard kunnen rijden, wel een kwartier een tand groter kunnen schakelen. Dat is het moderne wielrennen en op die manier is Zwift complementair met het wegwielrennen. Ik leg er als het ware de basis en kan die nog steeds verder finetunen met specifieke trainingen.”
Teugels werkt nu vooruit richting een resem Belgische koersen. “Vooral het Circuit de Wallonie en de Ardennenrit van de Baloise Belgium Tour (in Durbuy) spreken me aan. In de zomer staat dan nog de Ronde van Wallonië op het menu. De profkermiskoersen rijd ik ook om in het ritme te blijven, maar daar koers ik wel in dienst van de ploeg.”
In beeld
De Tour of Hellas kwam via een samenvatting al op Eurosport, zien we Teugels dan binnenkort ook in beeld tijdens de televisie-uitzendingen? “De wedstrijden in eigen land die op tv komen zijn nog veel belangrijker”, beseft hij. “Voor een bedrijf als Tarteletto is de vroege vlucht en de bijhorende publiciteit onbetaalbaar. In het buitenland focussen we meer op de uitslagen.”
Nu hij zijn 1e profzege binnen heeft, mag Teugels weer iets aanvinken in zijn carrière. De halve wereld zag hij inmiddels op de fiets, toch blijft hij nieuwe dromen hebben. “Ooit starten in een Grote Ronde blijft de ultieme droom”, geeft hij aan. “Ik besef dat dit moeilijk wordt, want dat kan enkel bij een ProTeam. Het is het hoogst haalbare in het wielrennen. Wat mij betreft mag het gerust ook de Giro of Vuelta zijn”, knipoogt hij.